CAPÇALERA PAIS INVISIBLE

Actualitats

crotz-tolosaCreated with Sketch.LengadòcLengadòc NautLauragués

Torna lo concors de novèlas en occitan del Lector del Val

Los bibliotecaris de l’associacion de las bibliotècas de Lauragués organizan lor concors de novèlas, dobèrt a totes fins al 9 de febrièr de 2022

Tèxte legit

“Se remembra quora arribèt al vilatge, qu’aviá tant de vam e de projèctes... Qu’es aquò que se’n virèt mal?”... Escrivètz la seguida. Los bibliotecaris del Lector de la Val (associacion de las bibliotècas de Lauragués) organizan lo concors de novèlas, dobèrt a totes e a gratis, fins al 9 de febrièr de 2023.
 
Lo concors compren quatre categorias: “primari”, “segondari”, “licèus” e “adultes”. Lo tèxt deu necessariament començar amb la frasa çai sus. Lo genre demòra liure: fantastic, policièr, sciéncia-ficcion, istoric, romanesc, aventura, etc., o pas brica de genre que siá. Totas las variantas de la lenga d’òc son benvengudas, baste que lo participant passe l’incipit dins sa varianta pròpia. Felip Carbona es lo president de la jurada occitanofòna.
 
La remesa dels prèmis se tendrà lo 3 de junh de 2023 a la bibliotèca de la Bastida (Lauragués), e las rejonchas de novèlas se deurián remetre als autors en octòbre de 2023.
 
Se pòt tanben participar en francés, a partir de la frasa: “Elle se rappelle son arrivée au village, pleine d’enthousiasme et de projets... Qu’est-ce qui a bien pu dérailler ?”.
 
Un CD àudio dels melhors tèxtes occitans serà fargat en mai de l’edicion del libre.


Òm se pòt inscriure en linha sus aqueste ligam. Trobatz lo reglament dins lo document çai jonch. Lo reglament complet es disponible sul sit web l’associacion e dins sas 25 bibliotècas. Tanben se pòt demandar per e-mail a info@lecteurduval...
 
 

 
abonar los amics de Jornalet

Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.

Comentaris

Passeron
9.

De jornalet non te fises.

  • 3
  • 8
Lector del Val
8.

Ai ! Vesi plan que me cal un pauc intervenir, per far l’istoric de la causa...
Lo nòstre incipit « oficial » es plan :
« Se remembra quand arribèt al vilatge, qu'aviá tant de vam e de projèctes... Qu'es aquò que se'n virèt mal ? »,
coma se pòt veire, per exemple, aquí :
https://occitanica.eu/items/show/58986
ou encara, plan segur, aicí :
https://concours-nouvelles.lecteurduval.org/310-concours-nouvelles.html

Se la revirada de la frasa (qu’efectivamant es en francés a la debuta) a fach nàisser, coma a cada còp, un fum de proposicions e de discutidas (plan interessantas), pòdi dire que lo « quand » a pas pausat cap de problèma a degun. D’ont la frasa çai-sus.
Après, lo reglament ditz plan que cadun se pòt virar l’incipit dins son parlar. Doncas...

Cossí que siá, plan mercé a vosautres totes del vòstre interès per nòstra modèsta proposicion d’escritura. Fargatz vòstre incipit coma s’adapta melhor al vòstre biais de dire... e participatz !
E mercés a Jornalet, qu'a fach passar l’informacion !

  • 11
  • 0
Milou
7.

#1#3

Avètz rason, l'afar comença mal !

Dins la pus granda part dels parlars, "quand", conjonccion, s'emplèga quand pòt èsser remplaçat, en francés, per "lorsque". "Me soveni quand arribèri al vilatge".

"Quora " s'emplèga dins l'interrogacion, dirècta o indirècta. "Quora arribèt ?" ; "Me soveni pas quora arribèt".

"Quora " es tanben conjonccion : "quora que" ; dintra tanben dins d'expressions coma « quora un, quora l’autre », « quora ritz, quora plora », mas dins aquels cases se pòt pas jamai traduir per "lorsque".

" Qu’es aquò que se’n virèt mal?”. Aquí, en efèt, val mai aver la traduccion per comprene !

Et encara "projèctes" un mòt que s'es pas jamai dich en occitan e qu'es, coma "prefècte", "subjècte", etc. una pura farlabica catalanoAlibertesca.

