#23 "Aquí perqué parli de "fascizacion de la societat" : s'agís bèl primièr, jos climat ja fòrça autoritatista neoliberal, d'una banalizacion dels referents fascistas dins los discorses politics dominants e los medias maintstream, possedits per de miliardaris que non an res a vèire, de per la dimension dessenada de lor fortuna amolonada subre l'esquina dels autres, amb lo vòstre (o lon mieu) paure ostalòt derisòri, fruita del vòstra sol trabalh quotidian, plan segur."
100% amb tu, es exactament aiço!

#22 Non confondi "procèssus de fascizacion" e "fascisme" (militant o de govèrnament).

Considèri que tot çò que contribuís a far lo lièit del fascisme (militant o de govèrnament) participa de la fascizacion inexorabla d'una societat a priori democratica. Per exemple, tota ataca dirècta o indirècta mas deliberada de la democracia (es a dire de la sobeiranitat ideologica del resultat d'un referendum o d'una eleccion, Cf lo cas dels socialistas franceses) participa per ieu , a l'ora d'ara que non i a mai d'alternativa a esquèrra, de la fascizacion generalizada. Es a dire qu'ajuda, qu'o vòlga o non, a la montada del fascisme.

La situacion, la diagnostiqui aital :

1) Lo capitalisme manifèst, en actes, del siá disent "socialisme" francés (Hollande, Valls…) a desmobilizat gaireben la mitat del còs electoral, que non va mai votar per amor que non vei a qué de bon continuar d'anar votar.

2) Los metòdis de "manten de l'òrdre" son venguts en realitat de metòdis de "repression" e de "terrorisme d'estat" : an per foncion de terrorizar la populacion majoritàriament en desacòrdi amb lo neoliberalisme, e que se maina que non ne pòt sortir d'un biais ni electoral, ni contestatari classic (caumas e manifestacions).

3) Entre lo descòr plan legitime que (vos) pòt inspirar las ancianas decisas totalitària al nom del "comunisme" e lo sentiment d'impoténcia democratica nascut del constat que votar non pòt pas mai permetre de cambiar a societat, unes ciutadans, nombroses, desviran del camp de discutida poilitica e non transmeton mai una cèrta "cultura politica" que fins alara, alimentava unas pensadas (plan divèrsas) d'esquèrra.

4) Mas d'aquel temps, d'autres manipulators d'opinion profièitan d'aquesta situacion de confusion e de demission intellectuala per cultivar çò emocional, notadament la páur (gaireben tostemps irracionala, quand non es fondada scientificament) e l'asir (sistematicament irracional) per avançar de proposicions politicas cararcteristicament fascista (los identitaris, zemmour, Le Pen, e d'autres parlassièrs d'aquesta mena)

5) Los ancians sostens dels siá disent "socialistas", eles, que se sentisson abandonats, non tomban pas, plan segur, dins aquesta trapèla tan bufèca. Subre l'espadiment global del còs electoral, son venguts mai que tot abstencionistas. Mas los fadòrles que fonccionan a çò emocional, a la páur e a l'asir, eles, si que van votar. E proporcionalament, venon donc matematicament significatius alara que son en realitat minoritaris.

6) D'aquí estant, los partits de govèrnament, per assajar de recuperar aqueles votants, inexorablament, avançan sempre mai cap a dreita per assajar de repréner voses. Aquí se complís lo procèssus fòrça insidiós de fascizacion. Macron non es fascista. Es "dictatorial", non pas encara dins la fòrma, mas ja dins lo fons, dins la mesura qu'es neoliberal (Cf. reglas economicas de mai en mai fòrça a dreita, al dessús e en defòra de tota discutida parlamentària). Mas o es ni mai, ni mens que Hidalgo, que Pecrèsse e que totes los que non vòlon o non sabon cossí contravenir a las directivas europèas e mondialas neoliberalas. Per contra, lors discorses, coma los de LR e PSF, van pauc a pauc quèrrer sempre mai a dreita de qué ramosar los potencials electors del RN e de tota la zemmouralha, ja que de tot biais, los autres, los qu'an ja plan comprés çò que podián esperar de las politicas neoliberalas, eles, non tornaràn pas votar.

Aquí perqué parli de "fascizacion de la sociatat" : s'agís bèl primièr, jos climat ja fòrça autoritartista neoliberal, d'una banalizacion dels referents fascistas dins los discorses politics dominants e los medias maintstream, possedits per de miliardaris que non an res a vèire, de per la dimension dessenada de lor fortuna amolonada subre l'esquina dels autres, amb lo vòstre (o lon mieu) paure ostalòt derisòri, fruita del vòstra sol trabalh quotidian, plan segur.

Pels miliardaris, lo jòc parlassièr dels fascistas es avantatjós : inventa de problèmas aquí que non n'i a pas, e estàlvia de fintar los problèmas vertadièrs, aquí ont son, ja que de los reglar significariá la fin de lor dominacion despietadosas e injustificabla de la societat. Non vos parli de vos. Vos parli d'un mond que, a 140 personas, possedisson mai de 50% de la riquessa del mond ! Non me vengatz parlar de meriti per justificar d'un tal amolonament dessenat de ponhon ; aquò non a res de comun amb un eventual meriti ligat a un trabalh rela, del cap o de las mans, ni mai dels dos. Aquel mond pren la societat per un casino amb una regla de fonccionament plan particular : quand ganhan lors escormesas, es "tot per el e res per los autres" (evasion fiscala) e quand pèrdon, los deutes publics son contractats per "lor far ajuda"… Quand vos parli de "capitalisme", non vos parli del vòstre meriti eventual, mas d'aquel parasitisme ecocidi e sociopata caracterizat.

#18
Désolé pour la réponse tardive et merci pour l'échange.
Je vous rejoint sur le néolibéralisme qui est une aberration! C'est une radicalité. D'ailleurs il est très pratiqué en Europe par nos chers Elite... On doit le combattre.

De mon point de vu du capitalisme: je touche un salaire à travers les taches que j'accomplis dans mon travail, je cherche à acheter une maison, du coup (peut être que je suis individuel) mais je ne me vois pas être privé de cela car c'est le fruit de mes efforts...

Pour le "raccourci" facile, vous utiliser le mot fascisme alors que c'est plutôt un état totalitaire. Pourquoi utilisez vous le mot "fasciste"?