Un estudi recent assolida que las pinturas de la cauna francesa de La Roche-Cotard serián las pus ancianas d’aquel estat e tanben una de las primièras que realizèt l’òme. Mas semblariá que foguèron pas realizadas per de representants de nòstra espècia, mas per de neandertalians.

Aital, lo nòu estudi afirma que las pinturas de la cauna de La Roche-Cotard, inaccessiblas d’un biais natural pendent de milièrs d’ans, foguèron realizadas per de neandertalians e aquò balha mai d’importància a aquelas pinturas, pr’amor que poirián intrar dins lo grop de pinturas preïstoricas pus ancianas de la planeta, car foguèron pas realizadas per nòstra espècia, mas per una autra abans.

L’estudi foguèt realizat per de cercaires dels estats francés e danés dirigits per l’arqueològa Dorota Wojtczak, e ne resulta d’un biais positiu que son un grop de pinturas que foguèron pas pintadas per l’òme modèrne mas per de neandertalians, çò qu’atribuiriá una nòva caracteristica a aquela espècia cosina de la nòstra car tanben foguèt artista. E doncas l’art espeliguèt pas amb nòstra espècia mas abans, plan abans amb d’autras espècias ominidas.

La pinturas de la cauna de La Roche-Cotard se trapan près de la val de Léger e foguèron descobèrtas pel primièr còp per l’arqueològ francés Jean-Claude Marquet en 1974. Un primièr estudi afirmava que foguèron de pinturas realizadas per nòstra espècia. Al costat de las pinturas trobèron cèrtas aisinas classificadas coma mosterianas. Aquò ja provoquèt un primièr dobte, pr’amor que la tecnologia mosteriana èra totjorn estada restacada amb los neandertalians e pas amb nòstra espècia.

Los cercaires de l’epòca ja se demandèron s’èra possible que las pinturas foguèssen realizadas per de neandertalians pr’amor d’aquela tecnologia mosteriana. Totun, aquò trencava lo consens general dels arqueològs e paleontològs de l’epòca, qu’afirmavan que sonque nòstra espècia aviá produch d’art e que los neandertalians o poguèron pas jamai far per manca de facultats cognitivas.

Una cauna pas pus visitada en 40 ans

Marquet abandonèt la cauna e aquesta foguèt pas vesitada durant los 40 ans seguents. Fins en 2016, quand una autra còla de cercaires la tornèt estudiar. Dorota Wojtczak, preïstoriana e arqueològa del departament de sciéncias environamentalas de l’Universitat de Basilèa, dirigiguèt aquel còp lo nòu estudi.

Las conclusions de l’estudi son ara estadas publicadas dins lo numeric PloSOne. Totas las pinturas foguèron plan estudiadas amb d’escanèrs. Puèi, al laboratòri associèron las linhas de las pinturas amb de linhas sus de tròçes de fusta, d’òs e de pèira. E ne resultèt que foguèron fachas pas amb d’aisinas mas amb de dets umans.

En mai d’aquò, un estudi parallèl confirmèt que la cauna èra estada barrada d’un biais natural almens mai de 50 000 ans. Aquò fa de la cauna de la Roche-Cotard un luòc congelat dins lo temps pr’amor que fa 50 000 ans i aviá pas d’òmes modèrnes en Euròpa mas sonque de neandertalians. Las grabaduras e pinturas d’aquela cauna, doncas, sonque poguèron èsser realizadas per de neandertalians.

Malgrat que i aja tanben de formas geometricas e especialament de triangles, los cercaires ne coneisson pas lo sens. Mas pensan que foguèron realizadas per qualqu’un que sabiá plan çò que fasiá. E s’aquò es d’art o non es sonque una manièra d’interpretar las causas. Dins la cauna, en 1976, Marquet tanben i trapèt un objècte que semblariá una fàcia umana. Los cercaires, uèi, confirman que foguèt realizada en aquela luènha epòca. E un autre objècte es plan semblable a una lampa d’òli.

“Ara cal estudiar quina substància èra utilizada per aquela lampa, çò diguèt Wojtczack. Mas çò qu’avèm descobèrt es sonque dins una sala e n’i a plan mai que son pas encara estadas vesitadas. La sala numèro 4, per exemple, es encara cobèrta de sediments”. (Legissètz la seguida).

Aqueste article es publicat dins Sapiéncia, la revista occitana de divulgacion scientifica, amb la quala Jornalet a un acòrdi de cooperacion. Podètz legir l'article entièr aicí.