Actualitats
Sarrar los caishaus
Se pòt enténer d'occitan sus la banda-anóncia deu filme "Arrête de pleurer, Pénélope", tot recentament sortit
Evidentament que caleré véder lo filme sancèr… Mes totun, de còps, ua replica que pòt chacar. E la malicia te préner.
Per azàrd que tombèri sus la banda-anóncia deu filme "Arrête de pleurer, Pénélope", tot recentament sortit. Qu’i entenen un trocicòt de replica en òc. N’arriba pas sovent…
Que passi sus l’istòria. Un question d’eretatge, ce sembla…Dens un cementèri, qu’entenen ua hemna que ditz: "N’es pas la pena de la cercar. Lisa n’es pas aquí". La Pénélope en question qu’arrevira, evidentament. E l’ua de las soas amigas, Chloé (l’actora Juliette Arnaud) que li respon: "Je rêve…D’où t’es bilingue en peigne-cul…D’où elle est pas enterrée ici…" Curiosa sintaxa. Vocabulari de tria … O lavetz m’engani e ne compreni pas…
Solide, qu’es sonque un petit tròç deu filme dens lo genre tostemps enlhevat d’ua banda-anóncia que deu totjamei balhar l’enveja a l’espectator d’anar véder o crompar o telecargar l’òbra. Las comedianas, qui an dejà heit ua brava carrièra sus l’empont, que semblan plenas de vam e d’umor. Totun, un còp de mei, quan se passa dens lo "Mieijorn", en Provença de preferéncia, l’occitan a tostemps un estatut mespresat. L’estile "panholada" - lo Papet, Ugolin e quauques autes – que demòra ancorat dens la tradicion convienuda deu cinemà franchiman.
Moralitat : tostemps arríder e sarrar los caishaus, que lo temps de La Casa de l’Oncle Tom ne sembla pas passat de mòda.
Joan-Jacme Fénié
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
Enquera una vision de parisenc au pais deus "ploucs"...mes totun! dit plan "bilingue" e non pas "patois!" Petit causa que cambièt...?
A mon vejaire, es pas tant negatiu la preséncia de l'occitan dins aquel filme (dirai pas res sul filme, que l'ai pas vist).
Segur que dins l'estrach que vesèm, i a una violença volguda del personatge "urban" fàcia al "rural" e a son lengatge. Pr'aquo, pensi pas que i aja una volontat de mespresar l'occitan tant qu'aquo. Perqué?
-la persona que parla occitan o parla plan, doncas lo realizator a recercat un bon occitanofon.
-lo personatge que parla occitan sembla dire una vertat e pas una galejada, es un element que fa avançar l'istoria.
-l'occitanofona insolentada sortis "superiora" de l'escambi amb la blondassa : sembla coneisser la vertat e respon dins sa lenga (en l'insolentar) a la pofa que la mespresa.
Fin finala, pensi que cal pas vèire aquel episodi al primièr nivèl, es probablament (mas ai pas vist lo demai) mai per se trufar de la "parisenca" que de la rurala.
Es atal qu'o sentissi... pretendi pas aver la vertat, çaquelà, quitament per mespresar los "provincials", se totes los realisators fasian l'esforç d'emplegar d'actors occitanofones per jogar los ninois, faria un fais d'emplecs!
PS : pensi pas que l'expression "peigne-cul" sia emplegada dins son bon sens.
Una mèrda de filme, una mèrda d'istòria e, cerièra sul pastisson, insultan l'occitan.
Una tala mèrda-d'òbra amerita de s'entornar d'ont sortís: los cagadors.
Per mesurar lo necitge de la consideracion qu'i tenon l'occitan, fau imaginar aqueu filme doblat en occitan, justament. Qué trobarián a dire los personatges d'un que parlariá demèst eleis en francés ? Per anar pagar a veire un filme entau, me pòdon esperar de lònga…
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari