Actualitats
De caras semblablas pr’amor del meteis ADN
Es pas pus estonant de veire una persona que sembla fòrça una autra sus un autre continent; la causa n’es un còde genetic semblable
Fins ara se sospechava que cadun de nosautres aviá un “doble” sus la planeta. Aquò vòl dire una persona plan semblabla a nosautres. Mas se’n coneissiá pas la causa scientifica. Ara, un nòu estudi a demostrat que i a de milions de personas amb la cara semblabla e qu’aquò a per rason màger lo fach d’aver un ADN semblable.
L’estudi scientific, publicat al numeric Cell Reports, a confirmat la sospiècha. Es pas pus estonant de veire una persona que sembla fòrça una autra sus un autre continent; la causa n’es un còde genetic semblable. “Las personas de las caras semblablas an un genotipe comun e mai se pòdon aver de diferéncias a d’autres nivèls biologics”, çò diguèt Manel Esteller, de l’Institut de Recèrca de Leucemia a Barcelona, Catalonha.
Tot comencèt amb l’espandiment de la ret d’Internet. Alavetz fòrça personas comencèron de descobrir que i aviá tanben de personas practicament identicas a elas, almens en çò que pertòca la cara. E après aperaquí dos decennis de dobtes, la sciéncia a volgut demostrar s’aquò èra vertat o pas. La resulta del nòu estudi confirma una basa genetica comuna qu’entraïnariá lo fach d’aver una cara gaireben identica. Totun, aquò seriá la soleta caracteristica comuna entre aquelas personas, pr’amor que la majoritat an pas d’autres traches biologics comuns.
Per realizar aquel trabalh, los cercaires demandèron de personas semblablas a François Brunelle, un artista canadenc que ja aviá recebut de fòtos de personas amb de caras parièras dempuèi 1999. E poguèron aver fins a 32 personas amb una cara semblabla a la del canadenc. A mai d’aquò, los participants a l’estudi foguèron analisats biometricament e acceptèron que se faguèsse d’eles una analisi genetica. L’estudi, doncas, foguèt plan complet.
Un ADN comun
La resulta de l’estudi a confirmat que totas aquelas personas avián un ADN semblable mas que lor mapa biologica èra plan desparièra. Pasmens, las personas tanben avián de caracteristicas comunas coma lo pes, la nautor o la relacion amb lo tabac, a mai de l’educacion. E doncas l’estudi a tanplan demostrat que la genetica influís sus d’abituds de la vida vidanta.
“Avèm mandat un agach unic sus la cara umana, pr’amor que son de causas que determinan lo fisic a mai de las abituds de las personas, çò diguèt Esteller. E l’estudi balha ara una basa moleculara per d’estudis futurs que pòdon èsser realizats en biomedecina, dins lo camp de l’evolucion o encara de la criminalistica”.(Legissètz la seguida).
Aqueste article es publicat dins Sapiéncia, la revista occitana de divulgacion scientifica, amb la quala Jornalet a un acòrdi de cooperacion. Podètz legir l'article entièr aicí.
L’estudi scientific, publicat al numeric Cell Reports, a confirmat la sospiècha. Es pas pus estonant de veire una persona que sembla fòrça una autra sus un autre continent; la causa n’es un còde genetic semblable. “Las personas de las caras semblablas an un genotipe comun e mai se pòdon aver de diferéncias a d’autres nivèls biologics”, çò diguèt Manel Esteller, de l’Institut de Recèrca de Leucemia a Barcelona, Catalonha.
Tot comencèt amb l’espandiment de la ret d’Internet. Alavetz fòrça personas comencèron de descobrir que i aviá tanben de personas practicament identicas a elas, almens en çò que pertòca la cara. E après aperaquí dos decennis de dobtes, la sciéncia a volgut demostrar s’aquò èra vertat o pas. La resulta del nòu estudi confirma una basa genetica comuna qu’entraïnariá lo fach d’aver una cara gaireben identica. Totun, aquò seriá la soleta caracteristica comuna entre aquelas personas, pr’amor que la majoritat an pas d’autres traches biologics comuns.
Per realizar aquel trabalh, los cercaires demandèron de personas semblablas a François Brunelle, un artista canadenc que ja aviá recebut de fòtos de personas amb de caras parièras dempuèi 1999. E poguèron aver fins a 32 personas amb una cara semblabla a la del canadenc. A mai d’aquò, los participants a l’estudi foguèron analisats biometricament e acceptèron que se faguèsse d’eles una analisi genetica. L’estudi, doncas, foguèt plan complet.
