Lo tribunal d’instruccion numèro 7 de Barcelona, presidit pel jutge Francesc Miralles, a decretada l’amnestia pels 46 agents de la polícia espanhòla perseguits per las agressions contra los votaires pendent lo referendum d’independéncia de Catalonha del 1r d’octòbre de 2017. La decision se fonda sus la Lei d’Amnestia, intrada en vigor l’11 de junh passat, qu’exonèra de responsabilitat penala las accions policièras que constituïsson pas d’actes de tortura o de tractaments degradants, e que despassan pas un lindal minimal de gravetat.

La resolucion del jutge Miralles argüís que las accions investigadas foguèron de corta durada e s’inscriguèron dins un objectiu policièr definit. Aital, cap dels faches enquestats despassariá pas la gravetat necessària per èsser exclús de l’amnestia. Los delictes de lesions, que poirián èsser punits de penas de fins a cinc ans de preson, son tanben amnestiables segon la lei, puèi que despassan pas los quatre ans de preson.

Aquela decision interven après mai de sièis ans d’enquista, un procès marcat per la complexitat e los obstacles impausats per lo ministèri public. Malgrat los esfòrces del jutge per manténer las acusacions e menar los agents en jutjament, la Lei d’Amnestia a obligat d’escantir la responsabilitat penala de las personas implicadas.

Dempuèi l’intrada en vigor de la Lei d’Amnestia, lo nombre de personas que benefícian del perdon es montat a 73, principalament de policièrs espanhòls implicats dins las accions repressivas del Primièr d'Octòbre. Per contra, solament 27 independentistas son estats amnestiats fins ara.

Lo sindicat de la Polícia Nacionala espanhòla JUPÒL a manifestat son refús total de l’equivaléncia de las accions policièras d’aquel jorn amb las accions dels inculpats e instigators independentistas, e a afirmat que la posicion oficiala del sindicat demorava contrària a la novèla lei. Ça que la, los policièrs enseguits en justícia an acceptada lor amnestia.

La decision a suscitada la controvèrsia e es estada vivament criticada per d’organizacions de defensa dels dreches umans coma Irídia e Amnestia Internationala. Aquestas entitats sostenon que l’amnestia se deuriá pas aplicar als policièrs, perque lors accions èran pas destinadas a empachar d’infraccions penalas o administrativas, coma o permet la nòrma. En mai d'aquò, remembran de cases grèus d’agressions injustificadas, coma los incidents a las escòlas Pia de Sant Antoni, Pau Claris e Mediterrània, a Barcelona, ont d’actes flagrants de brutalitat policièra contra los votaires foguèron enregistrats. Dins aqueles cases, las accions dels agents foguèro  jutjadas particularament violentas e desproporcionadas, d’aspèctes que los deurián exclure de l’amnestia.

Aquela lei a tanben suscitada fòrça polemica en Espanha, perque fa partida del paquet d’acòrdis concluses pels socialistas espanhòls amb los independentistas catalans per qu’aqueles sostenguèsson la reeleccion de Pedro Sánchez coma president del govèrn. Presentada per Sánchez coma la solucion als problèmas "socials" que viu Catalonha, es pas estada plan aculhida pels sectors de drecha e d’extrèma drecha espanhòls, aital coma per qualques sectors de l’esquèrra, que l’an criticada en la considerant coma una victòria de l’independentisme.