Francis Pornon, l’autor, es nascut a Limós (Rasés). Es estat professor de filosofia e es escrivan de lenga francesa. Es nascut en Occitània mas, visiblament, e o confessa dins l’obratge, coneis pas res de res de la cultura e de la lenga occitanas. Coneis pas res de l’identitat occitana e encara mens, solide de la literatura nòstra. Pasmens, obtenguèt una borsa d’escritura de la part del Centre regional de las Letras de Centroccitània. Perqué lo famós Centre regional de las Letras, que depend per brava part del Conselh Regional siá dich en passant, causiguèt de finançar un òme qu’entend pas res per anar enquistar subre las annadas argerianas de Joan Bodon (1968-1975)? Mistèri e pachaca! Probablament que lo Sénher en question coneis lo monde que cal aquí ont cal o que, tanplan, trigòssa dins sas pòchas la carta que cal del partit que cal. Ieu vòli plan admetre qu’exagèri una miqueta e que i pas tanta corrupcion qu’aquò en Centroccitània, mas alara caldrà m’explicar perqué lo Centre regional de las Letras mandèt pas en Argeria un escrivan de lenga occitana allòc de i mandar qualqu’un incapable de legir Joan Bodon dins lo tèxte? Quina misèria, se que non quina calamitat!
Cal pas èsser grand clèrgue per descobrir entre las regas de l’obratge una responsa potenciala a la question que veni de pausar. Francis Pornon sembla presa d’anar en Argeria e per aquò far totas las escasenças semblan bonas. Probablament que qualqu’un deguèt li bufar a l’aurelha lo sejorn de Joan Bodon dins aqueste país e foguèt per el l’escasença somiada per despausar la demanda de la famosa borsa d’escritura.
Cossí que ne vire, aquí lo partit per una quinzenada delà la mar. Son obratge es presentat coma un quasernet de viatge. Valent a dire que dins sa presentacion cada capítol correspond a una jornada passada en tèrra argeriana. Alavetz, que nos conta Francis Pornon de la sieuna quista de Joan Bodon a l’Arbatache? De fach, pas grand causa. Fa mai que mai la descripcion dels paisatges, de las vilas e de sos rescontres amb las gents. Avem drech a cossí se passan sas nuèches e tanben a çò que manja matin, miègjorn e ser. Nos escalcís sos estats d’anma d’ancian cooperator en Argeria, sol trach comun amb Joan Bodon. Torna sus qualques faches istorics tocant a l’istòria anciana o recenta del país, mas nos parla mai que mai de la sieuna pichona persona. Francis Pornon, o cal plan dire, s’aima plan. Es narcissic que jamai. Sabi pas s’es un escrivan mancat, mas n’a tota la psicologia. Allòc de nos parlar de Bodon, mas que ne poriá dire que lo coneis pas? Nos parla de sas envejas de femnas en vesent qualquas femnas desveladas que trevavan las carrièras d’Arger. Aquò pareis completament subrerealista, mas nos parla de la sieuna libido d’òme vièlh, sexualament declinant. Es pas complicat èra cooperator en Argeria coma professor de filosofia entre 1969 e 1973 e faguèt son escorreguda sus la piadas de Joan Bodon en 2009, lo compte en lèu fach: en admentant qu’age agut 25 ans en 1970, aquò li fasiá sieissanta ans quand escriguèt aqueste raconte de passejada. Alavetz, arresta pas de nos parlar de l’impoténcia sexuala del Paure Joan Bodon per dire de nos parlar de la sieuna. Un còp de mai dins aqueste libre Francis Pornon nos parla mai que mai d’el, e mai qualques còps sens se’n mainar. Paure gus!
Pasmens, capita ça que la a anar un còp o dos a l’Arbatache. I trapar qualques testimònis de primièra man qu’èron estats vesins de l’escrivan roergat. Dins aquesta familha pòt quitament véser qualquas besucarietas (libres dedicats, disques e cartolinas postalas) ofèrtas a n’aquel monde per l’autor de Catòia en persona. Una familha que sèrva un sovenir requist del professor e del vesin Joan Bodon. En defòra de qualques autres testimoniatges telefonics, res mai. La recòlta es magra, tras que magra. Es lo mens que se pòt dire. A d’unes moments lo legeire se demanda se l’autor se trufa pas d’el o s’es complement piòt. Cal, plan solide, reténer la segonda ipotèsi.
Mentretant, siaguesse pas que per los qualques testimoniatges reculhits, lo libre valiá d’èsser publicat. Tot çò que tòca a Joan Bodon nos pertòca. Tot çò que concernís de prèp o de luènh Joan Bodon es preciós per Occitània e per l’umanitat tota. Per aquesta rason devem mercejar las edicions Vent Terral d’aver, ça que la, publicat l’obratge. D’ont mai que lo volume s’acaba per una postfàcia de Jòrdi Blanc dins la qual tornar precisar lo sicut de l’objecte inicial. Aprèp las elucubracions egocentricas de Francis Pornon, fasiá de besonh.
Sèrgi Viaule
____
PORNON, Francis. En Algérie sur les pas de Jean Boudou. Edicions Vent Terral, 2011. 120 paginas.
