Macron diguèt que la reforma èra necita per que França poguèsse contunhar de gaudir de l’estat-providéncia, a causa del vielhiment de la populacion, e critiquèt amb mesprètz los “violents” que manifèstan. A la vista dels resultats actuals de sa politica de mèrda ultraliberala (valent a dire "gaireben fascista mas anti-racista") los paures son sempre mai paures e los rics sempre mai rics : curiosa nocion de providéncia ! Una providéncia que norís sonque los qu'an lo ventre plen.

E òc, de manifestats a espetat de "mobilièr urban", valent a dire de placards publicitaris incitant a consumir sempre mai çò que sempre mens podèm consumir, fasent de la riquesa qu'apaurwís los paures l'unic orizont poissuble d'evolucion sociala ! Es violent aquò ?

E forçar sense compensasion los mai paures a trebalhar dos ans de mai sense cap discutida ni desdaumatjament, es pas violent ? Impausar d'un biais sempre mai autoritari una politica que degun non n'a pas volgut, es pas violent. Los qu'an votat per el al segond torn an votat contra los fascistas del recampament dit "nacional" (valent a dire "imperial francés"). Los qu'an votat per el e sa puta de politica èran pas que 18% dels inscrits sus las tièras electoralas, e los 50% que son pas estats a votar n'an lor fotut sadol, lor sadolàs, d'unes socialistas de mèrda (la valssalha e la holandalha) qu'aplicarián gaireben exactament la meteissa orientacion politica unilateralament impausada despuèi Bruxèl, fòra sòl democratic electoral. Dins de condicions aital, impausar una politica de dreita dura a de pòbles que non ne vòlon pas es d'una violéncia indicibla. Practicar un "manten de l'òrdre amirat cap a la dissuasion de continuar de manifestar", per parlar sibillinament d'una politica de matraca e del gaz lacrimogèni cèga e irrespàonsabla, si qu'es de violéncia. Lo mesprètz del pòble, coma lo mesprètz (per accion o per inaccion) dels pòbles o es encara mai, mas ven de la meteissa dralha condescendenta de "gestion economica de las massas dins l'amira d'aleugierir mai que se pòsca la fiscalitat suls mai rics", es a dire l'ultraliberalisme.

A costat d'aquò botar fòc a de bordilhas e espetar quatre o cinc panèls publicitaris, quina a vida a destrusida ? A quina misèria definitiva a assignat qui ? Nòstra violéncia es derisòria davant la de Macron e de sa macronalha, davant tot lo conjunt non elegit qu'impausa a travèrs lo mond sencèr lo fotut liberalisme, donant a de panaires sense escrupuls las claus de l'ostal de l'umanitat e de la natura que li es consubstanciala. Aquò, si qu'es de violéncia, inadmissibla ! Aquò si qu'es facciós, de la faccion dels multimiliardaris del mond sencèr !