Una analisi e un ton dignes de mon amic Joan Tomàs. Ai plan páur qu'ajatz plan rason : non entendon res que la fòrça ! Son de braus, de salvatges desvergonhat de tot…

#1 Lo SOL lengatge que compren lo poder es aquel de la força, mai que mai en França ipercentralista e encara pus amb l'actual logatari psicorigida de l'Elisèu. TOTAS las abançadas socialas dels sègles passats son estadas conquistadas de nauta-lucha, per, justament, la LUCHA, pas del fach d'una ipotetica benvalença del poder a qual om a TOTJORN degut forçar la man, emai que li agradava pas, vist que lo poder, e ben es aqui per far fruchar sos interesses, los trabalhadors ne deguèssen crèbar d'aganiment ! Quant a de negociacions, m'as comprès ! Son pas qu'enganas e manipolis, sufis de gaitar cossi Macron, amb son armada de comunicants-lengas-de-pelha e tota la mediaticalha francesa servilament a sos ordres, a escanat d'a fons los gilets jaunes. Lo mond n'es pus que cofla, aquo vai petar grèu, força força grèu.

L'ideologia neoliberala, incapabla de se remetre en question, considèra que los que non son d'acòrdi amb ela son tròp pegasses per i entendre qué que siá, a l'economia. Donc, refòrma (es a dire "restituís la fòrma iniciala, dabans lo dreit del trebalh e las reglamentacions fiscalas participativa") amb lo pòble o contra lo pòble. Pòt votar çò que vòl, pòt udolar çò que vòl, lo resultat obtengut serà lo meteis. Se non sèm contents, nos trucan dessús. Cossí revocar un sistèmi aital ? Vòli dire, sense trucar mai fòrt qu'ele, donc, tombar a son torn dins sa trapèla ?