Un ADN comun
La resulta de l’estudi a confirmat que totas aquelas personas avián un ADN semblable mas que lor mapa biologica èra plan desparièra. Pasmens, las personas tanben avián de caracteristicas comunas coma lo pes, la nautor o la relacion amb lo tabac, a mai de l’educacion. E doncas l’estudi a tanplan demostrat que la genetica influís sus d’abituds de la vida vidanta.
“Avèm mandat un agach unic sus la cara umana, pr’amor que son de causas que determinan lo fisic a mai de las abituds de las personas, çò diguèt Esteller. E l’estudi balha ara una basa moleculara per d’estudis futurs que pòdon èsser realizats en biomedecina, dins lo camp de l’evolucion o encara de la criminalistica”.(Legissètz la seguida).
Aqueste article es publicat dins Sapiéncia, la revista occitana de divulgacion scientifica, amb la quala Jornalet a un acòrdi de cooperacion. Podètz legir l'article entièr aicí.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
És posible que el tinguem, el doble, fins hi tot de manera natural, però avui dia a Cat. n'hi ha tants, que carat amb la genética! Però no, per vergonya seva tot estan operats, i amb la cara dels millors.
La cosa fa fàstic, però ells com si res, a imitar a la perfecció i a fer-se fotos a internet.
La gent s'ha de plantejar moltes coses, sobretot que volen i on van, j que la cosa es d'escàndol!
Visca la Terra....Lliure! I a veure si algú recapacita al sud dels Pirineus.
De part de l'Ernest, "El Tàrrega".
Esteller auriá dit : « Avèm mandat un agait unic sus la cara umana, pr’amor que son de causas que determinan lo fisic a mai de las abituds de las personas » ? Cossí un genetician pòt aver pretendut una conariá parièra ? Lo determinisme sociologic (e donc non pas brica genetic) es poderós per definir la performança societala, notadament davant los estudis. Lo mai clar dels diplomats son enfants de diplomats. Non pas que siá una bona causa, mas es una causa observada, constatada. Los estudis mai parladors, menadas suls bessons geneticament similaris mas separats per amor qu'orfanèls despuèi gaireben sempre, o mòstran fòrça plan. Una capacitat o una incapacitat pòdon èsser geneticament determinadas (al mens en partida), mas pas una efectivitat.
Esteller auriá ajustat : « E l’estudi balha ara una basa moleculara per d’estudis futurs que pòdon èsser realizats en biomedecina, dins lo camp de l’evolucion o encara de la criminalistica ». E qué vòl far, exactament, en "criminalistica" ??? Un "minority report", coma l'aviá imaginat (a títol de cachavièlha d'anticipacion) lo formidable escrivan Filip K. DIck. Un matin, quatre mariòls, talhats coma de braus, en unifòrme de la B.A.C. vos venom desmargar la pòrta de l'ostal per vos cridar dessús en vos passant las manòtas : « Al non de la lei (e, donc, de la genetica), vos arrèsti pels crimis que sètz susceptibles de cometre, a la vista de vòstra fotuda cara » !
Aquel delicte, unes de nosautres ja lo coneisson plan. A un nom que non sabi corrèctament traduire en occitan, (se que non literalament) : lo delicte de la fàcia, En francés, "Le délit de sale gueule"…
Aquela suposicion — siá disent geneticament verificada — mena a una autra fantasia, un pauc mens sinista, mas de senhalar, totun. Dins los tractats d'esoterisme dels sègles passats (los tres o quatre darrièrs), se trobavan de capítols de correspondéncia (pretendudas) entre los astres mobils (planètas, luna e solelh) e las mapas de la man e, justament, de la cara. Segon qu'aviatz lo front d'un biais o d'un autre, vos prestavan tal o tal caractèr psicologic, parièrs pels uèlhs, pel nas, per las labras, e tot aital. Per la man, aquò desembocava sus çò qu'apelavan la quiromancia (siá la capacitat a anticipar lo camin de vida a partir de las fòrmas e las linhas de la man). Per la cara, l'apelavan la fisiognomonia.
Ai lo sentiment, en legissent aqueste articlòt, d'aver regressat cap a aquelas cresenças probablament nècias… Me sauretz dire se m'engani, mas aquelas consideracions me fan soscar a unes deliris nazis qu'inventavan de rapòrts fallacioses entre la siá disent "cara dels Josieus" e lor siá disent "indiscutibla inferioritat" relativament a d'autres grops umans, los pretenduts de "raça ariana"…
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari