Actualitats
Jérôme Fourquet e la “França de puèi”: “Es una societat centrada a l’entorn del consum, del client”
Tèxte legit
Jérôme Fourquet, politològ, director del departament opinion de l'IFOP (Institut Francés d’Opinion Publica), organisme que s’ocupa de far de sondatges, es coautor de La France sous nos yeux (Seuil). Èra lo convidat del “Grand entreten” de la ràdio France Inter aqueste 5 d’octòbre.
Lo politològ Jérôme Fourquet a percorregut tota França per escriure son darrièr libre. Director del departament opinion de l'IFOP, es lo coautor de La France sous nos yeux. Économie, paysages, nouveaux modes de vie, amb Jean-Laurent Cassely. “Nos sèm inspirats en qualque biais de çò que faguèt Roland Barthes. El parlava del bistèc fritas, nosautres parlam del tacos e del kebab”, çò explicava al micro aqueste dimars 5 d’octòbre. “En estudiant los biaisses de viure, los païsatges, las faiçons de consumar, las referéncias culturalas, tot aquò nos ensenha fòrça de çò que la [cultura] francesa es venguda”.
Una cultura francesa de mai en mai globalizada
“Çò que vesèm dins tot aquò es l’infuéncia d’una globalizacion generalizada dempuèi lo mitan dels ans 1980”, çò ditz lo cercaire, qu’a ensajat de destriar las diferentas infuéncias segon las jaças culturalas a la manièra d’un arqueològ. Constata una acceleracion plan neta de l’influéncia nòrd-americana dempuèi lo mitan dels ans 1980. Un exemple parlant: en 1986, pel primièr còp, los filmes que faguèron mai d’un million d’intradas foguèron de filmes americans. Cal notar tanben una influéncia de mai en mai presenta de la cultura asiatica, amb los mangas, o los sushis. “La Japan Expo, organizada cada an a Villepinte (region parisenca) es lo tresen eveniment lo mai vesitat après lo Mondial de l’Automobila e lo Salon de l’agricultura”. Lo tacos resumís plan los cambiaments e las ibridacions que los an coneguts los abitants de França: un produch d’origina mexicana mas transformat e que se pòt adobar amb mai d’un ingredient, local o mai exotic.
Una economia borrolada e una classa mejana copada en dos
Dins son libre, Jérôme Fourquet fa tanben lo compte rendut sevèr de la desindustrializacion de França ont “lo consum es lo principal motor de l’economia francesa e pas pus la produccion”. Lo politològ insistís: “Sèm una societat centrada sul consum”, çò qu’explica lo desvolopament d’una economia simbolizada per l’autoestrada e los entrepauses gigants. Son mai de 5000 als nosèls d’autoestradas e apertenon pas totes a Amazon. Una societat de servici, doncas, ont una novèla oposicion apareis demest las populacions entre los que se fan servir e los que son al servici dels primièrs. D’aquel punt de vista, la revòlta dels Gilets Jaunes foguèt reveladoira. Una dels menaires del movement, Ingrid Levavasseur, èra justament emplegada d’un ostal de retirada. La rompedura passa al dintre de la classa mejana e s’aprigondís, entre los que son capables de manténer un nivèl de vida pro naut e los que se replegan sul comèrci hard-discount e que ròtlan en Dacia.
Una vida de mai en mai resumida a la recèrca d’un bonaür privat
Los dos autors remarcan tanben que l’immobilièr e l’amainatjament de l’ostal ocupa una plaça màger dins la vida dels franceses. Evòcan Stéphane Plaza, “l’agent immobilièr mai celèbre de França”, animator d'una emission televisada plan seguida sus lo canal de television M6, e consagrada a l'ostal. Aquò seriá l’element revelador d’un cambiament de paradigme civilizacional, centrada sul triptic: ostal, jardin amb piscina e trampolin, ecran planièr. Çò que compta mai uèi lo jorn es lo bonaür privat, la piscina (França es lo pais ont n’i a mai per abitant après los Estats Units), mai que las grandas ideologias. Cita lo publicitari Jacques Séguéla que “disiá que s’a 50 ans as pas crompat de Rolex, as mancada ta vida”. Dins lo país dels Gilets Jaunes, seriá puslèu s’a 40 ans pòdes pas pagar de Nike o de Nutella a tos enfants, sès pas un bon parent”.
