En febrièr e març passats, i aguèt qualques auròras borealas, e las camèras de fòrça usatgièrs las an captadas amb tota lor esplendor. Sul sit web de National Geographic, n’i a qualques unas d’observadas en Alaska, Canadà, Escandinàvia o Islàndia… Del sieu costat, lo soís Christian Mülhauser prepausa un vidèo en accelerat d’una granda auròra formada en Norvègia los 8 e 9 de febrièr. Encara una autra que se pòt veire es aquela enregistrada en Suècia en format panoramic, lo 17 de març passat.
 
Lo darrièr vidèo mòstra acceleradament, en tres minutas, una auròra boreala que durèt quatre oras. Aquela auròra se debanèt a la mitat de març e permet de se far una idèa de las dimensions qu’aquerís aquel fenomèn, que çò que lo causa es l’impacte de las particulas de vent solar amb lo camp magnetic de la Tèrra, mai que mai dins los cèls polars.