A l’Universitat prefectorala d’Aichi (Nagakute, près de Nagoya), Naoko Sano, professora de sociolingüistica especialista de l’occitan, ven d’organizar una jornada d’estudi e una taula redonda consagradas a la situacion sociolingüistica de l’occitan e del catalan e a d’autras lengas minorizadas plaçadas dins de condicions mai o mens comparablas. Dissabte 2 de decembre, una jornada d’estudi entitolada “Minoritats linguisticas, espandiment dels dreits umans o proteccion dels patrimònis culturals?” permetèt d’escotar Joan-Francés Courouau, professor a l’Universitat Tolosa-Joan Jaurés vengut especialament en Japon, que parlèt de “L’occitan e l’occitanitat: un fenomèn urban?”, e a Francesc Xavier Vila, secretari de Politica Lingüistica de la Generalitat de Catalonha que presentèt per videoconferéncia una comunicacion “Ni cap d’arengada, ni cua de lluç: el català com a llengua mitjana a la recerca del seu model de sostenibilitat”. L’assisténcia èra nombrosa: un centenat de personas dins la sala e aitant a distància (Zoom).

L’endeman, dimenge 3 de decembre, plusors cercaires s’interessèron a de cases de lengas minorizadas, coma la lenga boriata (del grop mongòl), parlada en Russia, a las lengas indigènas de Taiwan, al xinca (Guatemala), o a la question mai generala dels dreches acordats a las lengas minoritàrias. Tanben foguèt longament debatuda la nocion de patrimonializacion que presenta la risca de “folclorizar” las culturas minoritàrias mas que permet, s’es menada amb dinamisme, de las inserir dins lo corrent de la modernitat.

En Japon, l’occitan es conegut e estudiat coma lenga dels trobadors, especialament a l’Universitat Waseda de Tòquio, mas, mercé a l’engatjament de la professora Sano, un trentenat d’estudiants japoneses fan tanben l’estudi de las cultura e lenga occitanas dins l’Empèri del Solelh Levant.