capçalera campanha

Actualitats

L’occitanisme se mobiliza contra lo Recampament Nacional

Unas dos cents personalitats occitanas an signat un manifèst que crida a far barratge a l’extrèma drecha a las eleccions regionalas

| Jacme Delmas

Tèxte legit

Unas dos cents personalitats occitanas an signat un manifèst que crida a far barratge al Recampament Nacional a las eleccions regionalas venentas. Es entitolat “Quand çò pièger ven possible”e los signataris crenhon la traucada del partit francista d’extrèma drecha dins las regions occitanas (dison “del Miègjorn') “de Niça a Tolosa e al delà”, una pojada “noirida per una abila demagogia «desdiabolizada»” en temps de crisi sociala, politica e sanitària.
 
Los signataris se declaran fidèls a la cinquantena de revòltas païsanas que marcan nòstra istòria, e a la lenga e la cultura d’òc “relegadas dempuèi de sègles a la marge e estigmatizadas coma l’instrument perfièch de classas popularas mespresadas”. Al nom d’aquela “dobla fidelitat” refusan de veire “un país somés a un partit qu’es portaire d’antivalors d’un nacionalisme estrech, de replec sus una identitat barrada e exclusenta, de l’abandon de tot projècte de progrès social e civic, negator de tota espandida culturala veraia dins nòstras vilas e campanhas”.
 
Podètz consultar lo manifèst e la lista dels signataris sul sit de Maria Joana Verny, qu’es a l’iniciativa d’aquela declaracion publica.

 


abonar los amics de Jornalet

 

 

Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.

Bandièra05 1180x150: PUBLICITAT

Comentaris

ltrobat
48.

#45 Mes, hilh de puta, n'ei pas un ahar de har au darrèr deus Mohicans! Sonque la practica d'ua lenga qu'ei un hèit sociau qui ne segueish pas forçadament la vòsta logica de comptable expèrt.

  • 4
  • 0
Raimon
47.

#46 Les institutions françaises de la République sont de nature hostile à l'identité occitane, ce qui explique la lente décadence de la langue. On estime qu'il faut 30% de locuteurs d'une langue au sein d'une communauté pour que celle-ci soit pérenne (dans le cadre d'une société bilingue). L'occitan est passé en dessous de ce pourcentage au cours de la seconde moitié du XXe siècle. Si les institutions françaises ne changent pas leur politique linguicide sur le très court terme, C'EST MORT. Or, il se trouve que ce sont les élus qui codifient ou / et dirigent les institutions françaises. L'échelon le plus pertinent pour les langues autochtones "régionales" étant les régions, il suffit que les électeurs votent "le changement" dimanche. S'ils ne le font pas, c'est qu'ils ne le veulent pas. Dès lors, à quoi bon ? ça n'a pas de sens de parler occitan dans une société qui combat son usage (désormais moribond) et qui à chaque élection porte des partis ultra-francophiles qui continueront à franciser la société en Occitanie. Si telle est la volonté des électeurs d'Occitanie, alors il faut regarder les choses en face et l'admettre.

  • 0
  • 0
Amont
46.

#45 Avètz una fisança dessennada dins las institucions francesas qu'es de mal-comprene, vist l'epoca que sem e l'atge que semblatz aver. Es per aquò qu'aquesta charradissa vira en redond e mena a pas res.

  • 6
  • 0
Raimon
45.

#44 Curiosa faiçon d'analizar las causas... Es pas qu'èra per'mor de mon afect a la lenga que l'emplegui, puslèu per'mor de l'afect familial que n'es (o puslèu n'èra) la lenga d'usatge.

Vist que son usatge, de començar "familial", s'escantís, per quina rason contunhar de l'emplegar ? "per l'amor de la lenga ?" aquò es pas racional ! contunhar de l'emplegar en saber que pòt a un moment dat se reviscolar per'mor d'una evolucion favorabla del contèxte politic e social, vesi l'interés, soi d'acòrdi de passar lo relais... Pr'aquò se l'òm acta que la situacion politica es luenh de cambiar (per exemple se las listas regionalistas fan mens de 1% dimenge que ven), sens qu'aja espèr de reviscolar la lenga... A que sevís ? a res.

Coma o ai dit, m'interessa pas d'èstre lo darrièr dels Mohicans. Doncas, se lo monde manifèsta pas una volontat politica prigonda de remesa en causa del centralisme parisenc (qu'es la causa dirècta de l'aflaqiment de l'occitan) en votar una lista regionalista, alavetz, aquò vòl díser qu'es sens espèr per la lenga : sens cambiament politic a mejan tèrme (e aquò comença per un escòre regionalista "onorable") l'occitan es una lenga condemnada per la situcion sociala e politica exagonala a desapareisser.

Aprèp, vos interdisi pas a vos de voler jogar als darrièrs dels Mohicans, vos respècti d'o voler far, de contunhar a parlar l'occitan quite a n'èsser lo darrièr locutor, mès ieu, m'interressa pas. Se en contunhar de l'emplegar pòdi jogar un ròtle per son manteng, va plan ! s'es fotut, tan va milhor passar a quicòm mai, de mon vejaire ! mès un còp mai, a vos, vos empatchi pas lo 21 de junh de contunhar.

Una alternativa pr'aquò : se un jorn ai l'escadença de parti viure en la Val d'Aran, ont parís que la lenga es oficiala, alavetz perqué pas ? aquí emplagarai l'occitan, es pertinent. Mès dins l'Exagon... Tròbi que comença de devenir ridicul, me sentissi cada jor un pauc mai coma un Indian pergut au mitan d'una megapòla estasunenca.

  • 0
  • 1
ltrobat
44.

#40 Qu'assimilatz las lengas a hèits sociaus racionaus, mes que i a dens l'ustage d'ua lenga e, mei que mei d'ua lenga minorizada, ua dimension afectiva.
Quan serem 1% a parlar o compréner l'occitan, aquò n'esfaça pas l'estacament que'u podem portar. Au mensh que rasonatz com un espicièr...

  • 12
  • 0

Escriu un comentari sus aqueste article