Lo tribunal d’aplicacion de las penas francés ordenèt divendres la liberacion de Georges Abdallah, çò rapòrta Libération. L’activista libanés de 73 ans, encarcerat dempuèi 1987 per complicitat d’assassinat de dos diplomatas, es pas jamai estat liberat per “perilhositat especiala”. L’òrdre prevei sa liberacion condicionala a partir del 6 de decembre, a la condicion que quite França e qu’i torne pas jamai. Ça que la, lo Parquet Nacional Antiterrorista a anonciat que fariá apelacion de la decision. L’avocat d’Abdallah, Jean-Louis Chalancet, a qualificat la decision de “victòria legala e politica”. Mentretant, lo grop de sosten Palestina Vencerà a demandat una mobilizacion intensificada fins qu’Abdallah pòsca tornar dins son país natal, çò es Liban.

“Un combatent, pas un criminal”

Abdallah foguèt arrestat en 1984 a Lion (Arpitània), acusat de portar de falses documents e de téner d’armas amb d’explosius. En 2003, li autregèron la libertat condicionala mas ça que la lo liberèron pas.

Libanés, de familha crestiana maronita, comunista, antisionista e antiimperialista, Georges Ibrahim foguèt, en 1979, un dels principals promotors de las Fraccions Armadas Revolucionàrias Libanesas (FARL), una organizacion armada que se definissiá marxista, revolucionària e arabista, e que centrèt son activitat sus la lucha contra la preséncia coloniala israeliana, estatsunidenca e francesa en Liban.

Las FARL revendiquèron los assassinats de Ray Charles, adjonch militar de l’ambaissada dels Estats Units en França, e de Yakov Marsimantov, cap del Mossad en territòri francés, coma reaccion al masèl de Sabra e Shatila.

Abdallah foguèt condemnat a quatre ans de preson en 1984, mas en 1987 la condemnacion passèt a perpetuitat, amb un maximum de 15 ans, per complicitat amb los assassinats de Charles e Marsimantov.

En 2003, deviá èsser liberat mas, quand Dominique Perben èra ministre de la justícia, lo procuraire de Pau depausèt un recors contra la decision pr’amor de “l’impacte susceptible de se provocar en França, Israèl e als Estats Units amb sa liberacion”.

Totas las demandas de libertat condicionala d’Abdallah li foguèron refusadas, en nom de sa “perilhositat especiala”, e mai los grops armats ont aviá militat existiguèsson pas pus.

En genièr de 2013, la cambra d’aplicacion de las penas de París, qu’examinava la question en apelacion, accediguèt a l’ochena demanda de liberacion en la condicionant a un decret d’expulsion del “territòri francés”; mas Abdallah foguèt pas liberat a causa dels trecimacis de la maquina politicojudiciària francesa.

El s’es totjorn considerat coma “un combatent, pas un criminal”.