Ja notaretz qu’en occitan s’escriu sòca emb ua soleta c. L’escritura emb cc es paradoxalament l’escritura utilizaa en francés per faire mai exotic. Es un biais d’escritura que fa semblar l’italian, mas si ditz ben sòca [sˈɔka] emb ua c simpla (e ren *[sˈɔkka] coma se poiria dire lo mot italian ecco [ˈɛkko] que vòl dire “vaquí”). A prepaus, en italian la “sòca” se ditz la farinata, doncas de parangon n’i es minga.
 
Alora après d’aver ben fach pàisser vòstre esperit, anam far pàisser vòstre estòmigue.
 
Per 6-8 persoas (depende s’o manjatz coma entraa ò coma plat principal). Quen (cal) 250 gramas de faria de césers, mieg litre d’aiga, un pauc de sal, tres culhieras d’òli d’olivas. Ben mesclar lo tot en ua jata sensa laissar de grumèls e laissar pausar la pasta almens ua ora. Metre d’òli dins lo fons d’ua sartalha, e versar la pasta obtengua un còp l’òli fregissent. La repartir egalament que fague ua espessor de tres millimètres maximum. Laissar fregir doas ò tres minutas de cada costat per fin d’obteïr coma un crespèl de color daurat. Crebar las bullas d’aire en cas. Ben espongar per levar lo tròp d’òli e ren s’ónher las mans. Just anants de saborar, trencar de morsèls en forma de lausanges e ajustar de pebre s’o volètz.
 
E que bòn pron vos fague!
 
 
 
Enric de l’Escarea

_____
Per participar al concors de tardor de Jornalet cal mandar per e-mail una recèpta acompanhada d’un imatge del plat per nos far lega. Lo ganhant aurà coma prèmi un lòt de produches Macarèl.