L’escrivan e diplomata francés Stéphane Hessel, un dels redactors de la Declaracion Universala dels Dreches Umans e l’autor del popular libre Indignatz-vos!, moriguèt ièr dins sos 95 ans.
Hessel intensifiquèt aquestes darrièrs ans lo sieu discors en s’adreiçant als indignats de tot lo Mond, en lor demandant lor engatjament per cambiar las causas. “N’i a pas pro de s’indignar per l’injustícia del Mond, coma se foguèsse un vast panorama. L’injustícia es presenta ara davant la miá pòrta, d’un biais immediat”, çò disiá Hessel, que demandava de restar pas indiferent e de denonciar las injustícias.
Hessel nasquèt a Berlin en 1917. Arribèt en França amb la siá maire en 1924, ont obtenguèt la ciutadaniá francesa.
Membre de la Resisténcia pendent la Segonda Guèrra Mondiala, Hessel se jonguèt al General de Gaulle en 1941. Arrestat e portat dins de camps de concentracion nazis, capitèt de fugir. Après la guèrra, Hessel participèt a la redaccion de la Declaracion Universala dels Dreches Umans de 1948.
La crida a la rebellion
Amb lo libre Indignatz-vos!, un manifèst de mens de seissanta paginas que demanda de reagir contra las injustícias del Mond e de s’arborar pacificament, obtenguèt fa dos ans un grand succès de vendas, mai que mai dins l’estat francés. Hessel i avertissiá que la resisténcia es, uèi, fòrça mai malaisida que fa trenta ans: abans èra fòrça clar l’enemic, que s’apelèsse Hitler, Stalin o Franco, mas uèi l’enemic es l’injustícia, la pauretat, l’esplecha de la tèrra e la violacion dels dreches de la declaracion qu’el meteis contribuiguèt a redigir; una declaracion que se complís pas segon çò que disiá.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
(Aimai, verificatz las informacions abans que de publicar : participèt pas, non, a la delaracion dels dreita umans, èra simplament present a sa redaccion)
L'aguèssi encontrat, li auriá dit «so what ?»
Precisi que crompèri son libròt a sa sortida, qu'es francament pas una revelacion.
Hessel èra certament un brave tipe (encara que, lo coneissavi pas, m'as bon es aimat alavetz…) mas ne far un dels grands pensaires de nòstra epòca…
S'indignar non dispensa de s'implicar. S'indignar de la massificacion del transpòrt automobil non dispensa de préner transpòrts en comun. L'indigancion de Hessel comença aquí que non i a pas cap mai alternativa. Exemple : la dreita lucha contra las lengas minorizadas, contra sa dignificacion, contra son egalitat estatutària amb lo francés. Atal si´Æ. Doncas, causissèm l'esquèrra. E aquí, constatam que la pretenduda esquèrra lucha tanben contra las lengas minorizadas, contra sa dignificacion, contra son egalitat estatutària amb lo francés. Aquí comença l'indignacion. E, plan segur, l'indignacion es pas qu'una debuta a un oprocèssus de mudason radicala, de cap en cima, per n'acabar amb l'abséncia d'alternativa possibla. Omenatge al guerrièr Hessel…
s'aguèssi rescontrat Hessel en vida, li auriàu dich que s'enganava, que dins nostra societat li avià pas de qué s'indignar, que vivem dins un ben-estre coma jamai n'i a agut un parier dins l'istoria de l'umanitat e que s'indignar, aquo vou dire per ieu de supausat que tot es la fauta deis autrei e que tu non t'impliques dedins, coma se foguèsses un espectator; serve de ren de s'indignar un ex. penses que i a trop d'autos e que fau utilisar lei trasports publics e puei prenes ton auto per anar onte as d'anar e lei autocars circulan vueges laissa doncas lo suenh à d'autrei de faire l'orason funebre dau nonagenari Hessel qu'èra pron vièlh per faire un moart
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari