Actualitats
Un occitanofòn primièr ministre de França
Macron a finit qu’a nomenat cap de govèrn lo politician centrista bearnés François Bayrou. Sens majoritat establa, es pas a l’abric d’una mocion de censura
Tèxte legit
Après una setmana d’interminablas consultas, lo president francés, Emmanuel Macron, a finit qu’a nomenat lo veteran politic bearnés François Bayrou, dirigent del Movement Democratic (Modèm), nòu primièr ministre, en substitucion del conservator Michel Barnier, censurat lo 4 de decembre. Bayrou parla occitan, quitament en public, e es conegut per sas declaracions de defensa de la lenga nòstra e de las autras lengas autoctònas minorizadas de l’estat francés. Curiosament, lo jorn d’aquela designacion, lo 13 de decembre, correspond a l’anniversari de la naissença d’Enric III de Navarra, vengut Enric IV de França, lo rei bearnés que l’admira Bayrou e sul qual a fòrça escrich.
Defensor de la Lei Molac
D’efièch, quand lo Conselh Constitucional descafeïnèt la Lei Molac, Bayrou, denóncièt “una entrepresa d’eradicacion lingüistica” e demandèt que lo president Macron, prenguèsse la situacion en man per modificar las causas. O diguèt dins una entrevista facha per Michel Feltin-Palas e publicada dins L’Express.
Dins aquela entrevista, Bayrou mastegava pas sas rasons e assegurava que “raiar d’un trach de pluma los decennis d’esfòrces realizats per transmetre aquelas lengas qu’apertenon al patrimòni lingüistic francés, es inconsequent, sens precedent e perilhós”.
Contra la reforma del collègi
Ancian ministre de l’educacion francés de 1993 a 1997, l’elegit bearnés apara vigorosament ara l’ensenhament immersiu e lo considèra fòrça eficaç.
De remembrar qu’en decembre de 2015, Bayrou participèt a la “Batejada” dels novèls ensenhaires de las calandretas ont s’engatgèt a se batre per l’occitan e contra la reforma del collègi de la ministra socialista Najat Vallaud-Belkacem. En aquela escasença, assolidèt que la lenga occitana èra un “tresaur”, “una faiçon de veire lo Mond”. A mai, assegurèt que l’occitan èra la lenga de son paire que moriguèt quand el èra encara jove.
“Qu’ei finit lo temps de la vergonha”
En 2012, en plena campanha de la presidenciala, dins un discors prononciat a Tolosa, Bayrou demandèt que las lengas regionalas de França foguèsson reconegudas a lor justa plaça e diguèt, en occitan, “qu’ei finit lo temps de la vergonha, que comença lo temps de la fiertat”.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
Dus Bearnés ja qu'avón un destin politic nacionau francés: Enric III de Navarra (IV de França) e Louis Barthou. Los dus que fenín assassinats
L’istòria es plena de deputats occitans que, un còp ministres, an desbrembat sas idèas.
Lo postam de l’Elysée lusís fòrça çaquelà...
Es pas lo primièr aquel ! Que d'occitanofons a las fonccions mai nautas de l'Estat, presidents o ministres, n'i aguèt a bodre, e TOTES seguiguèron fisèlament los dos principis essencials de la "République" , sacrats e de drech divenc, que son l'ipercentralisme parisenc e l'egemonia linguistica francimanda. Aquel enièma servicial de la republica francimanda de Paris farà saique coma totis sos autres devancièrs, cal pas somiar !
Tanben, votè contre :
- Lo pacte civiu de solidaritat
- Lo delicte d’empach a l’IVG
E s’opausè au maridatge omosexuau
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari