"Dins una entrevista per France Inter, Borne a remarcat que qualques concessions als partits de drecha dura Los Republicans e lo Recampament Nacional poirián èsser anadas tròp luènh…" e paf, la cançon propagandista neoliberala es aital escampada sense dire son nom. Cossí un partit (lo de la macronalha) qu'o vòl privatizar tot e que sacamanda lo pus mendre bocin de servici public pòt encara parlar davant nosautres de "dreita dura", coma se la sieuna dreitassa èra de las mòlas??? Nos prenon vertadièrament per de ravits de la grèpia, totes tant coma sèm. Lo programme de Macron — lo de l'Euròpa neoliberala, impausat dictatorialament, per exemple, al pòble grèc, o a nosautres, pel biais del tractat de Lisbona — es ja un programme extrèmament a dreita. Macron es de dreita dura, coma o son Valls, Hollande, El Khomri e tota la clica dels pretenduts "socialistas de govèrnament" que manjan dins la man de la finança internacionala. La soleta diferéncia entre aquelas divèrsas dreitas mai que duras, se jòga en veirina, sus l'ecran propagandista de la societat de l'espectacle. I a las dreitas duras que son per o contra los omosexuals, las que son per o contra l'integracion dels immigrats, las que son per o contra las lengas ditas "regionalas" (e parlam sonque d'afichatge, non pas de fons de fonccionament efectiu). Cossí sabèm que son totas de dreitas duras ? A lor politica neoliberala (modèle Thatcher e lo mariòl trebalhista anglés que li a succedit que n'ai ja oblidat lo nom, Schröder, Merkel, Reagan, Bush I e II, Obama, Trump, Mitterrand II, Chirac, Baladur, Jospin, Sarkozy, Hollande, Macron, tota la clica de los que manjan dins la man de las bancas internacionalas privadas per amor que senon, non an lo budjècte per manar campanha electorala e non son donc pas jamai elegits.

I non vos i daissetz enganar : jamai l'ultradreita (RN, per exemple) non descoratjarà los rics de venir sempre mai rics. Per amor qu'enriquir los rics es l'objectiu de la dreita, l'ultradreita, mecanicament, non poirà jamai res mens que los ultra-enriquir ; meteisses principis, meteisses resultats. E qué ? I sèm ja ? Mas plan segur que i sèm ja ! Sonque la veirina cambiarà d'un partit a l'autre : amb o sense immigrats, amb o sense omosexueals, amb o sense arstistas, amb o sense patois locals, aquò es sonque de veirina : lo fons de commerci, sa rèirabotiga es la meteissa, sempre. Cal de rics sempre mai rics e, per aiçò, de paures sempre mai paures, e d'espleitats sempre mai espleitables, ni mai, ni mens. Sonque lutar contra, fòrt e mòrt, sempre e tostemps e pertot, se pòt dire d'esquèrra.

Mas que farà lo paure Lachaud quand podrà pas pus espandir sos desvaris dins Jornalet ? E quin endrech, quina tribuna, aquel se traparà per i poder vojar los vertolhons de sa ment trebolada ? Una question tras que dramatica per l'an novèl qu'ara jà s'acosta.

Qu'es una desfacha istorica per la clasa politica francesa que refusa de lançar un desbat public sur l'immigracion. Perque tant d'immigrants tots los jorns? Seria la paubretat dins los pais paubres? seria que França aja un niveu économic, financier, tecnologic fòrt que porria convidar tots los estrangiers a venir viure en França dins lo luxe e l'abondança?
Qual son los accòrds catats passats emben los pais à immigrations?
L'african es lo mesme que los occitans qu'an quitat lòr campanha per anar viure en vila puei a Paris per i far los barris rojas dau temps que los ipies quitavan la vila.
Lo conservatisme de l'esquerra vai tuat l'esquerra.
Los medias nos montran daus chapitres que fan desbats mas aqueus desbats catan l'essenciau.