Actualitats
Nadal a l'ostal, un pantais per fòrça crestians del nòrd-èst de Siria
Las minoritats religiosas de Rojava patiguèron l’arribada de diferents grops radicals dins la zòna. Ara se senton menaçats pels atacs de Turquia e dels grops armats sostenguts per Ankara
Tèxte legit
La region del nòrd-èst de Siria (Rojava, autrament dich lo Curdistan sirian) es un mosaïc ric de sa diversitat religiosa e de la mescla de compausants etnics desparièrs. L’estatut de l’Administracion Autonòma del Nòrd-Èst de Siria (AANES) compren la proteccion de las religions de la zòna, los sits de culte e las divèrsas lengas e identitats. En Rojava, i a diferentas religions: islam, cristianisme, iazidisme e cristianisme armèni –la majoritat dels membres d’aquelas minoritats religiosas (coma l’armènia e la siriaca) son de subrevivents del genocidi armèni de 1915 a 1921.
Dempuèi qualques annadas, los crestians an patit l’arribada de divèrses grops radicals armats dins la zòna. L’autoproclamat Estat Islamic bombardèt la majoritat de las glèisas, decapitèt de civils de las minoritats religiosas e ne menacèt plan maites. De milièrs fugiguèron. D’autres se vegèron obligats de cambiar de religion per evitar la mòrt. Mas tot cambièt amb la creacion de las fòrças d’autodefensa siriacas e lor lucha al costat de las Fòrças Democraticas Sirianas (SDF), comandadas pels curds.
Razan Jameel, dins sos 48 ans, es una femna siriaca. Son vilatge, Rotan, es a tres quilomètres de la frontièra turca. Fugiguèt son ostal tres còps pels atacs de Turquia e dels grops sostenguts per Ankara. “Dins aquel vilatge, de majoritat crestiana, degun se sent pas en seguretat dempuèi que comencèt la guèrra. Mai d’un decidiguèron de quitar lo país perque sentián qu'èran menaçats per l’armada turca”, çò ditz.
Los masatges, los unes de majoritat crestiana e los autres de majoritat iazidita, que son près de la frontièra turca, tant a l’èst coma a l’oèst del flume Eufrates, foguèron atacats per Turquia. “Las glèisas e los cementèris foguèron destruches. Aqueles grops radicals e la mentalitat turca vòlon liquidar los crestians de la zòna. Los qu’i demòran crenhon d’èsser forçats de cambiar de religion e de cresenças. Mos rèiregrands quitèron lor vilatge, dins l’actuala Turquia, perque èran menaçats de mòrt se cambiavan pas de religion. Vòli pas fugir. Vòli demorar aicí”, çò apond.
Afram Ibrahim es membre del Comitat Executiu del Partit de l'Union Siriaca dins la vila de Derik, e explica que los atacs turcs contra la zòna vòlon liquidar la convivéncia de Rojava; per exemple, destruguèron de glèisas dins los masatges de la comuna dAl Hasakah. “Vivèm la menaça turca cada jorn. Podèm pas viure ni celebrar nòstras fèstas. Sabèm pas se per Nadal serem a l'ostal o pas. Lo sentiment d’inseguretat e la paur son insuportables.Los crestians avèm drech de viure en patz dins nòstra tèrra e la de nòstres aujòls”, çò ditz.
Son partit condemnèt los atacs turcs contra la zòna, mai que mai d’atacs des drònes que lo 10 d’octòbre tuèron un membre de las fòrças crestianas. “Refusam e condemnam los atacs turcs contra l’AANES. Aqueles bombardaments fan pas de distincions entre civils e militars. Turquia pausa d’obstacles als esfòrces per metre lo ponch final a la crisi en Siria e manca sistematicament als dreches umans. Contunharem de sosténer las Fòrças Democraticas Sirianas (SDF) e las fòrças crestianas que nos an desliurats de grops terroristas coma l’Estat Islamic (EI)”, çò publiquèron dins una declaracion.
Lucien Erdemian, dins sos 35 ans, es armènia. Demòra a Al Hasakah, a 80 quilomètres de sa vila natala, Ras Al Ayn (Serêkanî), que foguèt ocupada per Turquia en 2019. “Sabi pas quantes còps o daissèri tot endarièr e tornèri començar. Nòstres rèires patiguèron tanben la barbariá e los crimes de Turquia. Tot lo mond vegèt lo genocidi armèni, mas degun i reagiguèt pas. Nos arriba la meteissa causa e lo mond se tornan calar. Volèm pas viure çò que nòstres aujòls visquèron dins lo genocidi de 1915”, çò ditz.
De son caire, Mar Maurice Amsih, archevesque ortodòxe siriac, denoncièt e condemnèt aqueles atacs. “D’aquesta passa especiala, nòstre pòble patís una situacion malaisida e dura. Nòstra region, los monastèris, las glèisas e los civils subisson los devastaires atacs turcs. Fasèm una crida a las Nacions Unidas e las organizacions internacionalas per que metan fin a l’ocupacion turca e sas agressions, per que los pòbles del nòrd-èst de Siria pòscan gaudir de la seguretat e que la patz prevalga dins tota la region”, çò demanda dins un comunicat.
