De nòvas evidéncias demòstran que la dièta dels ancians caçaires-culheires preïstorics comportava mai de plantas que çò que se pensava. Aital es estat confirmat a travèrs de divèrsas analisis isotopicas de l’esmalt dentari de la populacion preïstorica que viviá en Marròc abans l’agricultura.

Fins ara, se pensava que la carn èra la basa de la dièta preïstorica de la nòstra espècia. Mai encara pr’amor qu’èran caçaires-culheires e que la revolucion neolitica èra pas encara arribat. E la manca d’evidéncias tanpauc ajudèt pas a conéisser gaire la dièta d’aquel tipe de populacions.

Las plantas èran plan presadas

Pasmens, un nòu estudi sus la dièta de la populacion que viviá en Marròc fa aperaquí 15 000 ans suggerís que las plantas èran plan mai apreciadas que çò que se cresiá e qu’èran plan mai importantas dins lo regim dels caçaires-culheires.

L’estudi foguèt dirigit per de cercaires de l’Institut de Geosciéncia e de l’Environament de Tolosa, de l’Institut Max Planck d’Antropologia Evolutiva de Leipzig, e de l’Institut Nacional de Sciéncias de l’Arqueologia e del Patrimòni de Rabat. La dièta de divèrses individús de la dicha cultura iberomaurusiana que vivián dins la cauna de Taforalt, en Marròc, foguèt aital estudiada.

Los cercaires realizèron plusors analisis dels isotòps de zinc e d’estrònci en tot estudiar l’esmalt dentari, lo carbòni, lo nitrogèn e lo sulfur que i podiá aver dins lo collagèn d’aqueles individús a mai d’una autra analisi dels possibles aminoacids umans e de la fauna que i podiá aver. Las resultas foguèron estonantas per çò que tòca a la dièta d’aquelas personas.

La principala resulta foguèt de conclure qu’aquelas populacions de caçaires-culheires consumavan un nombre important de plantas mediterranèas e que foguèt aital pendent de milièrs d’ans. Las rèstas arqueobotanicas confirmèron que lo lor regim alimentari comportavan d’aglands, de pinhas e de favas.

L’estudi tanben suggerís qu’aquelas plantas ja èran introduchas dins la dièta dels enfants e que podián èsser estadas emplegadas coma una moneda per far de comèrci amb d’autres grops de populacions de l’epòca. Aquò fa pensar que i aguèt de practicas amb de plantas abans l’arribada e la descobèrta de l’agricultura.

Aquò poiriá cambiar la pensada qu’avèm agut fins ara sus la dièta preïstorica de nòstra espècia. Se sospechava qu’èra basada, mai que mai, sus fòrça calorias animalas. Mas segon Zineb Moubtahij, autor de l’estudi, “Las estrategias per subreviure en aquela epòca èran plan desparièras segon las regions, e tanben plan complèxas. Comprene aquò es fondamental se volèm aver una bona idèa de l’evolucion umana“.

A mai, es lo primièr còp que foguèt utilizat l’estudi d’isotòps presents dins l’esmalt dentari. Aquò ajudarà a poder melhor estudiar las populacions umanas d’Africa del Nòrd de l’epòca, e tanben ajudarà a melhor comprene la lor dièta.  (Legissètz la seguida).

Aqueste article es publicat dins Sapiéncia, la revista occitana de divulgacion scientifica, amb la quala Jornalet a un acòrdi de cooperacion. Podètz legir l'article entièr aicí.