Un còp de mai, nos faràn avançar d’una ora nòstres relòtges e mòstras per intrar dins l’orari d’estiu. Aital, dins la nuèch d’uèi dissabte a deman dimenge, a doas oras seràn dirèctament tres oras. Aquò permetrà d’aver mai d’oras de lutz pendent la jornada.
 
Las mòstras e los relòtges se mòvon a l’encòp gaireben dins tota Euròpa. Aquò comencèt a partir de la crisi del petròli de 1974, quand qualques païses decidiguèron de cambiar l’orari per aprofechar la lutz del solelh e consumar mens d’electricitat. Dempuèi 1981 aquel cambiament orari es una nòrma de l’Union Europèa.

Amb aquesta practica, l’ora oficiala es en estiu de doas oras de mai que l’ora solara, mentre qu’en ivèrn es d’una ora de mai.

Escart entre l’ora sociala e l’ora naturala

Per adobar aquel “escart entre lo relòtge social e l’ora naturala”, l’Aliança pel Temps Natural prepausa de tornar a l’orari del solelh, çò qu’en Occitània seriá de se fixar sul fus orari UTC (Valadas inclusas, malgrat lo fach que gaireben tota Itàlia se deuriá fixar al fus UTC+1). Actualament, los estats francés e espanhòl son a una ora de diferéncia del solelh, e a doas oras a l’orari d’estiu.

L’ora actuala ven dels nazis

Lo 7 de març de 1941, lo govèrn franquista d’Espanha ordenèt de cambiar l’ora oficiala per que s’acordèsse amb l’ora d’autres païses europèus, que l’Alemanha nazi i venián d’impausar l’orari alemand. A la fin de la Segonda Guèrra Mondiala, totes los estats que foguèron ocupats pels nazis mantenguèron l’orari centreuropèu, un orari que lo jonguèron Andòrra, Gibartar e Mónegue. Portugal e lo Reialme Unit servèron l’ora de diferéncia