Jol parapluèja de l’AANES, los crestians an lors fòrças armadas e, a mai, participan a totas las administracions executivas, legislativas e judiciàrias del nòrd-èst de Siria. La lenga siriaca es oficiala, amb lo curd e l’arabi, dins totas las administracions e institucions de l’AANES. Totes los compausants del nòrd e l’èst de Siria partejan l’espèr e lo sòmi de poder viure e preservar la patz civila e la frairesa entre los desparièrs pòbles de l’airal.
Amina Hussein
Article publicat originàriament dins Vilaweb
Dempuèi qualques annadas, los crestians an patit l’arribada de divèrses grops radicals armats dins la zòna. L’autoproclamat Estat Islamic bombardèt la majoritat de las glèisas, decapitèt de civils de las minoritats religiosas e ne menacèt plan maites. De milièrs fugiguèron. D’autres se vegèron obligats de cambiar de religion per evitar la mòrt. Mas tot cambièt amb la creacion de las fòrças d’autodefensa siriacas e lor lucha al costat de las Fòrças Democraticas Sirianas (SDF), comandadas pels curds.
Razan Jameel, dins sos 48 ans, es una femna siriaca. Son vilatge, Rotan, es a tres quilomètres de la frontièra turca. Fugiguèt son ostal tres còps pels atacs de Turquia e dels grops sostenguts per Ankara. “Dins aquel vilatge, de majoritat crestiana, degun se sent pas en seguretat dempuèi que comencèt la guèrra. Mai d’un decidiguèron de quitar lo país perque sentián qu'èran menaçats per l’armada turca”, çò ditz.
Los masatges, los unes de majoritat crestiana e los autres de majoritat iazidita, que son près de la frontièra turca, tant a l’èst coma a l’oèst del flume Eufrates, foguèron atacats per Turquia. “Las glèisas e los cementèris foguèron destruches. Aqueles grops radicals e la mentalitat turca vòlon liquidar los crestians de la zòna. Los qu’i demòran crenhon d’èsser forçats de cambiar de religion e de cresenças. Mos rèiregrands quitèron lor vilatge, dins l’actuala Turquia, perque èran menaçats de mòrt se cambiavan pas de religion. Vòli pas fugir. Vòli demorar aicí”, çò apond.
Afram Ibrahim es membre del Comitat Executiu del Partit de l'Union Siriaca dins la vila de Derik, e explica que los atacs turcs contra la zòna vòlon liquidar la convivéncia de Rojava; per exemple, destruguèron de glèisas dins los masatges de la comuna dAl Hasakah. “Vivèm la menaça turca cada jorn. Podèm pas viure ni celebrar nòstras fèstas. Sabèm pas se per Nadal serem a l'ostal o pas. Lo sentiment d’inseguretat e la paur son insuportables.Los crestians avèm drech de viure en patz dins nòstra tèrra e la de nòstres aujòls”, çò ditz.
Son partit condemnèt los atacs turcs contra la zòna, mai que mai d’atacs des drònes que lo 10 d’octòbre tuèron un membre de las fòrças crestianas. “Refusam e condemnam los atacs turcs contra l’AANES. Aqueles bombardaments fan pas de distincions entre civils e militars. Turquia pausa d’obstacles als esfòrces per metre lo ponch final a la crisi en Siria e manca sistematicament als dreches umans. Contunharem de sosténer las Fòrças Democraticas Sirianas (SDF) e las fòrças crestianas que nos an desliurats de grops terroristas coma l’Estat Islamic (EI)”, çò publiquèron dins una declaracion.
Lucien Erdemian, dins sos 35 ans, es armènia. Demòra a Al Hasakah, a 80 quilomètres de sa vila natala, Ras Al Ayn (Serêkanî), que foguèt ocupada per Turquia en 2019. “Sabi pas quantes còps o daissèri tot endarièr e tornèri començar. Nòstres rèires patiguèron tanben la barbariá e los crimes de Turquia. Tot lo mond vegèt lo genocidi armèni, mas degun i reagiguèt pas. Nos arriba la meteissa causa e lo mond se tornan calar. Volèm pas viure çò que nòstres aujòls visquèron dins lo genocidi de 1915”, çò ditz.
De son caire, Mar Maurice Amsih, archevesque ortodòxe siriac, denoncièt e condemnèt aqueles atacs. “D’aquesta passa especiala, nòstre pòble patís una situacion malaisida e dura. Nòstra region, los monastèris, las glèisas e los civils subisson los devastaires atacs turcs. Fasèm una crida a las Nacions Unidas e las organizacions internacionalas per que metan fin a l’ocupacion turca e sas agressions, per que los pòbles del nòrd-èst de Siria pòscan gaudir de la seguretat e que la patz prevalga dins tota la region”, çò demanda dins un comunicat.
Jol parapluèja de l’AANES, los crestians an lors fòrças armadas e, a mai, participan a totas las administracions executivas, legislativas e judiciàrias del nòrd-èst de Siria. La lenga siriaca es oficiala, amb lo curd e l’arabi, dins totas las administracions e institucions de l’AANES. Totes los compausants del nòrd e l’èst de Siria partejan l’espèr e lo sòmi de poder viure e preservar la patz civila e la frairesa entre los desparièrs pòbles de l’airal.
Amina Hussein
Article publicat originàriament dins Vilaweb
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
Subrevivents del genocidi armèni de 1915 a 1921, o subrevivents del genoci entamenat en 1915 e non encara acabat, ja que, visiblament, la fèsta continua ?
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari