Aqueste divendres, lo Pargue dels Espòrts d’Avinhon èra plan coma un uòu per l’aficha França-Nòva Zelanda. Pas mai una plaça per véser los campions del Monde: 17 518 espectators (tant i a que los organizaires avián tanben mesas en venda las plaças reservadas als jornalistas!).
Un ambient festiu qu’empacha pas l’occitanista de se demandar perdequé la cultura del país es pas brica vesibla: es fòrça plan que 200 mainatges sus la pelena (coma 500 al mes de mai pel passatge de la Copa del Monde) dancen l’haka, mas perqué d’hip-hop, de cheerleaders, de Michael Jackson, las espanholadas de la banda de servici e pas la Copa Santa, una farandòla... Bon, lo public rugbi es pas dins lo patriotisme afranchimandit descabestrat: es pas lo nombre de bandièras tricolors que i aviá dins l’estadi... Los afogats son aquí per comuniar amb los jogaires e pas per respondre a las injoncions d’un animator qu’escarraunha lo nom dels jogaires o confond una penalitat e una transformacion! Demòra la part del public pas acostumada d’aqueles rendètz-vos rugbistics e qu’aurián agut besonh d’un bricon d’informacion per integrar unas nocions coma la del respècte: respècte de l’adversari (pas se metre a bramar coma un innocent quand los Kiwis fan l’haka), respècte dels arbitres (los pauròts, per la partida, èran vestits de ròse: vos passi suls epitèts que lor i tombèron dessús). De mai, òm es pas obligat de dire d’asenadas del genre (ausit dins mon esquina): “Fakir me rapèla lo Sebastian C.” (aquí lo nom d’un jogaire empantenat d’un autre espòrt de la pauma ovala!). Paure Jamal, es pas amb una comparason atal que poiràs faire melhor!
Bon, mas en espòrt, çò que compta (tanben) es la vertat de la pelena. E aquí, un còp Sonny Bill Williams assetat en tribuna a costat d’una jove carcassonesa esmoguda, los Negres de la falguièra faguèron pas dins las mièjas mesuras: tre la 4a minuta, Inu culhissiá la pauma suls caps de la defensa francesa sus una passa al pè; 27a: renovèlament de l’operacion per Luke. Costat Blau, òm placava, placava, placava e òm ensajava d’utilizar al melhor quauquas paumas. E l’ensag que fa mal a la 38a marcat per Nuuausala. Coma lo mesclanha Shaun Johnson aviá ensacada las transformacions, fasiá del 18-0.
Dins lo segond temps, foguèt lo meteis sicut erat: lo talonaire e lo mesclanha acceleravan lo jòc a l’entorn del tengut e Shaun Johnson rajustava dos ensags (50a e 55a; l’avètz devinhat: serà l’òme de la partida): 30-0. Dins lo darrièr quart d’ora, los Negres prenián de velocitat los Pols e ajustavan dos novèls ensags (65a e 75a). Doas accions dels Blaus (una escapada de Morgan Escarré sus 70 m; e un ensag de Fages refusat a la vidèo) aurián meritat un sòrt melhor. Los neozelandeses daissan passar res: penalitat per eles a vint segondas de la fin, grand còp de pè lateral, la defensa blava pachaca la pauma, ensag sus la còrna e dins lo canton per Tuivasa-Schek. E coma Shaun Johnson manquèt cap de transformacion, la nòta es salada: 48-0.
Se mesura un còp de mai la diferéncia abissala entre França e los grands de l’emisfèri sud. E de que reprochar a nòstres braves Pols? An pas jamai daissat tombar! Mas la volontat sufís pas. Per jogar contra Samoa, l’11 de novembre a Perpinhan, demòran dètz jorns per trapar de solucions costat ofensiu e animacion del jòc. Amb un sol ensag marcat en doas partidas, França se trapa la mens productiva de las esquipas en competicion.
Dissabte de vèspre, a Huddersfield, fàcia a Anglatèrra, Irlanda se trapèt lèu dins la meteissa situacion que los Pols: despassats al punt d’encaissar un 42-0 (8 ensags —3 per l’alièr Ryan Hall—, 5 transformacions). E dire que li demòra de rescontrar los Cangorós!
Alan Roch
Un ambient festiu qu’empacha pas l’occitanista de se demandar perdequé la cultura del país es pas brica vesibla: es fòrça plan que 200 mainatges sus la pelena (coma 500 al mes de mai pel passatge de la Copa del Monde) dancen l’haka, mas perqué d’hip-hop, de cheerleaders, de Michael Jackson, las espanholadas de la banda de servici e pas la Copa Santa, una farandòla... Bon, lo public rugbi es pas dins lo patriotisme afranchimandit descabestrat: es pas lo nombre de bandièras tricolors que i aviá dins l’estadi... Los afogats son aquí per comuniar amb los jogaires e pas per respondre a las injoncions d’un animator qu’escarraunha lo nom dels jogaires o confond una penalitat e una transformacion! Demòra la part del public pas acostumada d’aqueles rendètz-vos rugbistics e qu’aurián agut besonh d’un bricon d’informacion per integrar unas nocions coma la del respècte: respècte de l’adversari (pas se metre a bramar coma un innocent quand los Kiwis fan l’haka), respècte dels arbitres (los pauròts, per la partida, èran vestits de ròse: vos passi suls epitèts que lor i tombèron dessús). De mai, òm es pas obligat de dire d’asenadas del genre (ausit dins mon esquina): “Fakir me rapèla lo Sebastian C.” (aquí lo nom d’un jogaire empantenat d’un autre espòrt de la pauma ovala!). Paure Jamal, es pas amb una comparason atal que poiràs faire melhor!
Bon, mas en espòrt, çò que compta (tanben) es la vertat de la pelena. E aquí, un còp Sonny Bill Williams assetat en tribuna a costat d’una jove carcassonesa esmoguda, los Negres de la falguièra faguèron pas dins las mièjas mesuras: tre la 4a minuta, Inu culhissiá la pauma suls caps de la defensa francesa sus una passa al pè; 27a: renovèlament de l’operacion per Luke. Costat Blau, òm placava, placava, placava e òm ensajava d’utilizar al melhor quauquas paumas. E l’ensag que fa mal a la 38a marcat per Nuuausala. Coma lo mesclanha Shaun Johnson aviá ensacada las transformacions, fasiá del 18-0.
Dins lo segond temps, foguèt lo meteis sicut erat: lo talonaire e lo mesclanha acceleravan lo jòc a l’entorn del tengut e Shaun Johnson rajustava dos ensags (50a e 55a; l’avètz devinhat: serà l’òme de la partida): 30-0. Dins lo darrièr quart d’ora, los Negres prenián de velocitat los Pols e ajustavan dos novèls ensags (65a e 75a). Doas accions dels Blaus (una escapada de Morgan Escarré sus 70 m; e un ensag de Fages refusat a la vidèo) aurián meritat un sòrt melhor. Los neozelandeses daissan passar res: penalitat per eles a vint segondas de la fin, grand còp de pè lateral, la defensa blava pachaca la pauma, ensag sus la còrna e dins lo canton per Tuivasa-Schek. E coma Shaun Johnson manquèt cap de transformacion, la nòta es salada: 48-0.
Se mesura un còp de mai la diferéncia abissala entre França e los grands de l’emisfèri sud. E de que reprochar a nòstres braves Pols? An pas jamai daissat tombar! Mas la volontat sufís pas. Per jogar contra Samoa, l’11 de novembre a Perpinhan, demòran dètz jorns per trapar de solucions costat ofensiu e animacion del jòc. Amb un sol ensag marcat en doas partidas, França se trapa la mens productiva de las esquipas en competicion.
Dissabte de vèspre, a Huddersfield, fàcia a Anglatèrra, Irlanda se trapèt lèu dins la meteissa situacion que los Pols: despassats al punt d’encaissar un 42-0 (8 ensags —3 per l’alièr Ryan Hall—, 5 transformacions). E dire que li demòra de rescontrar los Cangorós!
Alan Roch
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
Èi vist lo dusau miei-temps : en tres tenguts los Blacks te repujan lo prat dins a la linha advèrsa !! Impressionant !
E dimenge de ser, los Fijians perdèron 34-2 fàacia als Australians.
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari