Actualitats
Michel Barnier nomenat primièr ministre de França
La nominacion de Barnier a aviadas de vivas criticas de part de l’esquèrra, qu’acusa Emmanuel Macron de respectar pas los resultats de las eleccions del 7 de julhet
Tèxte legit
Après 60 jorns de blocatge politic, Emmanuel Macron a fin finala nomenat Michel Barnier coma novèl primièr ministre. A 73 ans, Barnier, del partit conservator Los Republicans, succedís a Gabriel Attal, venent aital lo cap de govèrn mai annadit de la Cinquena Republica. Sa nominacion interven dins lo contèxt de crisi politica provocada per las eleccions legislativas del 7 de julhet, ont cap de partit a pas obtengut la majoritat.
Michel Barnier es luènh d’èsser un inconegut. Ancian ministre jos Jacques Chirac e Nicolas Sarkozy, aital coma èx-negociaire del Brexit per l’Union Europèa, Barnier es un veteran de la scèna politica francesa e europèa. Malgrat aquò, sa nominacion a entraïnadas de vivas criticas, sustot de part de La França Insomesa e del Partit Socialista, los partits màgers de l’esquèrra. Aquestes acusan Macron de respectar pas la volontat populara exprimida pendent las eleccions, ont la coalicion d’esquèrra, Lo Novèl Front Popular, arribèt primièra.
La nominacion de Michel Barnier coma primièr ministre per Emmanuel Macron pòt constituir un escàndol democratic per mantuna rason. D’en primièr, Los Republicans, lo partit de Barnier, arribèt sonque als 47 deputats pendent las darrièras eleccions legislativas (lo Novèl Front Popular que n’obtenguèt 193), una chifra inferiora al de 2022. Aquela manca de sosten electoral mòstra una decision de Macron que miralha pas la volontat populara exprimida dins las urnas.
Puèi, Macron sembla de voler assegurar la continuitat d’una drecha “macronista”, malgrat la pèrda de 79 deputats pels tres partits d’aquela sensibilitat (Renaissença, Modem e Orizont). Aquela estrategia li permet de manténer una linha politica pròcha de la siá e doncas d’ignorar l’evolucion de l’electorat cap a l’esquèrra observat pendent las darrièras eleccions.
Enfin, aquela manòbra es un mesprètz evident envèrs los electors d’esquèrra, que s’èran massissament mobilizats per empachar la progression dels neofaissistas del Recampament Nacional. Paradoxalament, la governabilitat del país poiriá d’ara enlà dependre de las exigéncias d’aquela extrèma drecha que los electors progressistas cercavan d’escartar. Aquò fa pas solament trantalhar la fisança dels ciutadans dins lo sistèma democratic, mas met tanben en dangièr l’estabilitat politica e sociala del país.
Emmanuel Macron a demandat a Barnier de formar un “govèrn de consens”, mas lo prètzfach pareis complèxe. L’estat francés es davant una crisi politica màger, ont l’esquèrra, exclusa del poder malgrat sa victòria electorala, e l’extrèma drecha, venguda fòrça centrala, riscan de complicar fòrça la gestion del país.
Après 52 jours d’un gouvernement battu dans les urnes, Macron continue de se vivre comme en autocrate.
— Mathilde Panot (@MathildePanot) September 5, 2024
En nommant Michel Barnier, le Président refuse de respecter la souveraineté populaire et le choix issu des urnes.
Contre ce coup de force inacceptable dans une démocratie,… pic.twitter.com/9ROvx2Xec8
Le déni démocratique porté à son apogée : un premier ministre issu du parti qui est arrivé en 4e position et qui n’a même pas participé au front républicain. Nous entrons dans une crise de régime.
— Olivier Faure (@faureolivier) September 5, 2024
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
Dins la rubrica "Opinion" de Jornalet del 23 de junh un brave occitanista nos afortissia que la consequència previsibla del vòte que nos convidava a far de tota urgència seria que "se podriá trobar un consens per transformar lo sistèma presidencial e centralizat de França." (??!!??!!) E ajustava profeticament d'aquesta votacion : "Pòt èsser una oportunitat per l’occitanisme." (!!!) A l'agach de la resulta engimbrada ièr a Paris, òm se demanda se ne cal rire o se ne cal plorar !
L'òm se creiria tornar au temps de Napoleon 3 e de Zola. La paubretat es pas tant materiala; es tecnologica e intelectuala. La secta que domina los governaments occidentaus es la mesma. Sa filosofia es simple : de l'ordre au caòs e dau caòs a l'ordre. Lo caòs es la guerra, lo brejadis entre doas forças politicas, la pandemia, la vaccinacion. L'ordre es una societat de patz, una societat ente tot se fai dins la solidaritat e la joia. Macron a organisat lo caòs emben sas eleccions ente l'òm parla pas daus problems. Bernier vai retablir l'ordre en se fasant passar per un salvador. L'ordre de qui? l'ordre de l'Union europenna qu'ela, organisa lo caos au niveu europeen e impausa sas decisons en tota ilegalitat. Per l'UE los estats nacions devant disparaitre au profit d'un estat europeen fort e centraliste. Es pas estonant que los complotistes se declarant au jorn d'uei daus resistants, reclamant la destitucion de Macron e lo Frexit ( quitar l'Euròpe e l'OTAN).
Paubra esquerra qu'a pus de cervela dins la testa!
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari