Es pas d’internet que parlam. Los cercaires tanben an nomenat  WWW (Wood-Wide Web, ret boscassièr) en anglés la relacion entre cèrts arbres e cèrts campairòls. Après que s’es confirmat scientificament que i aviá cèrta comunicacion al nivèl molecular entre aquelas espècias vegetalas, de nòus trabalhs scientifics demandan s’aquel tipe de relacion es pas estat exagerat.

Car la WWW, o la relacions entre d’abres e de campairòls dins los bòsques, o tanben la comunicacion a travèrs de campairòls micorrizians, es plan espandida uèi per uèi e dempuèi qualques d’annadas. Plusors cercaires afirman ara qu’aquel tipe de comunicacion e de relacion es estada exagerada, desformada e romantizada d’un biais important.

“Son d’ipotèsis que seduson fòrça lo public pr’amor de çò publicat dins los mèdias mas tanben pr’amor dels quites scientifics”, çò dison ara de cercaires après publicar un nòu estudi dins lo numeric Nature Ecology & Evolution dirigit per Justine Karst, de l’Universitat d’Alberta.

L’estudi foguèt fach per çò que, s’es tras que positiu de conéisser aquel tipe de comunicacion, cal, totjorn destriar entre çò qu’es una excepcion e çò qu’es general. E de far d’una relacion plan excepcionala la nòrma es pas dire la vertat.

Una comunicacion plan complèxa

Las micorrizas son d’estructuras simbioticas nascudas de la trobada entre los fils de cèrts campairòls e qualques plantas. La comunicacion que i a entre los unes e las autras –e tanben al nivèl forestièr– es un fach demostrat uèi lo jorn. Se tracta pas de negar una realitat scientifica. Totun, cal èsser prudent car, segon çò que semblariá, los cercaires an una cèrta tendéncia a nomenar los efièches positius de cèrtas relacions, coma la WWW, en tot amassar una majoritat d’arbres de la forèst. Mas los cercaires an pas encara pogut decidir s’aquel tipe de relacion intervegetala fonciona plan o non per aquelas espècias pertocadas.

Segon aquò, semblariá que la prudéncia scientifica a l’ora de parlar d’aquel tipe de relacion se redutz malgrat qu’encara siá pas estat decidit se la relacion es bona o non, e l’autora de l’estudi pensa que  caliá formular d’ipotèsis seriosas e demostrar las teorias.

De recents estudis demòstran qu’aquel tipe de comunicacion, la WWW, es pas gaire comun. D’autres encara confirman que, pels arbres, d’aperténer a aquela plan complèxa relacion intervegetala pòt aver de resultas positivas mas tanplan negativas pels arbres, e sovent, nèutras.

Tanben i a de marridas conclusions sus la WWW, car es pas vertat, segon l’autora d’aquel nòu estudi, que d’arbres mandan de messatges de dangièr als autres arbres quand son atacats pels insèctes. Segon Karst, i a pas capd’estudi seriós amb aquela resulta. Aquò se passariá sonque perque l’informacion estonanta fa mai vendre que d’autras informacions (pus scientificas) e pr’amor d’aquò aquestas son desformadas. (Legissètz la seguida).





 

Aqueste article es publicat dins Sapiéncia, la revista occitana de divulgacion scientifica, amb la quala Jornalet a un acòrdi de cooperacion.  Podètz legir l'article entièr aicí.