Actualitats
Garbic: s’es esfondrada la glèisa malgrat un arrestat de perilh
Patissiá qualques ans d’abandon e foguèt somesa a un arrestat de perilh pendent los darrièrs dos ans
Tèxte legit
Malgrat un arrestat de perilh en vigor dempuèi 2 ans, s’esfondrèt fa aperaquí dètz jorns la nau principala de la glèisa de Sant Martin, de l’anciana comuna de Garbic qu’ara se tròba a Montferran de Savés, a quaranta quilomètres a l’oèst de Tolosa. Los pompièrs del departament de Gers intervenguèron dimars passat per avalorar los damatges d’un incident que considèran “grèu”, çò rapòrta France Info.
La glèisa de Garbic foguèt desconsagrada fa dos ans, pr’amor qu’èra estada somesa a un arrestat de perilh. Mas en luòc de l’adobar la vogèron de sas òbras e l’abandonèron. Amb la mitat del tet ara escrancat, la consolessa màger a decidit d'agrandir lo perimètre de seguretat.
SDIS32
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
Al Jòrdi Caldentey: ligar la construccion de mosquèas e l'abandon de glèisas es malonèste. Es coma dire que lo desvolopament de Super U es la causa de la desaparicion de Carrefour!
Que venga a Garbic e veirà que la rason de l'abandon de la glèisa es pas brica ligat a la preséncia d'una mosquèa. Se de mosquèas se bastisson es que i a de musulmans ("proliferacion" es benlèu un pauc fòrt, non?). E se de glèisas son abandonadas es que i a pas mai de catolics.
Per rapèl las "poténcias islamicas estrangièras" finançan particularament (e plan mai!) los clubs de foot. Per aver pas l'indignacion selectiva...
Una glèisa que s'apila, es totjorn triste, coma soi triste de veire de bòrdas abandonadas s'apilar. Se son abandonadas (glèisas e bòrdas), es que servisson pas mai. Tant aimariai que sian investidas per d'usatges novèls: de glèisas son ara teatres, salas de mòstras o mercats, de bòrdas residéncias segondàrias, residéncias artisticas, restaurants. Cambiar, es la vida.
Çò que de segur es que "ma" civilizacion es pas la de la "Glèisa de Roma". "Civilizacion" = "art de viure AMASSA, junts, dins la ciutat", e non pas "art de brutlar vius totes los que m'agradan pas o me semblan pas"…
Vegèrem, fa uèit sègle, comandar la Glèise de Roma, als Franceses, de nos roïnar, de nos abausar lo país, fins a l'exterminacion de tota constestacion teologica de çò qu'ela imaginava èsser Dieu e lo "bon" biais d'i creire en la ne retribuïr. O pagam encara, uèi, amb una politica linguistica francesa obstinadament orientada cap al meteis principi d'exterminacion de tota diferéncia, de tota divergéncia culturala.
E totun adara, podèm assistir, sense lutar, sense ne morir, a la roïna d'aquesta meteissa Glèisa e Roma, tranquilles. A ieu, aquò me tirarà pas ni un gotet de lagremas. Quant de dissidents religiosas brutlats vius, desenterrats per ne brutlar salvatjament las rèstas, quant de beguins, de valdeses, de catars, de bruèissas imaginàrias, de protestants condemnats a mòrt per lor far pagar lo crime d'aver pensat d'espereles ? Quant d'enfants abusats sexualament dins l'encastre catecumenic ? Quant de femnas maridadas de fòrça despuèi sègles (puèi, donc, mecanicament violadas de contunh) amb la benediccion d'aquela Glèisa ? Quant de tiranias salvatjas d'ultradreita, coma la de Franco, sostengudas per aquesta Glèisa de Roma ? Per un Salièja, quant d'evèsques passivament complicis de la shoa ? Tomba la Glèisa de Roma ? Que tombe ! E qu'Amor se'n torne levar ! Lèu o tard, tot finís per tombar, de tot biais…
Per contra, una politica realament descentralizada de la cultura poder metre en plaça una politica patrimoniala e matrimoniala plan mai equitabla per tot l'exagòn. Mas per aiçò, non val la pena d'esperar…
I-a de patrimònis que son mai egals que d'autres, cal se sovéner qu'aquesta "région Occitanie" se mainèt fa cinc ans de traire de sa pòcha pus d'1,5 milions d'euros per ajudar generosament Paris, ciutat al marge de la misèria, a tornar bastir lo mai ufanosament possible lo tèulat de la catedrala dels parisencs. Per aqueles que ne dobtarian mai, vertat qu'en França la prioritat màger de las "régions" es de far tot son pron per Paris, son mèstre ben-aimat, e d'encapar que la "Province" pòt plan passar aprèp.
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari