capçalera campanha

Actualitats

Es descobèrt un lac gigantàs en Antartida

Es cobèrt d’un fin jaç de glaç, demòra dins una gòrja plan prigonda, e foguèt descobèrt amb l’ajuda d’una còla de recèrca scientifica aeriana

“Foguèt una granda alegrança quand trapèrem lo lac”, çò diguèt Shuai Yan, de l’Escòla de Geosciéncias Jackson de l’Universitat de Tèxas
“Foguèt una granda alegrança quand trapèrem lo lac”, çò diguèt Shuai Yan, de l’Escòla de Geosciéncias Jackson de l’Universitat de Tèxas | Shuai Yan/UT Jackson School of Geosciences
Ongan es estat descobèrt un lac enòrme de tipe sosglaciari en Antartida. Sas mesuras son estonantas; fa fins a 42 quilomètres de longor e fins a 370 km2 cairats. Lo nom balhat al lac es Agla de Nèu e es vengut un dels màgers lacs del continent glaçat.
 
Lo lac, qu’es cobèrt d’un fin jaç de glaç, demòra dins una gòrja plan prigonda, e foguèt descobèrt amb l’ajuda d’una còla de recèrca scientifica aeriana. Lo lac se situa a la nomenada Tèrra de la Princesa Elisabèt, sonque a qualques quilomètres de la còsta. Segon los scientifics que confirmèron aquela descobèrta, se pensa que, pr’amor de sa situacion geografica, poiriá ajudar a comprene melhor cossí se formèt geologicament aquela region antartica.
 
Justament es ailà que se trapa lo Corrent Circumpolar Antartic, un anèl d’aiga freja que vira a l’entorn del continent e qu’es la causa primièra del freg polar d’aquela region. “Çò de mai segur es que lo lac Agla de Nèu a registrat tota l’istòria fossila d’aquela part del continent, que comencèt de se formar fa 34 milions d’annadas, çò diguèt Don Blankenship, de l’Universitat de Tèxas a Austin. Tanben son evolucion e sa creissença. D’efièch es una region que cambièt fòrça fa 10 000 ans mas encara sabèm pas perqué”.
 
 
Una depression suava
 
Tot comencèt quand una còla de geològs d’aquela universitat trapèt una depression suava sus d’imatges de satellit e jos lo glaç. Per o confirmar passèron mai de tres ans a volar subre l’airal per poder trapar çò que sospechavan qu’èra un lac. A mai, empleguèron de radars que podián intrar jos lo glaç e mesuravan tanben de possibles cambiaments del camp magnetic de la gravetat terrèstra.
 
“Foguèt una granda alegrança quand trapèrem lo lac”, çò diguèt Shuai Yan, de l’Escòla de Geosciéncias Jackson de l’Universitat de Tèxas. Pasmens, çò que Yan vegèt foguèt pas lo quite lac, mas sa reflexion al radar. Puèi calguèt crear una mapa de la topografia de l’airal e foguèt confirmada una suava depression amb lo lac al fons de la gòrja. Las mesuras d’Agla de Nèu son 42 km de longor, 14,5 km de largor e 198 mètres de prigondor. (Legissètz la seguida).







 
Aqueste article es publicat dins Sapiéncia, la revista occitana de divulgacion scientifica, amb la quala Jornalet a un acòrdi de cooperacion.  Podètz legir l'article entièr aicí.





abonar los amics de Jornalet

 
   

 

Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.

Bandièra05 1180x150: PUBLICITAT

Comentaris


I a pas cap de comentari

Escriu un comentari sus aqueste article