L’adopcion de la Lei Molac en 2021 a representat una avançada significativa dins la reconeissença de las lengas autoctònas de França autras que lo francés, dont l’occitan, la lenga territorialament mai espandida. Mas los defensors d’aquelas lengas contunhan de plaidejar per una proteccion juridica mai solida. D’efièch, malgrat que la Lei Molac siá estada un pas dins la bona direccion, repausa actualament sus una simpla circulara, çò que daissa encara de mancas juridicas e una fragilitat evidenta pertocant sa perennitat e son aplicación concreta.

L’article 2 de la Constitucion francesa, qu’estipula dempuèi 1995 que “la lenga de la Republica es lo francés”, es percebut coma una barrièra per la plena reconeissença e la proteccion de las lengas non oficialas de França, e de fach los legislators e lo Conselh Constitucional fan servir sistematicament aquel emendament dins aquel sens. Aquí perqué lo collectiu Per que Viscan Nòstras Lengas crida a una revision constitucionala per tal de garentir un estatut duradís e securizat per aquelas lengas dins lo païsatge lingüistic francés.

La mobilizacion prevista pel 1r de junh de 2024 a doncas per mira de sensibilizar los elegits locals e estatals a aquela causa e de lor demandar de sosténer una revision constitucionala. Los membres del collectiu encoratjan tanben los ciutadans a participar a aquela accion pacifica, en s’amassant davant las prefecturas e las comunas amb de bandeiròlas e de messatges de sosten.

La tòca ultima d’aquela mobilizacion es de crear un environament legislatiu propici a la preservacion e l’espandiment de las lengas en França, en reconeissent aital lor importància culturala e identitària.