Malgrat que se siá espandit gaireben per totes los continents de la planeta, lo lop, a, coma totas las espècias, una origina. Fins ara, los cercaires discutissián sus quin tipe de lop èra lo mai pròche del lop primitiu e primièr. Ara, fin finala, los scientifics an pogut descobrir quin es lo lop mai ancian pr’amor de son ADN: lo lop indian. E segon un nòu estudi seriá lo lop (Canis lupus pallipes) amb lo linhatge mai ancian de tota l’espècia.
Conven de precisar que lo lop indian, classificat per Henry Sykes en 1831, abita pas sonque en Índia mas de Turquia fins en Paquistan e Índia e tanben en Síria e Israèl. En Índia, pasmens, demòra dins lo desèrt, dins d’airals de granda secada e tanben al replanat de Decan. Sa populacion totala poiriá èsser de solament 200 a 3 000 especimens. En Paquistan, la populacion de lops indians es en grèu declin.
“Lo lop es un dels darrièrs grands predators que demòran a l’ora d’ara a Paquistan, çò diguèt Lauren Hennelly, de l’Universitat de Califòrnia. E sa populacion es en dangièr d’extincion. Après estudiar son genòma, ara podèm saber qu’es un mamifèr unic e que lo cal protegir melhor”. Dins l’estudi del genòma del lop indian s’analisèt l’ADN de dos lops de Tibet, de quatre lops indians e d’un chacal indian.
La resulta a fach descobrir que los lops tibetans e los lops indians son doas sosespècias diferentas, mas qu’an un linhatge comun qu’arribariá fins a las regions olarticas pels lops d’America del Nòrd, e Eurasia. Segon Ben Sacks, cercaire de l’Universitat de Califòrnia, lo lop indian poiriá èsser lo linhatge pus ancian de totes los que i a encara uèi lo jorn. A mai, los cal tornar classificar coma d’espècias qu’encara evolucionan e aital poirián èsser melhor protegits. L’estudi es publicat dins lo numeric Molecular Ecology.(Legissètz la seguida).
Aqueste article es publicat dins Sapiéncia, la revista occitana de divulgacion scientifica, amb la quala Jornalet a un acòrdi de cooperacion. Podètz legir l'article entièr aicí.
Conven de precisar que lo lop indian, classificat per Henry Sykes en 1831, abita pas sonque en Índia mas de Turquia fins en Paquistan e Índia e tanben en Síria e Israèl. En Índia, pasmens, demòra dins lo desèrt, dins d’airals de granda secada e tanben al replanat de Decan. Sa populacion totala poiriá èsser de solament 200 a 3 000 especimens. En Paquistan, la populacion de lops indians es en grèu declin.
“Lo lop es un dels darrièrs grands predators que demòran a l’ora d’ara a Paquistan, çò diguèt Lauren Hennelly, de l’Universitat de Califòrnia. E sa populacion es en dangièr d’extincion. Après estudiar son genòma, ara podèm saber qu’es un mamifèr unic e que lo cal protegir melhor”. Dins l’estudi del genòma del lop indian s’analisèt l’ADN de dos lops de Tibet, de quatre lops indians e d’un chacal indian.
La resulta a fach descobrir que los lops tibetans e los lops indians son doas sosespècias diferentas, mas qu’an un linhatge comun qu’arribariá fins a las regions olarticas pels lops d’America del Nòrd, e Eurasia. Segon Ben Sacks, cercaire de l’Universitat de Califòrnia, lo lop indian poiriá èsser lo linhatge pus ancian de totes los que i a encara uèi lo jorn. A mai, los cal tornar classificar coma d’espècias qu’encara evolucionan e aital poirián èsser melhor protegits. L’estudi es publicat dins lo numeric Molecular Ecology.(Legissètz la seguida).
Aqueste article es publicat dins Sapiéncia, la revista occitana de divulgacion scientifica, amb la quala Jornalet a un acòrdi de cooperacion. Podètz legir l'article entièr aicí.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
I a pas cap de comentari
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari