capçalera campanha

Actualitats

Lo govèrn egipcian refusa l’ultimatum de l’armada

Ièr l’armada donèt als politicians 48 oras per satisfar las demandas dels manifestants

La revòlta egipciana ara s’es revirada contra los Fraires Musulmans, que tenon lo poder dempuèi la casuda d’Husni Mubarak. Los manifestants exigisson la demission del president Muhammad Mursi, que fa a pena un an que ganhèt las eleccions. Las protèstas se debanan perque los manifestants e l’oposicion considèran que s’es pas complit las demandas democraticas qu’engendrèron la revòlta en 2011. Lo cap de l’armada, Abd Al Fatah As Sisi, faguèt ièr un ultimatum de quaranta uèch oras als politicians per complir los engatjaments electorals e las demandas dels manifestants. Lo govèrn egipcian a refusat aquel ultimatum, Mursi a acusat l’armada de crear confusion e a dich que permetrà pas que se recule en la transicion democratica.
 
Ièr quatre ministres de govèrn demissionèron, en solidaritat amb las exigéncias dels manifestants, segon qualques mèdias egipcians.
 
 
Setze mòrts en las protèstas
 
Almens 16 manifestants son mòrts e 781 son estats ferits en las susmautas que se son produsidas dempuèi dos jorns per tot lo país, en las protèstas per exigir la demission de Mursi, segon Egypt Independent, que se referís al Ministèri de la Santat egipcian.
 
Demest aquelas victimas mortalas, sèt personas moriguèron pendent l’assaut del sèti dels Fraires Musulmans a l’èst del Caire, segon d’informacions de l’agéncia estatala MENA, que ditz qu’encara i pòt aver mai de mòrts.
 
Segon aquela agéncia, de desenats de manifestants assautèron la sedença dels Fraires Musulmans, l’organizacion de Mursi, e pilhèron la bastissa après una nuèch d’afrontaments amb la polícia e amb de partisans de l’organizacion islamista.

Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.

Bandièra05 1180x150: SIDILLÀ

Comentaris

Ernèst Guevara Jr. L'Avana
4.

#2 Los Egipcians, los Tunisians e totes los revoltats de las primas arabas an la causida qu'avèm, nosautres tanben, fin finala : o l'Euròpa ultraliberala de Maastricht e Lisbona o lo replèc dels estats-nacions subre se cripto-faiscista del tipe FN (lexemple d'Ongaria o d'Austereich parla solet)… S'americanizar de grat (amb los UMPistas) o de fòrça (amb los socialistas d'operèta) o se preplegar coma de pècs subre las paurs atavicas de dreita extrèma, unas paurs irracionalas que règlan pas res per res, plan segur.

Lo problèma es que per dire ÒC a un poder en plaça (lo poder de la finançalha mondializada qu'apaurís los paures per enriquir los rics), aquò's tostemps mai simple que de li dire NON e de prepausar quicòm mai.

NON es un concèpte nòu, un concèpte complicat, aventurós, mal assegurat, experimental. Aquò fa paur. Cap paure non vòl pas venir mai paure encara. Mai que mai quora es ja condicionat al comsumerisme a l'americana Mas pauques son los paures pro ensenhats e educats intellecualament per pensar possible la capitada del NON. E lo mai clar del temps, se refugisson fregelugament darrièr un poder totalitari, brau, que se noirrís de terror davant çò desconegut, mas que sap donar als paures mal ensenhats l'illusion (mai que complèta) que seràn aital aparats d'un apauriment encara mai pesuc que lo que ne patissián ja.

  • 1
  • 0
Joan-Ives G.
3.

#2 Elements de responsa dens « La maladie de l’islam » d’Abdelwahhab Meddeb.
Un còp hèita la revolucion e copat lo cap au lor rei, los francés que’s balhèn au mensh quate despòtas (un dictator, un aute rei e un par d’emperadors)… Que’us caló un bèth par de sègles abans d’agergar quauquarren de chic o mic semblat a ua democracia, mes peus mascles sonque : dinc a 1946, aparentament las hemnas qu’èran tròp pègas entà participar !
E n’èran (supausadament) pas empachats per la religion…
Alavetz har previsions sus la democracia en Egipte, o en Tunisia, Libia, Siria… Iran…
En mei deu tribalisme endemic, tant qui seràn obsedits e obnubilats per debats estèrles sus çò qui l’agrada, o pas, ad aqueth diu colerós, sexista… e ipotetic, los pòbles musulmans qu’arpategeràn enter l’isòp e l’espada. O au mensh qu’ei çò que cranhi.
Que disi « musulmans » pr’amor que son los qui pàrlam aquí, mes que valeré entà tota cultura qui mescla lo politic dab lo religiós.

  • 1
  • 0
Guilhèm Figueira Tolosa
2.

Aquó, dit, de segur, los islamistas del govèrn egipcian refusan l'ultimatum de l'armada. Mas dins lo meteis temps, l'armada refusa lo govèrn egipcian islamista. E adara, qué ? Se l'armada es pas pro cortesa, lor mandaràn… l'armada, per los arregar ? Non, la vertadièra question es : perqué una populacion majoritàriament musulmana, tre que pòt organizar d'eleccions democraticas, se fica subre l'esquina un govèrn digne de l'avèsque Folquet de Tolosa e del monget isteric de las Vals de Cernay ? Cossí los pòbles musulmans, que foguèron 700 ans de temps la lutz culturala e intellectuala de la mar Mediterranèa, an pogut tombar tan bas per s'anar sacar sistematicament dins las maissas del lobatàs integrista e totalitari cada còp que n'an l'encastre ? I a quicòm que nos manca per compréner plan coma cal aquelas populacions a l'ora d'ara.

  • 1
  • 0
pèire cardenal sivergues 84400
1.

confessi m'èstre enganat e ne siàu uros, cresiàu que la nuech islamista èra tombada per d'annadas sus l'Egipci, mai vesi que dins aqueu cas i a agut una reaccion sània e inesperada que benlèu capitarà ben e que li aurà pas una teocracia dins aqueu pais que nos agut semondut la primiera civilsacion dau monde, ambe l'escritura e la natura domesticada, lo Nil dieu de la fertilitat agricola

  • 2
  • 0

Escriu un comentari sus aqueste article