Un estudi publicat dins lo numeric Nature Astronomy, afirma que mens de concentracion atmosferica de CO₂ pòt entraïnar la preséncia d’aiga sus una planeta e doncas pòt voler dire qu’i poiriá aver de vida.

Aquò seriá una ipotèsi que se pòt jónher als desparièrs metòdes emplegats uèi per assajar de conéisser s’una planeta pòt aver de vida o pas. La majoritat d’aqueles metòdes se son basats sus la cèrca de cèrtas caracteristicas dont lo rebat de la lutz sus çò que poiriá èsser d’aiga, o la preséncia de cèrts elements quimics dont lo dioxigèn (O₂). Totun, l’estudi publicat dins lo numeric NatureAstronomy suggerís que val mai de cercar l’abséncia o una flaca concentracion de CO₂ s’òm vòl trapar de vida.

Lo Sistèma Solar

Per conclure, aquò se pòt plan demostrar sonque en espepissant lo nòstre Sistèma Solar. I a de planetas pas brica ospitalièras a mai d’una planeta amb de vida, la Planeta Blava. E en espepissant l’atmosfèra de Mart, de Vènus o de la Tèrra los cercaires creson de poder establir una nòva caracteristica de la vida.

La Tèrra a una caracteristica distinta: lo CO₂ sonque representa lo 0,04 % de la siá atmosfèra. D’autras planetas n’an contenon fins a un 95%. Aicí i a mens de CO₂ pr’amor que i d’aiga liquida ligada a la tectonica de las placas. E l’aiga se pòt dissòlver dins de carbonats e provocar un mai naut taus de CO₂. Segon qualques cercaires, aquò arriba pr’amor que lo CO₂ es ligat a la preséncia de vida, que consuma de carbòni.

Per saber s’una planeta pòt aver de vida, plusors cercaires prepausan de cercar d’ozòn (O₃). Car aqueste se forma per reaccion entre de moleculas d’O₂ quand i a de rais UV, e pòt demostrar indirèctament se tanben i a de dioxigèn e doncas de vida.

Aquela norma es generala en defòra del Sistèma Solar. Alara cal balhar qualque atmosfèra a de planetas rocosas. Los astronòms espepissan lo passatge de la planeta davant la siá estela que la lutz permet d’identificar aquelas moleculas.

Per o poder far, los cercaires utilizan d’infraroges, que son melhors per o mesurar. Per trapar d’ozòn los senhals pòdon èsser trapats en mesurant la longor d’onda. Segon tot aquò, i aurián tres estapas dins la vida d’una exoplaneta rocosa, e sonque pòt èsser determinada l’atmosfèra d’una exoplaneta de cada dètz còps qu’aquesta passa davant l’estela. E cal estudiar fins a 40 passatges desparièrs per poder determinar se i a de carbòni, çò que vòl dire d’aiga e de vida. Mas per poder confirmar que i a d’ozòn cal 100 passatges.

Aquò dobrís la pòrta a assajar de trapar de vida sus de planetas ont abans aquò se podiá pas saber. Mas per o poder far lo telescòpi James Webb pòt pas èsser emplegat. Tanben es encara utilizat lo rebat de la lutz de l’estela sus la possibla aiga de la planeta. Aquò permetèt de trobar d’aiga sus Titan, la luna màger de Saturne, mas se la planeta es plan luènha se pòt pas emplegar aquel metòde. (Legissètz la seguida).

Aqueste article es publicat dins Sapiéncia, la revista occitana de divulgacion scientifica, amb la quala Jornalet a un acòrdi de cooperacion. Podètz legir l'article entièr aicí.