En 2024, divèrsas municipalitats de Provença foguèron un còp de mai somesas a de restriccions d’aiga, çò que remembra la secada excepcionala de 2022. Aquesta situacion a intensificat las reflexions sus la gestion partejada de las ressorsas d’aiga. Segon un article, publicat dins The Conversation, dels expèrts del Burèu de Recèrca Geologica e Minièra (BRGM) Isabelle Duhamel-Achin e Marc Moulin, aquela region occitana es particularament vulnerabla a las secadas, exacerbadas per son clima mediterranèu e una distribucion inegala de las ressorsas d’aiga.

La region a de ressorsas d’aiga vastas, especialament gràcias a Ròse e a Durança. Pasmens, aquelas ressorsas son distribuidas de manièra inegala, çò que demanda una gestion e una infrastructura complèxas coma la restanca de Sèrra Ponçon. L’aiga sosterranha, que representa lo 50% de l’aiga potabla, es cruciala per l’avenir mas son esplecha demòra limitada.

Lo cambiament climatic menaça la disponibilitat d’aiga en Provença amb de periòdes prolongats de secada e una possibla salinizacion dels aquifèrs costièrs a causa de l’aument dels nivèls de la mar. Lo BRGM trabalha amb los partenaris locals per desvolopar de modèls e explorar de novèlas sorsas d’aiga.

D’accions concretas son en cors de mesa en plaça, coma la reduccion de las pèrdas dins los rets, la desimpermeabilizacion dels sòls urbans, e l’irrigacion agricòla mai eficienta. Es urgent de preservar l’equilibri dels ecosistèmas, mai que mai que la pression demografica, particularament ligada al torisme, aumenta los besonhs d’aiga.