Lo 22 de febrièr, una tièra de mobilizacions brandiguèt lo País Valencian, ont de centenas de manifestants s’amassèron dins divèrsas vilas per protestar contra la Lei Rovira e la consulta lingüística qu’es en preparacion, çò rapòrta Vilaweb. Aquelas manifestacions s'opausavan a una reforma del sistèma educatiu que menaça l'ensenhament en catalan, al moment que la Generalitat valenciana, governada pel Partit Popular (PP) amb lo sosten del partit d’ultradrecha Vox, se prepara per organizar una consulta que permeta a las familhas de causir la lenga d'ensenhament de lors mainatges, entre lo valencian (nom balhat al catalan parlat al País Valencian) e lo castelhan, mentre que lo catalan es la mai flaca de la societat davant la fòrça de l’espanhòl.

La plaça de la Verge de Valéncia foguèt lo principal ponch de convergéncia dels manifestants, ont de pancartas e de bandeiròlas reclamavan la defensa de l'ensenhament en valencian. Los participants exigissián la demission de José Antonio Rovira, lo conselhièr valencian de l'educacion, aital coma la del president Carlos Mazón, que considèran responsables de la menaça que pesa sus la lenga e sul sistèma educatiu public. D'autras vilas coma Castelhon, Alacant e Crevillent vegèron tanben de grandas concentracions.

Las manifestacions fan seguida a una oposicion al projècte de consulta qu’obliga las familhas de causir la lenga d'ensenhament dins las escòlas. Aquela iniciativa s'inscriu dins la lei "de libertat educativa" (Lei 1/2024), impulsada pel govèrn de Carlos Mazón (PP) amb lo sosten de Vox. Aquela lei prevei que las familhas pòscan decidir se lors mainatges seguiràn los corses en valencian o en castelhan, mas provòca d’inquietuds pertocant la subrevivéncia del valencian dins lo sistèma educatiu.

La lei de “libertat educativa” a per objectiu oficial d'afortir los dreches dels parents a causir la lenga de lors mainatges a l'escòla, en fasent de la lenga d'ensenhament una opcion disponibla per las familhas, al contrari del modèl precedent ont lo valencian èra la lenga principala d'ensenhament dins fòrça parçans. Se la majoritat de las familhas causís lo castelhan, aqueste poiriá venir la lenga dominanta a l’escòla, redusent aital l'usatge del valencian dins l'ensenhament e fasent perilhar lo sistèma lingüistic qu'existissiá de per abans.

Aquela mesura, que s'apièja sus una supausada libertat de causida educativa, es largament criticada pels sindicats, las associacions de defensa del valencian e una partida granda de la comunautat educativa. Segon aquelas organizacions, la Lei Rovira ignòra lo fach que lo valencian es una lenga minoritària, ja menaçada per l'usatge mai dominant del castelhan dins la vida vidanta. En mai d’aquò, la consulta que deu permetre als parents de causir entre las doas lengas es percebuda coma una faiçon de devesir encara mai l'educacion, en discriminant los escolans en foncion de la lenga causida, çò que riscariá de fragmentar lo sistèma escolar e la coesion sociala.

La mobilizacion continua feblís pas, amb la preparacion de novèlas accions coma de caumas e de manifestacions. Lo 4 de març, i aurà una cauma dins las escòlas segondàrias, convocada pel Sindicat d'Estudiants dels Païses Catalans (SEPC).