Del caire de la politica, aquò explicariá l’abstencion massissa, segon Jérôme Fourquet que rescontrèt de nombroses electors. E n’i a que li an explicat perqué anèron pas votar al mes de junh passat al moment de las eleccions regionalas: “La crida de las grasilhadas pesava mai que lo passatge pel burèu de vòte”. Los dos tèrces d’aqueles ciutadans s’abstenguèron segon lo politològ.
Aquò poiriá tanben explicar en partida lo desengatjament que patissèm al dintre de l’occitanisme e del mond associatiu en general.
TH
L’entreten complet, en francés, es disponible aquí:
FOURQUET, Jérôme e CASSELY, Jean-Laurent. La France sous nos yeux. Seuil, 2021. 491 paginas. 23 èuros. |
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
Benlèu es lo resumit aquí presentat que n'es la causa, mas me sembla, aqueste rasonament, fòrça fosc, navegant de contunh entre los desirs personals e los projèctes de societat, coma se s'agiguèsse d'un projècte unic.
Per exemple, voler "per se" un ostal-piscina (projècte privat), non empacha ni non obliga d'o voler "per totes e cadun" (projècte politic). Voler noirir plan agradivament sos enfants (e mai segon unes critèris dietetics mai que discutibles) non a res a veire amb pavonar coma un amòri pretenciós davant los autres per lor montrar que n'avèm plan mai qu'eles non n'auràn jamai, quitament se trabalhan coma forçats per quaranta ans d'una vida de mèrda…
Tal coma apareis aqueste discors, me dona l'impression de cercar a esfaçar, denegar e fin finala anihilar ideologicament la qualitiat, la natura e la tenguda de la contestacion d'esquèrra efectiva apareguda subre los giratòris e los passa-carrièras de "gilets jaunes" que i èri ieu al bèl mièg, al bèl mièg d'un pòble politizat e critic que non voliá mai causir entre dreita extrèma (ordoliberala e autoritària, dels PS, LR e LAREM, per exemple) e extrèma dreita (fondada subre la páur e l'òdi de l'Autre per manténer autoritàriament d'inegalitats socialas totun de mens en mens justificablas), ja que voliá una esquèrra efectiva, non estaliniana ni non bufèca, una esquèrra coma la qu'i convidava Albert Camus, per exemple. Res a veire amb un void ideologic fait sonque de desir de consomar. Demèst los GJ, ai encontrat, per exempe, fòrça descreissensistas, mai que tot a çò dels joves…
"Dins lo país dels Gilets Jaunes, seriá puslèu s’a 40 ans pòdes pas pagar de Nike o de Nutella a tos enfants, sès pas un bon parent" ? Dins un país aital, ieu, non i seriái pas demorat mai d'una setmana…
"Cal notar tanben una influéncia de mai en mai presenta de la cultura asiatica, amb los mangas, o los sushis."
Ieu m'agrada fòrça de consomar de causas de la cultura asiatica, e tanben de la cultura occitana. Es verai que lo consom es vengut central.
#2
E brasucada ?
Soi desolat de v'ac díser mes n'èi pas comprés de tira çò qui volè díser "la crida de las grasilhadas". Que soi devut passar peu francés tà'n gahar lo sens. La sinonimia entre "grasilhada" (har còser) e "barbacuja" (la practica sociau) ne m'es pas pareishuda clara.
Es pas novèl !
Industria nanfacturièra dins l'econòmia
En 1970 aviam 22,3%
En 1979 Avèm 20,8%
En 1889 Avèm 17,7%
En 2000 Avèm 15,7%
En 2007 Avèm 12,7%
En 2014 Avèm 11,2%
En 2021 benlèu jos los 10%
Las causidas econòmicas fachas al prim de las annadas 1980, puèi 2000 fusquèron un estraviatge pesuc que contunham de pagar auèi e que pagarèm doman.
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari