La mission sanitària — mai que mai a las urgéncioas — es, per definicion, irreductiblament un servici del public, lo personal medical se deguent en principi (segon Jurament d'Ipocrates) de sonhar tota persona patissenta. Mas la nocion de servici public es rigorosament incompatibla amb la deméncia ideologica de l'economia neoliberala — la de Macron, de Sarkozy, de Hollande, dels fascistas qui i ajustan lo racisme. E regime neoliberal non i pòt mai aver de servici d'urgéncia ni de servici public, amb gratuïtat e egalitat dins l'accès als servicis de santat. Cal donar a cada causa lo sieu nom. Lo neoliberalisme, aquò es "cadun per son cuol" e que los paures ne crèben, e en silenci (se que non, lor mandam la BAC).

E per çò que ne vira de la mission d'ensenhament als joves, l'egalitarisme vòl e exigís una gratuïtat dels estudis e una eficacitat semblabla per totes los enfants de totes los ciutadans d'un estat quin que siá, donada ela meteissa incompatibla amb la deméncia ideologica de l'economia neoliberala — la de Macron, de Sarkozy, de Hollande, dels fascistas qui i ajustan lo racisme.

Votar Macron, non es pas simplament s'opausar al fascisme lepenozemorian. Votar Macron, es votar en favor del neoliberalisme (coma de votar PS o LR). E quand vòtan neoliberal, las gents non mesuran mai la portada ideologica e pragmatica de lor causida. Non s'agís de l'eleccion de Miss Occitanie o de Mister Univers ! S'agís de causir un mòde de gestion de la societat e de la Natura.