Los estudiants se planhon de la campanha que l’entitat jacobina mena a tèrme contra las avançadas nacionalas còrsas. France-Corse se presenta coma lo representant de la “majoritat silenciosa” de Corsega, mas las entitats d’estudiants asseguran que l’organizacion es solament “una minoritat que mena de bruch”.

L’associacion France-Corse, que se ditz representativa de la “majoritat silenciosa” de la societat còrsa, mena a tèrme una campanha en favor del centralisme francés e contra los movements nacionalitaris de Corsega. Las activitats d’aquela associacion an un notable resson dins los mèdias mai coneguts de l’illa e començan de tocar l’opinion publica. L’incidéncia mai importanta la trobam dins l’encastre universitari.
 
Es dempuèi aquel encastre qu’un centenat d’estudiants, membres de divèrses sindicats de l’Universitat de Corsega, an iniciat una campanha per metre en evidéncia los objectius e l’ideologia de France-Corse. Venon de publicar un manifèst que denóncia las vertadièras intencions de France-Corse, un movement que, de nom es plan nòu, mas qu’existís dempuèi fòrça ans. S’atròba qu’es lo produch renovelat d’una organizacion de militants anticòrses, de caractèr violent, amassats en los ans 1980 jos lo nom de Corsega Francesa Republicana.
 
Lo manifèst (publicat al numèro de febrièr de la revista U Ribombu, tèxt non disponible en linha) comença per reconéisser que totes devon aver de garentida la libertat d’expression: “Nosautres avèm pas vocacion de criticar la libertat d’expression ni de far calar degun. Pasmens, a l’ora que, fin finala, la societat de Corsega s’amassa a l’entorn dels grands tèmas, coma la defensa de la lenga e dels dreches de nòstre pòble [....], aquela votz discordanta qu’es la de France-Corse resulta particularament anujosa”, sustot perque s’atribuís la representacion de la majoritat silenciosa, sens cap de fondament.
 
“Nosautres, coma representants de la joventut còrsa, nos devèm quilhar contra los lors postulats que van contra los interèsses del nòstre pòble, interèsses que se plaçan fòrça mai enlà de las coordenadas «drecha-esquèrra-nacionalistas». Nos volèm prononciar a l’encòp sus la mediatizacion excessiva d’aquela organizacion que monopoliza lo debat public, mai d’un còp per setmana, dins la premsa insulara”.
 
 
Contra los progrèsses timids de la lenga còrsa
 
France-Corse se caracteriza per sos atacs contra los nacionalistas còrses, los autonomistas e los regionalistas. Los estudiants considèran que los membres de l’associacion “adòptan un lengatge amb una actitud de mesprètz e d’òdi envèrs los òmes e las femnas que trabalhan per lor país” e, en mai d’aquò, los de France-Corse “se quilhan per anar contra quina manifestacion que siá de l’identitat còrsa, exprimida culturalament, lingüisticament o politicament.”
 
Aquela oposicion arriba “fins al ponch de considerar la signatura d’una Carta de la Lenga Còrsa coma se foguèsse un acte xenofòb”, segon çò qu’explica lo manifèst dels estudiants. La Carta es un document impulsat per l’Assemblada de Corsega, que de municipalitats, d’organs publics e d’entitats la pòdon signar volontàriament per fin de s’implicar dins la promocion e visibilizació de la lenga còrsa. Mas los membres de l’entitat France-Corse, çò ditz lo manifèst, “prenon en blòc los que se plaçan en favor de la lenga, e qu’apertenon a divèrsas formacions politicas, coma antifranceses e antirepublicans”.
 
 
Los estudiants veson mespresada lor universitat
 
Tocant l’Universitat de Corsega, lo manifèst considèra que France-Corse la mesprèsa,  “en la considerant coma un instrument de propaganda”, coma un nis de “terroristas incultes manipulats per una còla de goros. S’agís d’un mesprètz intolerable, violent, que, pasmens, a capitat fins ara un ample resson dins los mèdias insulars”. “Acceptam pas que lors deliris ajan tota la libertat dins los mèdias e que nos empediscan de lor donar una responsa. Lors vejaires exprimisson una obsession malautissa”, çò dison los estudiants.
 
Lo manifèst conclutz en disent: “en lo moment que, gràcias a l’accion politica, la lenga còrsa tròba pauc a cha pauc sa plaça dins la societat, que lo pòble còrs ensaja de prepausar de modèls de desvolopament sostenable per l’illa, quand sèm a nos reapropriar la nòstra cultura e la nòstra istòria en patz e quand la classa politica tròba d’acòrdis per nos desvolopar economicament o culturala, degun deuriá pas acceptar aquel genre de vejaires” d’una associacion que “uèi representa pas res”, perque i a una realitat qu’emergís: “Corsega a entreprés un camin de cambiament”. Los estudiants considèran que los còrses arriban d’èsser “mèstres” de lor “destin”, qu’agrade o non als de France-Corse. E riblan lo clavèl: “Sètz pas la majoritat de cap de biais, sètz pas qu’una minoritat que mena de bruch” e que pèrd de resson dins la societat còrsa, “particularament en la joventut”.
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Aqueste article ven del jornal catalan Nationalia.cat, amb qui Jornalet a un acòrdi de cooperacion.