L'iniciativa es bona, al segur, mas los organisators aurián degut far legir lo tèxte per un occitanofone.



  • 11
  • 15
vertat que....
6.

#5

Soi plan consent ambe vos !



Al travèrs de la literatura anciana dels trobadors Raynouard nos entresenha atal :

CORA, QUORA, CORAS, QUORÀS, adv.,
du lat. Qua hora

quand, à quelle heure.

Ai Dieus ! e CORA la veirai ?
PONS DE LA GARDE : Ben es dreitz.

Ah Dieu ! et quand la verrai-je?

No m sai QUORA mais la veyrai.
G. RUDEL : Lanquan li jorn.

Je ne sais quand je la verrai davantage.

— Tantôt.

Paubres, CORA a pe , CORA a caval.
V. de Hugues de S. Cyr.

Pauvres, tantôt à pied, tantôt à cheval.

QUORAS ment ni QUORAS dis ver.
P. CARDINAL : Anc no vi.

Tantôt ment et tantôt dit vrai.

Loc. Si saubes quan ni QUORA.
GIRAUD DE BORNEIL : Quan branca.

Si je susse quand et à quelle heure.

Conj. comp.

CORA QUE : cora que mos chans sia bos.
G. FAIDIT : Cora que.

Bien que mon chant soit bon.

QUORAS QUE m tengues janzens

Amors , era m fai languir.

PONS DE CAPDUEIL : Quoras quo.

Bien que me tînt joyeux amour, maintenant il me
fait languir.

Amey la panca e toza,
Et pus, CORAS QUE fos espoza
E CORAS QUE saup far e dir
So que tota gen dec grazir.
GUILLAUMEDE BERGUEDAN : Amicx.

Je l'aimai petite et jeune fille, et depuis bien
Qu’elle fut épouse et bien qu'elle sut faire et dire ce
que toute gent dut agréer.

QUORA QU' Amors vuelha.
PEYROLS : Quora qu' Amors.

A quelle heure qu' Amour veuille.

Un troubadour a dit QUOR pour QUORA.

QUOR Qu'om trobes Florentis orgulbos,
Er los trob om cortes et avînens.
P. VIDAL : Quor qu'om.

Bien qu'on trouvât les Florentins orgueilleux,
Maintenant on les trouve courtois et avenants.

De notar :

quora que : bien que [Quora que pichon lo pochon fa 45 cl. (pochon de Montalban)]
quora qu’òm : bien qu’on [qu’ora qu’òm prene un sedatil , dormissèm brica de s’enganar pas ambe bien con « plan con »

  • 7
  • 2
Rocairòl
5.

#4 Avètz rason de rapelar que cap d’estandart panoccitan d’uèi fa pas consensus al nivèl nacional.
Seriá tròp polit.
Mas dins lo temps postmortem que s’amoda ara per la lenga, i aurà tanben, de mai en mai, la competéncia del neolocutor que s’aflaquís e que descara la lenga.
Pòt arribar tot còp qu’una formulacion siá ambigüa, non pas perque la lenga val pas res, mas perque es utilizada per de monde que la coneisson mal. Volrián ben pro, mas pòdon pas, es pas lor fauta.
La lenga francesa naseja de pertot dins l’occitan calcat sul francés.

Los aujòls fasián de francismes sul vocabulari sabent ; sabián dire « pairòl traucat » mas pas « chimie moléculaire ». Nautres sabèm dire « quimia moleculara », mas disèm « auriatz poscut venir pus lèu », alara que la paura mameta auriá dich : « seriatz poscuts venir pus lèu ». Lèu arribarà « ai estat malaut ».

Ara los occitanistas an lo bachelierat, mestrejan (es evident) melhor los diferents registres de la lenga francesa, e revira que reviraràs. La pròsa occitana d’uèi, la cal sovent legir en dos còps per la comprene, lo temps de devinar la frasa francesa amagada.
Vos vau citar un cas : ieu. Francament, fariái melhor d’escriure en francés, mon occitan val pas lo de mos ancessors.
Eles la nuèch somiavan en occitan.

Parlarai pas de l’occitan de Barcelona, que son peras d’un autre panièr.

  • 9
  • 7

Escriu un comentari sus aqueste article