Aqueste còp, es plan acabat pels Blaus. Un còp d’avion dempuèi Warrington e plaça a las vacanças. Los internacionals Dracs beneficiaràn de quatre a sièis setmanas de pausa abans de reprene l’entraïnament del costat de Brutus. Mas a Carcassona, s’espèra lo Ionès Khattabi sus la pelena al pus lèu. En 4 partidas, Richard Agar a capitat de faire jogar los 24 seleccionats. L’avèm dit, coma una sansònha, i a pas res a reprochar als Pols costat volontat e valentesa. Las mancas son a un autre nivèl. Malaisit ça que la d’explicar al defòra que las desfachas contra la Nòva Zelanda o Anglatèrra son pas de catastròfas sideralas.
 
A XIII, existís una competicion a l’ensús de las autras: lo campionat NRL australian. Aquò explica la qualitat de totas las esquipas d’antipòdes (en i metent dedins Itàlia). Los angleses, eles meteisses, comptan amb la familha exiliada del Burgess o amb lo Sam Tomkins en partença pels New Zealand Warriors. França beneficiava puntualament de la preséncia de Clint Greenshield e un sol jogaire va portar las colors d’una esquipa australiana, Remi Casty, mas se ditz que portariá pas mai lo malhòt tricolor! Dins l’an, los Dracs son en sosten dels estrangièrs que pòrtan lo malhòt catalan e a la sortida, manca un vertadièr patron sul terren al XIII de França. Aprèp, s’agís de voler: es paradoxal de veire qu’es contra Anglatèrra que los Blaus se decidiguèron enfins a prepausar un jòc ofensiu, que los avants liberèron de paumas, que se sortiguèt del rugbi de trencada (contra los papós e los samoans) e de la leiçon neozelandesa.
 
Dins las satisfaccions, metrem la mòstra de tot lo talent de Morgan Escarré e l’activitat sens pausa d’Elòi Pelissièr. Los avants s’usan al trabalh defensiu e aprèp tomban un pauc tròp de paumas. Costat alièr, un pas bèl demòra de faire per èsser a un grand nivèl internacional: plaçament, velocitat... La polivaléncia dels jogaires coneis sos limits: pensam al paure Baile plaçat al centre e bombardat de còps de pè pels Kiwis... Unes pòstes an sas especificitats que se pòdon pas defugir. La lassièra dels esfòrces defensius pòt pas explicar totas las mancas de luciditat ofensiva dins de 2 contra un vendemiats... Quant al jòc al pè, de qué ne dire? Cossí tirar cap de profièit, per exemple, de la tramontana catalana contra Samoa?
 
Al bilanç, cal ajustar la capitada populara dels rescontres d’Avinhon e Perpinhan , amb dos estadis qu’afichèron complet. La Federacion vòl contunhar sus la lançada: Richard Agar deuriá èsser confirmat dins sas foncions; se parla d’organizar una virada en Nòva Zelanda a la tardor de 2015 e de la participacion al Torneg de las Quatre Nacions en Euròpa en 2016. L’amira es la Copa del Monde de 2017 que se jogarà dins l’emisfèri sud. Aquò passa, per d’unes, per l’inscripcion d’una segonda esquipa en Superliga per aver una sèrva mai bèla de jogaires confrontats cada setmana al naut nivèl. Mas los clubs angleses va voldràn? Lo talhièr tretzista es totjorn dobèrt: es pas l’òbra que manca...
 
 
Rebombs de pauma
 
— Superliga. Lo calendièr de la competicion 2014 es conegut: es estat desvelat aqueste diluns. Los Dracs entamenaràn la sason lo 14 de febrièr a Hull (contra Hull FC). Primièra recepcion: Leeds lo divendres 28 de febrièr. Los Dracs se desplaçaràn 4 còps dins las 5 primièras jornadas: aquò permet puèi de faire venir los sostens dels clubs anglesses a la bona sason.
 
— Hull KR serà a Brutus pel diluns de Pascas. L’an que ven, pas de partida deslocalizada dels Dracs al mes de junh: totes los rescontres se tendràn a Brutus. Lo campion Wigan serà a Perpinhan lo 12 de julh. La Dimenjada Magica se tendrà los 17 e 18 de mai a Manchester (estadi de Manchester City), la finala de la Cup a Wembley lo 23 d’agost e la finala de la Superliga l’11 d’octobre a Manchester (Old Trafford).
 
— Campionat. Al programa de l’Elèit 1, aquesta dimenjada, los primièrs rescontres-retorns: Carcassona-Avinhon per dissabte (se se pòt jogar sul terren de Domèc) e una partidas de primièra dimenge: Lesinhan-Tolosa, Limós-Dragonets e Palau-Vilanuèva.
 
 
 
 
Alan Roch