Èra dimenge 15 d’octòbre a 3 oras de la vespada, defòra fasiá bon, i aviá de rugbi a la television e  les Galejaires èran a Montbrun del Boscatge (Volvèstre). En aquela vila, dins l’encastre de l’associacion La Maison de Montbrun, dempuèi quatre ans, una còla “d’occitanistas” de la primièra ora e de novèls que s’apondon pauc a pauc, se replega las margas per organizar manifestacions per ensajar de fèr viure la lenga nòstra. Dictada occitana, Total Festum, concèrts, balètis, conferéncias, poesia, animacions, iniciacion a l’occitan… Per fèr viure la lenga, quand òm demòra dins un vilatjòt de Volvèstre, se cal bolegar, comunicar un pòc pertot per fèr venir mond.

Dimenge, avián convidat les Galejaires, qu’es la tropa de l’IEO (Institut d’Estudis Occitans) Arièja, per jogar una de lors pèças de teatre que se sona La sopa al piston. La corrupcion, le piston dins totes les domenis de la societat, un tèma que les Galejaires viran en galejada.

Una cinquantena d’espectators, de pròche e de mes luènh, aprofeitèron plan aquela partida de rire.

Qualques unes que comprenon pas gaire l’occitan o que le mestrejan pas, poguèron legir les dialògs sostitolats en francés.

Après la representacion, las gents s’amassèron a l’entorn de la taula per charrar e vrespalhar amb pescalhons e aurelhetas.

“Avèm plan rigut, èra un bon moment!”: totes èran d’acòrdi. D’acòrdi per tornar veire una autra pèça.

Les actors encantats de l’acuèlh dels montbruneses son prèstes per tornar tre que les convidarem.

Una brava capitada que fè totjorn de ben a totes aqueles que se bolegan tota l’annada per conservar la lenga nòstra.