Cada dissabte, e gràcias a Clamenç Pech, presentarem dins Jornalet un personatge istoric del país nòstre, extrach de la cronica de Ràdio Occitània “L’occitan del jorn”, que se difusa de diluns a divendres dins l’encastre de l’emission “L’ora del tè” entre 17h e 18h.

A Lafont de Nimes dediqui aqueste papièr. Non parli pas de l’escrivan e sociolingüista, parli de l’actritz que se faguèt un nom malgrat un environament familial gaire favorable a una tala espelison. Bernadette Lafont nasquèt en 1938 al dintre d’una familha protestanta de Nimes; sa maire, desirosa d’aver un dròlle, l’apelarà de longa “Bernard”. Dançaira classica, pantaissa de far de cinèma. Esposarà a 18 ans lo comedian Gérard Blain e lo seguirà a París ont rescontrarà los realizaires de la Nouvelle Vague. Atal la bèla gardesa aurà son primièr ròtle davant la camèra de Sénher François Truffaut, per un filme cort entitolat Les Mistons e filmat per carrièras a Nimes. L’istòria? Son de “nistons” o “mistons”, de jovents nimesencs qu’embèstian un parelh que se passeja per carrièras.
 
Atal nasquèt un second còp Bernadeta Lafont, egèria de la Nouvelle Vague. Faguèt de passatges remarcats davant la camèra de Truffaut, de segur, mas tanben davant la de Claude Chabrol amb de filmes longs coma Le Beau Serge o encara Les Bonnes Femmes. Totalisarà un pauc mai de 120 filmes de totas menas. Coneguèt un periòde experimental pendent los ans 70 e faguèt puèi coneissença amb lo teatre en 1978. Jòga de pèças de Copi, Guitry, Panhòl… Li agrada l’exercici. A tal punt que declarèt: “Vòli ben jamai far de cinèma se pòdi totjorn far de teatre”.
 
Lo cinèma serà tota sa vida mas serà tanben un instrument de subrevivéncia. Bernadette se desseparèt pro lèu de Gérard Blain per esposar Diourka Medvecsky, un escalpraire ongrés. Auràn tres enfants, dont Paulina que vendrà actritz ela tanben. Malastrosament, la joventa morirà accidentalament en 1988 a l’escasença d’una passejada per las Cevenas. Son còs foguèt pas descobèrt que tres meses après sa desaparicion. Sa maire se refugièt dins lo trabalh.
 
Cal creire qu’aquela actitud foguèt salutària que, malgrat lo dòl e la lanha, la carrièra de Bernadette Lafont foguèt d’una longevitat excepcionala. L’empachèt pas de voler transmetre son saber-far e ajudar a de joves talents de se manifestar, especialament pel biais dels talhièrs de creacion audiovisuala de Somèire que presidiguèt entre 1990 e 1996. Infatigabla, serà a l’aficha en 2013 de Paulette e Attila Marcel, doas comèdias, abans de morir d’un malaise cardiac a l’atge de 74 ans, a l’espital de Nimes. Coma o vòl la costuma protestanta, serà sepelida dins lo jardin del domeni familial.
 
 
 
 
Clamenç Pech