L’èrsa de còps d’estat dins las ancianas colònias francesas d’Africa, que l’a qualificada lo president d‘“epidemia”, s’espandís e escomet l’influéncia occidentala sus la region, mai que mai la francesa. Segon una analisi publicada perBloomberg, las promessas democraticas non complidas an desencadenat una seguida de còps d’estat en daissant París e d’autras capitalas occidentalas perplèxas.

La casuda del president Ali Bongo en Gabon a marcat un ponch d’inflexion, pr’amor que l’inestabilitat s’estend delà lo Sahèl, ont la lucha contra los jihadistas a mal capitat e a menat a la casuda de regims per l’accion de militaras dins de païses coma Mali e Nigèr. Aquò a dobèrt tanplan la pòrta a l’influéncia de Russia e del grop Wagner dins la region.

Lo putsch en Gabon es significatiu perque met en evidéncia l’insatisfaccion creissenta envèrs los regims autocratics e las inegalitats economicas dins la region. Mentre que los Bongo gaudissián de fòrça luxe gràcias a las riquesas petrolièras, una granda part de la populacion viviá en extrèma pauretat. L’incapacitat de l’Occident e de las organizacions regionalas per metre fin a aquela situacion a aumentat l’urgéncia de cambiament en Gabon e d’autres païsess.

Los militars putschistas aprofièchan la situacion per prene lo poder, e nomenan lo fenomèn “moment Bonaparte” d’Africa en clara referéncia a l’istòria de França. Mentretant, l’incertidud creis per saber quin serà lo següent país.

Las reaccions occidentalas o pròoccidentalas son estadas, per ara, incoerentas. L’influéncia francesa s’afeblís totjorn que mai del temps que Russia e China se baton per lor influéncia dins aquela region rica en ressorsas naturalas.

Emmanuel Macron a reconegut lo besonh de cambiar la relacion amb Africa e establir de ligams melhors amb la societat civila e l’oposicion, mas saique aquela reconeissença arriba tròp tard.