Ed Turner, professor de politica e codirector de del Centre Aston per Euròpa, a publicat dins The Conversation una analisi del resultat de las eleccions alemandas de dimenge passat, 23 de febrièr, qu’an daissat un panorama politic fragmentat e plen d’incertituds. Friedrich Merz, cap de l'Union Crestiana Democrata (CDU) e de sa coalicion permanenta amb la bavaresa Union Crestiana Sociala (CSU), serà segurament lo nòu cancelièr après obténer lo 28,5% dels vòtes, e a ja confirmat son intencion de far una coalicion amb lo Partit Socialdemocrata (SPD), e mai aqueste aja solament obtengut lo 16,4% dels sufragis, son pièger resultat istoric.

Una de las primièras tòcas declaradas per Merz es de “refortir Euròpa tan rapidament coma serà possible per aténher una vertadièra independéncia dels Estats Units”. Aquel posicionament arriba al moment qu’Alemanha se tròba devesida e afronta d’enjòcs economics e geopolitics importants.

Lo resultat de las eleccions a mes en evidéncia las grandas diferéncias regionalas e generacionals del país. A l’èst, especialament dins l’anciana RDA, mas a l’exception notabla de Berlin, ont an ben capitat los antifaissistas de L’Esquèrra, lo partit ultradrechista Alternativa per Alemanha (AfD), amplament sostengut pel trumpisme, a obtengut la primièra plaça dins cinc regions (Länder) amb lo 20,8% al nivèl federal, doblant son electorat. A l’oèst, per contra, a predominat la coalicion CDU/CSU. Tanben s’es vist de  fòrça disparitats entre las generacions: demest los joves de 18 a 24 ans, L’Esquèrra a obtengut lo 25% dels vòtes, del temps qu'entre los mai de 60 ans la CDU/CSU es arribada al 37%.

Lo panorama parlamentari rebat tanben lo declin dels tradicionals Volksparteien,  los “partits populars”: e mai aja ganhada las eleccions, e malgrat un discors antiimmigracion inspirat de l’AfD, la CDU/CSU capita pas a obténer lo 30%, mentre que l’SPD, lo mai vièlh partit d’Alemanha, atenh un resultat istoricament bas. Lo Partit Liberal Democrata (FDP) es demorat defòra del parlament amb un 4,3% e son cap, Christian Lindner, a anonciat son retirament de la politica. Fin finala, la Coalicion Sarah Wagenknecht, bailejada per una dissidenta de L’Esquèrra, sembla de pagar son ambivaléncia populista ideologica, barrejant de posicions socialas esquerristas amb lo refús de l’antifaissisme e de vejaires pròrusses e xenofòbs inspirats de l’extrèma drecha: per 14 000 voses capita pas a intrar al Bundestag. Per resumir, la dinamica sembla de profechar als partits radicals, tant d’esquèrra (L’Esquèrra) coma de drecha (l’AfD): al centresquèrra, Los Verds  pèrdon mai de 30 deputats a respècte de las eleccions legislativas precedentas.

Davant aquel païsatge electoral, la coalicion CDU/CSU amb l’SPD sembla d’èsser la sola opcion viabla per evitar de nòvas eleccions o l’establiment de paches amb l’AfD, una possibilitat que los partits principals refusan. Totun, las diferéncias intèrnas e las tensions sus de questions coma la politica migratòria o la despensa sociala poirián complicar l’estabilitat del futur govèrn.

Dins aquel contèxt de polarizacion e incertitud, Alemanha deurà cercar de formulas per afrontar los enjòcs intèrnes e extèrnes, coma la relacion amb los Estats Units e lo sosten a Ucraïna, del temps qu’ensaja de recampar una societat de mai en mai fragmentada.