Es uèi lo 1r jorn del mes de ramadan, lo noven mes del calendièr lunar islamic. Pendent tot aqueste mes fòrça musulmans practican lo juni de l’alba al solelh colc. Alavetz, fins al 7 d’agost, fòrça mond practicaràn las activitats tradicionalas e religiosas del ramadan, tanben per Occitània tota.

Lo fach mai conegut del ramadan es lo juni que practican los musulmans de l’alba al solelh colc. A las personas que lo vòlon practicar, lor cal s’absténer de manjar, de beure, d’aver de relacions sexualas, de fumar e de se pimponar fins al ser. O devon pas far las personas malautas, los enfants, los vièlhs, las femnas qu’an las menstruas, las femnas premses e las qu’alachan lors enfants.
 
L’ora de començar lo juni, e l’ora de l’acabar, dependon fòrça de la latitud, e cal consultar l’ora exacta de las pregàrias, los junis, e mai l’iftar qu’es lo moment mai especial de cada jornada.
 
L’iftar es lo repais del ser amb lo qual lo juni s’arrèsta. Normalament los musulmans partejan çò que manjan e passan lo temps amassa.
 
En tornar del trabalh o de l’escòla, s’aprèsta l’iftar e se comença a manjar quora s’entend l’apèl  del maghrib (solelh colc). Segon la tradicion, cal arrestar lo juni en manjant de dàtils e en bevent de lach, ja que Maomet o fasiá aital, e perque cal recuperar los nivèls de sucre del sang. Se manja tanplan de sopas.
 
Après manjar, lo mond fan la pregària del maghrib en seguissent l’apèl. Qualques personas, las mai devòtas, preferisson pregar abans de manjar.
 
La jornada comença amb un dejunar abans l’alba. La majoritat dels musulmans tornan al lièch e se tornan levar pus tard.
 
En mai del juni, pendent aquestes jorns, los musulmans son pus sensibles per evitar l’asirança e las immoralitats; lo ramadan es un temps per la compassion e la pregària. Los musulmans practicants participan normalament a las orasons comunautàrias de las mosquetas. De còps, i van lèu per i far l’iftar en comun.
 
Los darrièrs jorns e l’endeman del ramadan son de jorns de jòia, que se cal abilhar amb de vestits nòus e far de presents als mai pichons. Se tracta d’una celebracion fòrça semblabla al Nadal tradicional occitan.