Cal pas èsser grand clèrgue per descobrir entre las regas de l’obratge una responsa potenciala a la question que veni de pausar. Francis Pornon sembla presa d’anar en Argeria e per aquò far totas las escasenças semblan bonas. Probablament que qualqu’un deguèt li bufar a l’aurelha lo sejorn de Joan Bodon dins aqueste país e foguèt per el l’escasença somiada per despausar la demanda de la famosa borsa d’escritura.
Cossí que ne vire, aquí lo partit per una quinzenada delà la mar. Son obratge es presentat coma un quasernet de viatge. Valent a dire que dins sa presentacion cada capítol correspond a una jornada passada en tèrra argeriana. Alavetz, que nos conta Francis Pornon de la sieuna quista de Joan Bodon a l’Arbatache? De fach, pas grand causa. Fa mai que mai la descripcion dels paisatges, de las vilas e de sos rescontres amb las gents. Avem drech a cossí se passan sas nuèches e tanben a çò que manja matin, miègjorn e ser. Nos escalcís sos estats d’anma d’ancian cooperator en Argeria, sol trach comun amb Joan Bodon. Torna sus qualques faches istorics tocant a l’istòria anciana o recenta del país, mas nos parla mai que mai de la sieuna pichona persona. Francis Pornon, o cal plan dire, s’aima plan. Es narcissic que jamai. Sabi pas s’es un escrivan mancat, mas n’a tota la psicologia. Allòc de nos parlar de Bodon, mas que ne poriá dire que lo coneis pas? Nos parla de sas envejas de femnas en vesent qualquas femnas desveladas que trevavan las carrièras d’Arger. Aquò pareis completament subrerealista, mas nos parla de la sieuna libido d’òme vièlh, sexualament declinant. Es pas complicat èra cooperator en Argeria coma professor de filosofia entre 1969 e 1973 e faguèt son escorreguda sus la piadas de Joan Bodon en 2009, lo compte en lèu fach: en admentant qu’age agut 25 ans en 1970, aquò li fasiá sieissanta ans quand escriguèt aqueste raconte de passejada. Alavetz, arresta pas de nos parlar de l’impoténcia sexuala del Paure Joan Bodon per dire de nos parlar de la sieuna. Un còp de mai dins aqueste libre Francis Pornon nos parla mai que mai d’el, e mai qualques còps sens se’n mainar. Paure gus!
Pasmens, capita ça que la a anar un còp o dos a l’Arbatache. I trapar qualques testimònis de primièra man qu’èron estats vesins de l’escrivan roergat. Dins aquesta familha pòt quitament véser qualquas besucarietas (libres dedicats, disques e cartolinas postalas) ofèrtas a n’aquel monde per l’autor de Catòia en persona. Una familha que sèrva un sovenir requist del professor e del vesin Joan Bodon. En defòra de qualques autres testimoniatges telefonics, res mai. La recòlta es magra, tras que magra. Es lo mens que se pòt dire. A d’unes moments lo legeire se demanda se l’autor se trufa pas d’el o s’es complement piòt. Cal, plan solide, reténer la segonda ipotèsi.
Mentretant, siaguesse pas que per los qualques testimoniatges reculhits, lo libre valiá d’èsser publicat. Tot çò que tòca a Joan Bodon nos pertòca. Tot çò que concernís de prèp o de luènh Joan Bodon es preciós per Occitània e per l’umanitat tota. Per aquesta rason devem mercejar las edicions Vent Terral d’aver, ça que la, publicat l’obratge. D’ont mai que lo volume s’acaba per una postfàcia de Jòrdi Blanc dins la qual tornar precisar lo sicut de l’objecte inicial. Aprèp las elucubracions egocentricas de Francis Pornon, fasiá de besonh.
Sèrgi Viaule
____
PORNON, Francis. En Algérie sur les pas de Jean Boudou. Edicions Vent Terral, 2011. 120 paginas.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
Un libre a prepaus de Bodon qu'evita lo subjècte de fons en soma !
Donca quid del sejorn algerian de Bodon..?
Dins l'occitanisme que s'interèssa a Bodon, me soi sempre demandat cossí se fasiá que degun se siá pausat aquela question : Perqué l'escrivan e occitanista Joan Bodon seriá partit en Algeria coma cooperant après l'independença de la Republica Algeriana ?
De mai, es anat far lo professor gaire luen de Cabilia, dins la region de Bomerdès. E es en Algeria que moriguèt.
Per nòta : la forma "Alerbatash" es francisada en Arbatache. Lo vilatge èra nomenat avans 1974 del nom del famós general naissut a Tarba "Maréchal-Foch" (Foish).
Mercè sénher Viaule de nos senhalar un libre qu'es pas de legir. Lo daissarèm a qualques analfabets en occitan que, se li dobrís un pauc l'esperit, es pas de negligir. Nautres contunharèm de legir Bodon. Ara lo Pornon, me sembla que mai qu'un piòt es un profitaire coma n'i a tantes. Segur qu'a fach tanben un article dins qualqua revista o jornal sus la blanqueta de Limós per se'n veire ofrir una caissa...
Mercè tanben per vòstras cronicas literàrias en general. Es çò que se fa de melhor e son tras que necessàrias dins la premsa en occitan.
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari