Lo parisenc Harlem Désir, primièr secretari del Partit Socialista francés (PS), a encargat Christophe Borgel e a Alain Fontanel, secretaris estatals a las eleccions, de presidir la federacion del PS de las Bocas del Ròse (un departament provençal qu’amassa lo País Marselhés, lo sud del País d’Ais, Crau e la màger part de Camarga).
La mesa jos tutèla foguèt validada dimars passat pel Burèu Estatal del PS, amb 30 vòtes en favor e pas cap en contra. Marie-Noëlle Lienemann, plaçada a l’ala esquèrra del partit, ensagèt de frenar, en demandant que solament Marselha foguèsse mesa jos vigilància.
Manifèstament, es una federacion departementala qu’a agut rason dels nèrvis d’Harlem Désir. Quichat per de nombroses socialistas meses en minoritat al moment de l’eleccion de la tardor, e en renovelant Jean-David Ciot coma responsabla del PS del departament, lo patron dels socialistas a fach lo compte. Al delà dels azards d’una federacion que las instàncias son estadas longtemps blocadas, l’actualitat judiciària a fach desbordar lo vas. En mai de l’afar Jean-Noël Guérini e del procès Sylvie Andrieux, la recenta mesa en examen de Jean-David Ciot, en una afar de licenciaments del conselh general de las Bocas de Ròse, tanben a comptat.
“Es un gèst fòrt d’Harlem Desir”, çò ditz, satisfach, Michel Pezet. Prèp de la ministra Marida-Arlette Carlotti qu’a obrat en rèirescèna, aquel conselhièr general relancèt una demanda de mesa jos tutela fa una setmana.
D’efièch, la tutèla parisenca del PS marselhés seguís lo sentiment de degradacion e d’immoralitat generalizada. Se jutja la deputada socialista e celèbra figura locala, Sylvie Andrieux, qu’es acusada de desviament de fonzes publics. Andrieux deu justificar cossí despensèt gaireben 800 000 èuros per d’associacions fictivas que, segon l’acusacion, servissián a pagar los caps de cèrts quartièrs coma recompensa per i obténer de vòtes entre los vesins. L’afar Andrieux es lo darrièr exemple de la corrupcion politica qu’a marcat lo País Marselhés. A un an de las eleccions localas, la mescla d’inseguretat, de crisi economica e de corrupcion politica a creat un bolhon de cultura excellent per l’extrèma drecha del Front Nacional, qu’arribariá ja a 20% dels vòtes segon qualques sondatges.
Al delà, Jean-Noël Guérini, senator socialista e president de la poderosa federacion del departament de las Bocas del Ròse, es acusat judiciàriament d’associacion de malfactors, trafec d’influéncias, subornacion e d’autres delictes restacats a un filat de corrupcion politica e economica.
Pendent aqueste an que Marselha es capitala europèa de la cultura, una presumida campanha mediatica de desvalorizacion, amb la manca de servicis implicita d’un sistèma subrecentralista coma es lo de l’estat francés, fan de marrida publicitat a la Ciutat Focèa. Segon los entrepreneires d’ostalariá, la comunicacion que s’es menada a tèrme sus aquela capitalitat culturala es catastrofica. Los responsables respondon que lor trabalh es pas d’emplir d’ostalariás e de restaurants, mas d’ofrir una programacion culturala... qu’ignòra entièrament la lenga e la cultura occitanas.
A l’ora d’ara, doncas, Marselha contunha de se cargar amb lo pes d’èsser coneguda coma una vila espantada per la delinquéncia e pels reglaments de comptes amb d’armas de guèrra entre trafegants de dròga. E la sola solucion que i tròba lo govèrn de París, es de cridar als quatre vents que “Marselha es malauta de violéncia” e de i metre 240 policièrs de mai.
La mesa jos tutèla foguèt validada dimars passat pel Burèu Estatal del PS, amb 30 vòtes en favor e pas cap en contra. Marie-Noëlle Lienemann, plaçada a l’ala esquèrra del partit, ensagèt de frenar, en demandant que solament Marselha foguèsse mesa jos vigilància.
Manifèstament, es una federacion departementala qu’a agut rason dels nèrvis d’Harlem Désir. Quichat per de nombroses socialistas meses en minoritat al moment de l’eleccion de la tardor, e en renovelant Jean-David Ciot coma responsabla del PS del departament, lo patron dels socialistas a fach lo compte. Al delà dels azards d’una federacion que las instàncias son estadas longtemps blocadas, l’actualitat judiciària a fach desbordar lo vas. En mai de l’afar Jean-Noël Guérini e del procès Sylvie Andrieux, la recenta mesa en examen de Jean-David Ciot, en una afar de licenciaments del conselh general de las Bocas de Ròse, tanben a comptat.
“Es un gèst fòrt d’Harlem Desir”, çò ditz, satisfach, Michel Pezet. Prèp de la ministra Marida-Arlette Carlotti qu’a obrat en rèirescèna, aquel conselhièr general relancèt una demanda de mesa jos tutela fa una setmana.
D’efièch, la tutèla parisenca del PS marselhés seguís lo sentiment de degradacion e d’immoralitat generalizada. Se jutja la deputada socialista e celèbra figura locala, Sylvie Andrieux, qu’es acusada de desviament de fonzes publics. Andrieux deu justificar cossí despensèt gaireben 800 000 èuros per d’associacions fictivas que, segon l’acusacion, servissián a pagar los caps de cèrts quartièrs coma recompensa per i obténer de vòtes entre los vesins. L’afar Andrieux es lo darrièr exemple de la corrupcion politica qu’a marcat lo País Marselhés. A un an de las eleccions localas, la mescla d’inseguretat, de crisi economica e de corrupcion politica a creat un bolhon de cultura excellent per l’extrèma drecha del Front Nacional, qu’arribariá ja a 20% dels vòtes segon qualques sondatges.
Al delà, Jean-Noël Guérini, senator socialista e president de la poderosa federacion del departament de las Bocas del Ròse, es acusat judiciàriament d’associacion de malfactors, trafec d’influéncias, subornacion e d’autres delictes restacats a un filat de corrupcion politica e economica.
Pendent aqueste an que Marselha es capitala europèa de la cultura, una presumida campanha mediatica de desvalorizacion, amb la manca de servicis implicita d’un sistèma subrecentralista coma es lo de l’estat francés, fan de marrida publicitat a la Ciutat Focèa. Segon los entrepreneires d’ostalariá, la comunicacion que s’es menada a tèrme sus aquela capitalitat culturala es catastrofica. Los responsables respondon que lor trabalh es pas d’emplir d’ostalariás e de restaurants, mas d’ofrir una programacion culturala... qu’ignòra entièrament la lenga e la cultura occitanas.
A l’ora d’ara, doncas, Marselha contunha de se cargar amb lo pes d’èsser coneguda coma una vila espantada per la delinquéncia e pels reglaments de comptes amb d’armas de guèrra entre trafegants de dròga. E la sola solucion que i tròba lo govèrn de París, es de cridar als quatre vents que “Marselha es malauta de violéncia” e de i metre 240 policièrs de mai.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
#2 Bòu... Sabes, m'agrada gaire de faire l'anti francés de bassa qualitat mai, d'efiech, a faugut esperar que MArselha vengue francesa per la veire sospichada dei mai bassei causas dau monde. Quora ti pensas que lei òmes de Roma mandavan sei fiu estudiar lo grèc a MArselha, que Petròni èra marselhés, que Boccace ne'n parla coma una ciutat antica prestigiosa dins lo Decameron, pòs pensar, quora sias marselhés que lo malan de la vila e sa marrida reputacion li venguèt despuei son restacament a França...
Mai siau pas objectiu sus lo subjècte, sas !
#1 Quiò, mes lo títol "PS: París vòl tutelar Marselha" que corresponderé miélher au contiengut de l'article, non ?
Fa 532 annadas que Paris tutèla Marselha...
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari