Actualitats
Una cançon en ucraïnés a Montsegur
Una polida ceremònia remembrèt dimècres passat las victimas de la guèrra de 1209-1244
Tèxte legit
Una polida ceremònia al pè del castèl de Montsegur remembrava dimècres passat los 778 ans qu’aguèt luòc la desfacha del darrièr sit de resisténcia de la guèrra de 1209-1244. Organizat pel Cercle Occitan del País d’Òlmes e Convergéncia Occitana, l’eveniment tenguèt la preséncia d’Annia Wolf, presidenta de l’IEO Arièja, de Joan Francés Laffont, president de Convergéncia Occitana, del còr de Cabrèra, del còr Les Mâles que choeur, de Claudi Martí e de Joan-Marc Leclercq, president de l’IEO de Nauta Garona, que cantèt una cançon en ucraïnés.
De personas vengudas de per tot lo país i faguèron una commemoracion de remembre de las victimas de la guèrra de 1209-1244, quand l’armada francesa, amb lo sosten del Vatican, envasiguèt “una partida màger d’Occitània jol pretèxt de combatre una eretgia religiosa”.
Dimenge que ven
Dimenge que ven, a partir d’11h, una autra commemoracion se tendrà totjorn sus l’estèla del Prat dels Cremats, al pè del castèl de Montsegur. Coma cada annada, l’associacion ciutadana foissenca, Occitània e Libertat, crida a se recampar al pè del darrièr castèl ont resistiguèron los catars.
Nòu meses de resisténcia
Lo castèl de Montsegur resistiguèt al sètge de l’armada francesa pendent nòu meses, del mes de mai de 1243 enlà.
Montsegur devenguèt refugi de la glèisa catara e de fòrça autres lengadocians faidits e resistents a la crosada francesa. De fach, al començament del sègle XIII, la comunautat catara de Lengadòc aviá ja demandat a Ramon de Perelha, senhor de Montsegur, de preparar lo castèl per defendre los “bons òmes”, s’aquela guèrra anava mal. E foguèt lo cas.
La Crosada Albigesa
En 1208, près d’Arle, foguèt assassinat Pèire de Castèlnòu, lo legat del papa Innocenci III, çò qu’inicièt la Crosada Albigesa, fach que l’armada francesa aprofechèt puèi per dirigir e aital envasir aquela partida del territòri occitan. Amb lo masèl de Besièrs, ont l’armada dels crosats tuèt 20 000 personas, comencèt una seguida de tragics eveniments que devastèron Lengadòc pendent mai de 30 ans.
Lo sètge de Montsegur
La nuèch del 28 de mai de 1242, un grop de faidits venguts de Montsegur tuèron a Avinhonet (Lauragués) onze inquisitors. Es alavetz que la colèra del papa obliguèt lo rei de França de començar lo sètge d’aquel castèl, qu’èra ja lo darrièr reduch de resisténcia.
Lo sètge comencèt en mai de 1243 e dètz meses apuèi comencèron las negociacions que menèron a la reddicion de Montsegur. Las condicions de l’armada francesa èran claras: lo qu’abjurariá pas lo catarisme moririá sul lenhièr. Demest los mai de 200 catars que moriguèron cremats, i aviá Esclarmonda, la femna del senhor del castèl Raimon de Perelha, e tanben sa filha.
Segon la legenda, dins los quinze jorns de trèva entre la reddicion del castèl e l’execucion dels darrièrs 200 catars occitans, s’amaguèt lo tresaur de Montsegur, qu’es pas jamai estat trobat.
Après aquela desfacha, Montsegur venguèt proprietat de Guy de Lévis, ancian companh de Simon de Montfòrt, lo nòble francés cap de la Crosada, responsable del chaple de Besièrs, venceire de la Batalha de Murèth. Montfòrt menèt a l’ocupacion per la noblesa francesa d’una partida bèla d’Occitània e foguèt lo protagonista principal e mai lo menaire d’aquela guèrra caracterizada per una granda crudelitat. Moriguèt durant lo sètge de Tolosa en 1218.
De personas vengudas de per tot lo país i faguèron una commemoracion de remembre de las victimas de la guèrra de 1209-1244, quand l’armada francesa, amb lo sosten del Vatican, envasiguèt “una partida màger d’Occitània jol pretèxt de combatre una eretgia religiosa”.
Dimenge que ven
Dimenge que ven, a partir d’11h, una autra commemoracion se tendrà totjorn sus l’estèla del Prat dels Cremats, al pè del castèl de Montsegur. Coma cada annada, l’associacion ciutadana foissenca, Occitània e Libertat, crida a se recampar al pè del darrièr castèl ont resistiguèron los catars.
Nòu meses de resisténcia
Lo castèl de Montsegur resistiguèt al sètge de l’armada francesa pendent nòu meses, del mes de mai de 1243 enlà.
Montsegur devenguèt refugi de la glèisa catara e de fòrça autres lengadocians faidits e resistents a la crosada francesa. De fach, al començament del sègle XIII, la comunautat catara de Lengadòc aviá ja demandat a Ramon de Perelha, senhor de Montsegur, de preparar lo castèl per defendre los “bons òmes”, s’aquela guèrra anava mal. E foguèt lo cas.
