Actualitats
De robòts aucèl
Lo robòt arribèt après que se foguèt desvolopat un nòu metòde que permet al robòt de volar d’un biais autonòm abans d’aterrar sus la branca d’un arbre
L’avançada de la tecnologia actuala, de còp, es tras qu’estonanta. Ara es estat creat un robòt volador que sembla plan un aucèl e que pòt volar e puèi demorar sus un arbre, coma se foguèsse un vertadièr aucèl. Lo robòt arribèt après que se foguèt desvolopat un nòu metòde que permet al robòt de volar d’un biais autonòm abans d’aterrar sus la branca d’un arbre. Los creators prepausan una infinitat d’usatges pel nòu tipe de robòt, mai que mai dins l’agricultura.
Aital, malgrat que volar e puèi aterrar sus la branca d’un arbre siá un prètzfach que pòt semblar aisit per l’uèlh uman, es tot çò de contrari al nivèl biologic pr’amor qu’entraïna un equilibri plan delicat entre la fòrça utilizada, lo temps, la velocitat (que cal contrarotlar d’un biais plan naut) e tanben la precision a l’ora d’aterrir. Tot aquò, sens equilibri pòt provocar un accident d’un biais aisit. E cap de robòt alut —ornitoptèr— o aviá pas pogut far fins ara.
Lo robòt foguèt creat per Raphael Zufferey, de l’Escòla d’Engenhariá de Lausana (Soïssa) e descrich dins un article dins lo numeric Nature. Per poder ben capitar, Zufferey creèt amb d’autres cercaires de l’Universitat de Sevilha un ornitoptèr de 800 gr que reüssissiá a aterrar sus un arbre après volar. Lo robòt foguèt desvolopat dins lo programa europèu GRIFFIN. “Es la primièra part d’un projècte màger, çò diguèt Zufferey. Après aterrar sus un arbre lo robòt pòt puèi far divèrses trabalhs coma mesurar d’espacis d’un arbre estant e reculhir de mòstras biologicas. A mai pòt aterrar sus d’autras estructuras artificialas, coma de bastidas, se cal”.
Lo prètzfach d’aterrar sus un arbre pòt ajudar lo robòt a tornar cargar d’energia solara pr’amor que los ornitoptèrs, sovent, an una energia limitada. E aquò fa permet al robòt de volar mai luèh. Segon la còla de cercaires que desvolopèron lo nòu robòt, es ideal per desvolopar de vòls de longa durada.
Una tòca brica aisida
Poder desvolopar cossí un robòt pòt aterrar foguèt pas brica aisit pels cercaires, car caliá trobar un equilibri perfièch per o far. Caliá aver de fòrça per s’agantar sus la branca, mentre que lo robòt encara èra a volar, puèi èra de besonh que pesèsse pas gaire e que se’n contrarotlèsse totjorn la velocitat. En mai d’aquò, la vision del robòt deviá èsser granda, car caliá contrarotlar sempre l’environament e tanben l’espaci a l’entorn del robòt. E tot aquò causèt mai d’un problèma als cercaires que, fin finala, poguèron crear l’ornitoptèr. (Legissètz la seguida).
Aqueste article es publicat dins Sapiéncia, la revista occitana de divulgacion scientifica, amb la quala Jornalet a un acòrdi de cooperacion. Podètz legir l'article entièr aicí.
Aital, malgrat que volar e puèi aterrar sus la branca d’un arbre siá un prètzfach que pòt semblar aisit per l’uèlh uman, es tot çò de contrari al nivèl biologic pr’amor qu’entraïna un equilibri plan delicat entre la fòrça utilizada, lo temps, la velocitat (que cal contrarotlar d’un biais plan naut) e tanben la precision a l’ora d’aterrir. Tot aquò, sens equilibri pòt provocar un accident d’un biais aisit. E cap de robòt alut —ornitoptèr— o aviá pas pogut far fins ara.
Lo robòt foguèt creat per Raphael Zufferey, de l’Escòla d’Engenhariá de Lausana (Soïssa) e descrich dins un article dins lo numeric Nature. Per poder ben capitar, Zufferey creèt amb d’autres cercaires de l’Universitat de Sevilha un ornitoptèr de 800 gr que reüssissiá a aterrar sus un arbre après volar. Lo robòt foguèt desvolopat dins lo programa europèu GRIFFIN. “Es la primièra part d’un projècte màger, çò diguèt Zufferey. Après aterrar sus un arbre lo robòt pòt puèi far divèrses trabalhs coma mesurar d’espacis d’un arbre estant e reculhir de mòstras biologicas. A mai pòt aterrar sus d’autras estructuras artificialas, coma de bastidas, se cal”.
Lo prètzfach d’aterrar sus un arbre pòt ajudar lo robòt a tornar cargar d’energia solara pr’amor que los ornitoptèrs, sovent, an una energia limitada. E aquò fa permet al robòt de volar mai luèh. Segon la còla de cercaires que desvolopèron lo nòu robòt, es ideal per desvolopar de vòls de longa durada.
Una tòca brica aisida
Poder desvolopar cossí un robòt pòt aterrar foguèt pas brica aisit pels cercaires, car caliá trobar un equilibri perfièch per o far. Caliá aver de fòrça per s’agantar sus la branca, mentre que lo robòt encara èra a volar, puèi èra de besonh que pesèsse pas gaire e que se’n contrarotlèsse totjorn la velocitat. En mai d’aquò, la vision del robòt deviá èsser granda, car caliá contrarotlar sempre l’environament e tanben l’espaci a l’entorn del robòt. E tot aquò causèt mai d’un problèma als cercaires que, fin finala, poguèron crear l’ornitoptèr. (Legissètz la seguida).
Aqueste article es publicat dins Sapiéncia, la revista occitana de divulgacion scientifica, amb la quala Jornalet a un acòrdi de cooperacion. Podètz legir l'article entièr aicí.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
Que siá estat plan complicat d'o realizar, ne nos seriam dobtat. Mas enfin, qué fa mai o mièlhs aqueste aplèit que non o fariá pas un dròne coma ja n'i a tant (e tròp), a despart de se pausar sus una branca ? L'article non o ditz pas pro o pro claramernt. Me sembla regretable.
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari