Vaquí: australians e neozelandeses an tornat prene l’avion per lors illas lonhdanas. La Copa del Monde del XIII es acabada per son edicion de 2013. La finala foguèt una bèla partida dins un ambient esportiu de primièra amb 70 000 espectators que vivián lo jòc, las atacas, los tampons...
Los Kiwis foguèron pas a l’auçada (e se’n manca bravament) de lor prestacion de la mièja finala. Luke e Johnson agèron pas lor dardalh costumièr a l’entorn del tengut. Lo jòc al pè metèt jamai en dangièr la defensa australiana. Sonny Bill Williams, coma a l’acostumada, desliurèt de paumas interessantas que trapèron pas los relais necessaris.
D’unes pensan qu’Anglatèrra, portada per son public, auriá presentat una contestacion mai bèla als Cangorós, mas se pòt pas tornar escriure l’istòria nimai la fin de la mièja finala que foguèt la partida mai intensa e mai apassionanta de tot lo torneg.
Costat australian, malaisit de citar un jogaire mai qu’un autre, que cadun faguèt sa part de trabalh, al delà de la maquina lançada en ritme de crosièra e dels sistèmas de jòcs en plaça per portar las dòsis d’iniciativas e d’improvisacions necessàrias per confortar la fòrça de l’esquipa: atal, lo jòc al pè menèt a tres dels cinc ensags e lo sosten al portaire de pauma foguèt permanent. Tirarem ça que la dos jogaires del lòt. D’en primièr, lo mièg de dobertura, Jonathan Thurston, designat òme de la partida e que foguèt lo cap d’orquèstra de la granda melodia verda e jauna. D’autra part, l’arrièr Billy Slatter qu’aviá mai que los autres sul còr e dins l’esperit lo sovenir de sas decas de 2008, qu’avián permetut als Kiwis de s’emparar de la Copa mondiala a Brisbane. Dissabte, joguèt mai que juste: totjorn plaçat, pas de decas de recepcion, omnipresent per las relanças e a punt nommat per marcar dos ensags.
Austràlia demòra mai que jamai la tèrra benesida, l’El Dorado del XIII: los neozelandeses e las esquipas del Pacific benefícian de las qualitats dels jogaires de las esquipas d’NRL; Anglatèrra aviá dins sa formacion los tres fraires Burgess, Graham e Widop que jògan tanben en NRL, que Sam Tomkins va rejónher (coma l’occitan Remi Casty). Aquò fa que se la Copa del Monde es d’un interès bèl per l’expansion de l’espòrt e son expression mediatica, l’espròva mai importanta demòra los afrontaments dels Estats d’Origina, cada an, a la fin de junh-començament de julh, entre la Nòva Galas del Sud e Queensland!
2013: plegat. Per l’ora, se parla mai que mai de la Nòva Zelanda per reçaupre l’edicion de 2017 de l’espròva mondiala. De seguir.
Ai fait un sòmi
La finala se teniá a Old Trafford, escaissat lo Teatre dels Sòmis. E ieu, sabi pas se vos devi contar lo sòmi que faguèri l’autra nuèit (mas benlèu que las cervesas d’Anglatèrra an un gost particular e un poder diabolic). Enfins, èra pas un sòmi: me desrevelhèri dins un estat somnambulic a dançar las fecas e a bramar “Avèm ganhat, avèm ganhat, avèm ganhat la botelha! Avèm ganhat lo sopar!...” Pichon a pichon, los imatges desfilèron coma dins una vidèo d’una precision grand ecran!
Me soveni... Èra en l’an 20xx. La finala de la Copa del Monde se debanava a l’Estadi Velodròm de Marselha. D’un costat, l’esquipa d’Occitània (qu’aviá eliminada la formacion australiana en mièja finala: 32-18). De l’autre, l’esquipa de Catalonha, basada sus l’experiéncia istorica dels Dracs (venceires de 5 Superligas e de 3 Cups), refortida per l’ajuda bèla de la Generalitat aprèp la reüssida del referendum sus l’independéncia de 2014. Èrem dins las trenta darrièras segondas. Catalonha menava 23-20 e jogava la mòstra. De tròp voler plan faire, lo grand segonda linha faguèt un enabans. Mesclanha. La pauma sortiguèt lèu, lo tresena linha de Lesinhan partiguèt costat tampat, passa sautada per l’alièr de Limós que repicava cap al centre mas crosava amb lo centre d’Avinhon que l’aviá redoblat. Lo 3 se fasiá cunhar contra la tòca, alara desliurèt un còp de pè a seguir d’antologia que prenguèt la diagonala cap a l’enbut catalan. Demorava qu’una mission a l’arrièr catalan, alara que la còrna finala tindava: balhar un grand còp de punh al balon per lo mandar fòra los limits e assegurar la victòria sang e aur. Mas l’arrièr reculava; alara, lisèt, lo pè li manquèt e son gròs còp de punh se transformèt en una passa per l’alièr de Carcassona que s’espatarrèt en Tèrra Promesa. Occitània: 24 - Catalonha: 23. Me soveni pas se lo dobertura de Vilanuèva ensagèt solament d’ensacar la transformacion inutila... Avèm ganhat! De còps, m’an dit (e o vòli plan creire e viure), los sòmis venon realitat...
Rebombs de pauma
— Finala de tornar véser: sus BeIn Sport 2 aqueste diluns a 15h30 e dins la nuèit de dimècres a dijòus sus BeIn Spòrt 1 a mièjanuèit e mièja.
— Fractura. A son retorn al país, l’alièr Kiwi Tuivasa-Scheck, sortit dissabte a la 7a minuta, passarà un examen medical, mas se parla d’una fractura de la camba pel marcaire de 8 ensags dins la competicion.
— Clap de fin. Aquesta cronica es la darrièra de la tièra Un Monde XIII, mas tre deman dimars, tornaretz trapar la cronica setmanièra sul campionat d’Elèit e sus la Superliga e sus tota l’actualitat tretzista del local al mondial!
Alan Roch
Los Kiwis foguèron pas a l’auçada (e se’n manca bravament) de lor prestacion de la mièja finala. Luke e Johnson agèron pas lor dardalh costumièr a l’entorn del tengut. Lo jòc al pè metèt jamai en dangièr la defensa australiana. Sonny Bill Williams, coma a l’acostumada, desliurèt de paumas interessantas que trapèron pas los relais necessaris.
D’unes pensan qu’Anglatèrra, portada per son public, auriá presentat una contestacion mai bèla als Cangorós, mas se pòt pas tornar escriure l’istòria nimai la fin de la mièja finala que foguèt la partida mai intensa e mai apassionanta de tot lo torneg.
Costat australian, malaisit de citar un jogaire mai qu’un autre, que cadun faguèt sa part de trabalh, al delà de la maquina lançada en ritme de crosièra e dels sistèmas de jòcs en plaça per portar las dòsis d’iniciativas e d’improvisacions necessàrias per confortar la fòrça de l’esquipa: atal, lo jòc al pè menèt a tres dels cinc ensags e lo sosten al portaire de pauma foguèt permanent. Tirarem ça que la dos jogaires del lòt. D’en primièr, lo mièg de dobertura, Jonathan Thurston, designat òme de la partida e que foguèt lo cap d’orquèstra de la granda melodia verda e jauna. D’autra part, l’arrièr Billy Slatter qu’aviá mai que los autres sul còr e dins l’esperit lo sovenir de sas decas de 2008, qu’avián permetut als Kiwis de s’emparar de la Copa mondiala a Brisbane. Dissabte, joguèt mai que juste: totjorn plaçat, pas de decas de recepcion, omnipresent per las relanças e a punt nommat per marcar dos ensags.
Austràlia demòra mai que jamai la tèrra benesida, l’El Dorado del XIII: los neozelandeses e las esquipas del Pacific benefícian de las qualitats dels jogaires de las esquipas d’NRL; Anglatèrra aviá dins sa formacion los tres fraires Burgess, Graham e Widop que jògan tanben en NRL, que Sam Tomkins va rejónher (coma l’occitan Remi Casty). Aquò fa que se la Copa del Monde es d’un interès bèl per l’expansion de l’espòrt e son expression mediatica, l’espròva mai importanta demòra los afrontaments dels Estats d’Origina, cada an, a la fin de junh-començament de julh, entre la Nòva Galas del Sud e Queensland!
2013: plegat. Per l’ora, se parla mai que mai de la Nòva Zelanda per reçaupre l’edicion de 2017 de l’espròva mondiala. De seguir.
Ai fait un sòmi
La finala se teniá a Old Trafford, escaissat lo Teatre dels Sòmis. E ieu, sabi pas se vos devi contar lo sòmi que faguèri l’autra nuèit (mas benlèu que las cervesas d’Anglatèrra an un gost particular e un poder diabolic). Enfins, èra pas un sòmi: me desrevelhèri dins un estat somnambulic a dançar las fecas e a bramar “Avèm ganhat, avèm ganhat, avèm ganhat la botelha! Avèm ganhat lo sopar!...” Pichon a pichon, los imatges desfilèron coma dins una vidèo d’una precision grand ecran!
Me soveni... Èra en l’an 20xx. La finala de la Copa del Monde se debanava a l’Estadi Velodròm de Marselha. D’un costat, l’esquipa d’Occitània (qu’aviá eliminada la formacion australiana en mièja finala: 32-18). De l’autre, l’esquipa de Catalonha, basada sus l’experiéncia istorica dels Dracs (venceires de 5 Superligas e de 3 Cups), refortida per l’ajuda bèla de la Generalitat aprèp la reüssida del referendum sus l’independéncia de 2014. Èrem dins las trenta darrièras segondas. Catalonha menava 23-20 e jogava la mòstra. De tròp voler plan faire, lo grand segonda linha faguèt un enabans. Mesclanha. La pauma sortiguèt lèu, lo tresena linha de Lesinhan partiguèt costat tampat, passa sautada per l’alièr de Limós que repicava cap al centre mas crosava amb lo centre d’Avinhon que l’aviá redoblat. Lo 3 se fasiá cunhar contra la tòca, alara desliurèt un còp de pè a seguir d’antologia que prenguèt la diagonala cap a l’enbut catalan. Demorava qu’una mission a l’arrièr catalan, alara que la còrna finala tindava: balhar un grand còp de punh al balon per lo mandar fòra los limits e assegurar la victòria sang e aur. Mas l’arrièr reculava; alara, lisèt, lo pè li manquèt e son gròs còp de punh se transformèt en una passa per l’alièr de Carcassona que s’espatarrèt en Tèrra Promesa. Occitània: 24 - Catalonha: 23. Me soveni pas se lo dobertura de Vilanuèva ensagèt solament d’ensacar la transformacion inutila... Avèm ganhat! De còps, m’an dit (e o vòli plan creire e viure), los sòmis venon realitat...
Rebombs de pauma
— Finala de tornar véser: sus BeIn Sport 2 aqueste diluns a 15h30 e dins la nuèit de dimècres a dijòus sus BeIn Spòrt 1 a mièjanuèit e mièja.
— Fractura. A son retorn al país, l’alièr Kiwi Tuivasa-Scheck, sortit dissabte a la 7a minuta, passarà un examen medical, mas se parla d’una fractura de la camba pel marcaire de 8 ensags dins la competicion.
— Clap de fin. Aquesta cronica es la darrièra de la tièra Un Monde XIII, mas tre deman dimars, tornaretz trapar la cronica setmanièra sul campionat d’Elèit e sus la Superliga e sus tota l’actualitat tretzista del local al mondial!
Alan Roch
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
Mercé per las nòvas ovalas ! Sembla que los oxistanistas n'aiman pas lo rugbi. Jo, quiò !
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari