Aquel conte, que celèbra son 70n anniversari, es una de las òbras mai tradusidas de l’istòria. Sas multiplas edicions comprenon de versions en près de 210 lengas. L’òbra a sièis versions occitanas. De comunautats lingüisticas fòrça pichonas, coma la cornica, la frisona septentrionala o la sami, an tanben de traduccions dins lors lengas. 

Qu’an en comun la Bíblia, Tintin, Pinòqui o Jules Verne? Entre d’autras causas, son d’òbras, de personatges o d’autors que son estats tradusits en de desenats e desenats de lengas, demest las qualas i a un molonàs de lengas minorizadas que, de costuma, an pas de versions pròprias dels libres que s’editan dins lo Mond. Sens cap de dobte, a aquela brèva lista cal apondre un títol qu’a celebrat, aquesta dimenjada passada, son 70n anniversari: Lo Princilhon.
 
L’òbra d’Antoine de Saint-Exupéry, de fach, aguèt ja una naissença editoriala bilingüa perque lo libre apareguèt l’an 1943 en versions francesa e anglesa, ambedoas editadas per l’ostal Reynal & Hitchcock a Nòva York (dins aquela epòca, una partida de l’Estat francés èra jos l’ocupacion alemanda e l’autra partida, jol Regim de Pétain). Mas aquò èra solament l’inici d’un camin vertadièrament multilingüe e que, fins a l’ora d’ara, a vist Lo Princilhon publicat dins mai de 200 varietats lingüisticas desparièras.
 
Quantas son, exactament? Un colleccionaire catalan resident en Brasil, Jaume Arbonès, assegurava al jornal El Periódico, fa dos ans, qu’el aviá totas las edicions, qu’èran 204. Aqueste autre colleccionaire, qu’a plaçat lo sieu sit web dins un domeni austrian, afirma que sa colleccion a 216 versions desparièras. Sul sit web thelittleprince.com, se calcula que lo nombre de versions se plaça a l’entorn de 210.
 
Dins qualques cases, per una meteissa lenga, i a divèrsas versions de disponiblas dins de varietats desparièras. En catalan i a una traduccion en catalan central, una autra en valencian e encara una autra en catalan estampat en braille. Se passa çò meteis en occitan, qu’a de traduccions en lengadocian, gascon, gascon aranés, lemosin, provençal e niçard. D’autras lengas amb d’edicions dialectalas divèrsas son lo frison septentrional o lo romanch.
 
En general, lo continent europèu mòstra una granda profusion de traduccions en lengas minorizadas. Per un libre tan popular, benlèu es pas un estonament que siá disponible en sarde, en breton, en galés, en basco o en galèc. Mas, segur, aquò atrai mai l’atencion que se siá publicat de versions per de comunautats de parlants fòrça mai pichonas, coma en aragonés, en extremenc, en eonaviego o en mirandés, per ne citar qualques unas de la Peninsula Iberica. Lo cornic, lo bavierés, lo napolitan o lo sami son d’autras lengas o varietats lingüisticas qu’an lor version pròpria.
 

 
 
 
 
 
 
 
Aqueste article ven del jornal catalan Nationalia.cat, amb qui Jornalet a un acòrdi de cooperacion.