La Crosada Albigesa
En 1208, près d’Arle, foguèt assassinat Pèire de Castèlnòu, lo legat del papa Innocenci III, çò qu’inicièt la Crosada Albigesa, fach que l’armada francesa aprofechèt puèi per dirigir e aital envasir aquela partida del territòri occitan. Amb lo masèl de Besièrs, ont l’armada dels crosats tuèt 20 000 personas, comencèt una seguida de tragics eveniments que devastèron Lengadòc pendent mai de 30 ans.
Lo sètge de Montsegur
La nuèch del 28 de mai de 1242, un grop de faidits venguts de Montsegur tuèron a Avinhonet (Lauragués) onze inquisitors. Es alavetz que la colèra del papa obliguèt lo rei de França de començar lo sètge d’aquel castèl, qu’èra ja lo darrièr reduch de resisténcia.
Lo sètge comencèt en mai de 1243 e dètz meses apuèi comencèron las negociacions que menèron a la reddicion de Montsegur. Las condicions de l’armada francesa èran claras: lo qu’abjurariá pas lo catarisme moririá sul lenhièr. Demest los mai de 200 catars que moriguèron cremats, i aviá Esclarmonda, la femna del senhor del castèl Raimon de Perelha, e tanben sa filha.
Segon la legenda, dins los quinze jorns de trèva entre la reddicion del castèl e l’execucion dels darrièrs 200 catars occitans, s’amaguèt lo tresaur de Montsegur, qu’es pas jamai estat trobat.
Après aquela desfacha, Montsegur venguèt proprietat de Guy de Lévis, ancian companh de Simon de Montfòrt, lo nòble francés cap de la Crosada, responsable del chaple de Besièrs, venceire de la Batalha de Murèth. Montfòrt menèt a l’ocupacion per la noblesa francesa d’una partida bèla d’Occitània e foguèt lo protagonista principal e mai lo menaire d’aquela guèrra caracterizada per una granda crudelitat. Moriguèt durant lo sètge de Tolosa en 1218.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
#2
E nautres, de la Narbonesa, a Alesia foguèrem venceires, tè !
A Montsegur es lo nombre de totis los cremats dins occitània que i cal legir e los noms dels que fusquèron brandats quora lo sabèm. Montsegur es pas un festenal de musica !
Montsegur es l’orre fum negre que puja cap al tresen mond ambe l’òlga de la carn umana rostida que balha lo soslèu.
Montsegur es una alarbeca, es un planh, es un potz sens fin de lagremas de sanc.
Nos damora de n’en prene la vertadièra dimension de Montsegur se ne volèm èsser dignes.
Montsegur es l’inescafable crim.
#2
La memòria collectiva se farga e se manten.
Val milhor se la fargar de per se, que de se la far fabregar pels autris que mancan pas una escasença per te levar la tiá.
La memoria es compauzada de mantuns arescles, un bocin al biais de las Monècas Russas.
Lo Bearn se devriá rementar de Gaston VI de Bearn (1173-1214) qu’en despièg del comand del pàpa que li fasquèc saber de se botar pas contre los crozats. Atal Gaston VI fasquèc partida de la contra ataca cap a Tolosa en 1211, Lo monfòrt se n’anguèc. Gaston VI prenguèc part tanben a la batalha a Castel nòu d’ Arri.
Gaston n’en patiguèc los crozats li panèron lo vicontat de Brulhés, excomuniat al concil de Lavaur e lo pàpa desclarèc sas terras sens senhor.
En 1213 Gaston VI fasquèc coligança ambe lo comte de Fois lo del Comengés e lo de Tolosa.
Aviá plan encapat los enjòcs d’aquels temps es a diser l’emergencia un grand estat transpirenec de la provença a l’aragon.
La crosada comencèc brica en lengadòc mas en Carcin, Agenés.
L’agenés èra empobolat pels iretges catars. Fumèl, Penne d’agenés, Marmanda, Cassanuèlh, Agen i fusquèron cremats catars e la populacion passada pel fial de l’espasa.
Tre 1010 e 1018 son raportat fachs suls catars en país d’Agen d’Olt de pèiregòrd tanben. En 1209 84 Catars montan sul lenhièr entà Agen.
Lo 12 de Junh de 1212 Monfòrt assietja Penne d’agenés, los agenés tenon pè Lo monfòrt va querda ajuda a son fraire « guy » que s’engaba de vila e va assietjar Penne d’albigés. Lo « guy » i anguèc de 200 mòrts daissats.
Lo 25 de Julhet Penne D’agenés ten pus, vinçuts de per la set. Lo monfòrt fasquèc brandar 72 iretges que si eron refaudits.
Apèi passèc per Marmanda 120 cremats, puèi 300 a Moissac.
Alavetz nos parlar sonque de Montsegur, qu’es la fin de l’istòria caldriá benlèu començar de diser tota l’istòria, d’aqui que los 200 cremats de Montsegur son qu’una pichona partida.
Plan beròi! per contre en la memòria collectiva deu Bearn, aquera guèrra n'existeish pas.
Montsegur merite mieljhs qu'une polida comemoracion.
Quò es lo procès de la Gleisa catolica que chau, lo procès de l'inquisicion quò es una revision completa de l'istoiria que chau.
Paubres occitanistes, totjorn a isolar la lucha catara de çò que se passa uei. La guerra de 14/19, la der de la der coma disian, la guerra de 39/45, la guerra bacteriologica d'uei an totjorn las mesmas raiç : la dominacion d'una secta de poderos sue la resta de l'umanitat. Perqué tant de schismes dins la religion catolica e de guerras qu'an seguts?
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari