A la debuta Dieudonné m'agradava. Presavi son gèni de comedian e son umor que denonciava lo genòcide dels Indians d'America, l'aspècte relativista de l'istòria oficiala, e totes los comunautarismes intolerants. Mas un jorn denoncièt quicòm sus la politica d'Israël e aquò, d'unas associacions josievas o presèron pas. Personalament, ai lo sentiment que l'umor de Dieudonné, emai contra los josieus, es de prene al segond gra, quitament sa frasa sus la cambra a gas. Sovenètz-vos que Coluche, en son temps, ne faguèt d'equivalents, sus los josieus, e cadun sabia qu'èra de segond gra. En mai d'aquò, los tempses èran mens sensibles, e daissavan passar mai de causas (pensatz que poirian passar, ara, las frasas de Coluche coma : "Je suis juif, je sens le gaz?" , o encara "Je ne suis ni suisse, ni belge, ni juif, je suis normal"). Doncas me pensi -e vòli pas ofensar degus- que Dieudonné es dins aquela dralha. Mas, çò-sembla, s'embarrèt solet dins una posicion testuda d'onor nafat, que lo butèt (es pas que mon sentiment) a quichar lo trach encara mai. E las consequéncias foguèron grèvas: se creèt un imatge d'antisemita primari, que a mon sentiment èra pas a la debuta. Me sembla que se los musulmans avian repotegat contra sos esquetch sus la preparacion dels atemptats de New-York, onte ridiculizava los islamistas, benlèu que Dieudonné auria pas presat, auria quichat lo trach e ara auria un imatge d'anti-musulman primari. Es mon vejaire. Mas Dieudonné faguèt l'engana de testardejar contra las associacions josievas, benlèu per se victimizar, e doncas finiguèt d'entrainar amb el tota una chorma d'antisemitas primaris, tròp contents de trobar en el un biais oficial de largar lor òdi. Es aquò que ara se sòna la Dieudò-esfèra, plan diferenta dels primièrs amaires de Dieudonné, e que ara recampa de monde mirgalhats que van de la drecha extrèma francesa fins a de joves e joventas endoctrinats per los islamistas, en passar per una partida de l'esquèrra antisionista. E d'un biais vesedor Dieudonné sembla pas geinat d'aquela carreta que rabala, tan sas galejadas ara pesugas coma lo costat sospièch de quauques uns de sos partesans, coma lo triste nèci que vesèm, sus aquela fòto, far una 'quenelle' davant l'escòla de Tolosa onte tres enfants e un professor foguèron chaplats sauvatjament. Es que ara lo Dieudonné vertadièr se desvela, sa masqueta es tombada, o es son public que ara es vengut baug? Ne sabi res, que soi pas epsicològ ni masc. Sabi pas qu'una causa: ara es temps de prene sas distàncias amb un artista e sos partesans, que arpatejan dins refus cèc de la situacion, que poiris cada jorn un pauc mai e que sembla de mai en mai l'ambient de las annadas trenta. Quand lo fuoc comença de prene, contunhar de voler acalassar es copable.

#3 Que cercavi qué díser mes que m'as davantejat!

Totalament d'acòrd dab lo ton comentari. Assimilar tots los judius a la politica racista e criminau d'Israël que hè lo jòc deu sionisme e que'u rend inatacable, puish que tots los qui l'atacan son suspectats de voler atacar los judius en generau.

Un racisme ne'n pòt pas combàter un aute : au contra que's fortifican l'un l'aute.

Los crims racistas de l'estat d'Israel devon pas jamai justificar l'antisemitisme. Del meteis biais, los crims de la glèisa catolica de l'Espanha franquista devon justificar l'anticrestianisme, ni los crims dels païses qu'emplegan la sharia justifiquen aquel antiislamisme faissista que legissi de còps dins qualques comentaris.

Pas de quartier a l'asirança. Una pensada de solidaritat amb los josieus d'Occitània, e del Mond entièr. Que l'antisionisme venga jamai d'antisemitisme.

Tot comportament racista e inegalitarista, segregacionista e mespresant per un pòble, un genre, una fòrma o una autra de sexualitat benvolenta quals que sián deuriá èsser sistematicament combatut. L'antisemitisme es pas mai acceptable qu'un comportament xenofòba dirigit contra una religion o una autra, contra una lenga o una autra. Far desaparéisser un pòble en lo gazant o en li arrancant la lenga, o mai en li fasent venir la vidda impossibla a çò sieu, es d'egala inacceptabilitat davant un inegal respècte. Son que lo metòdi càmbia : lo mesprètz es lo meteis. La resulta es la meteissa : un pòble (o mai d'un) qu'existissiá quitarà d'aquí a pauc d'existir.

Los politicians franceses se fan donaires de leçon. Aurián melhor profièit de s'analizar e de conclure que totes valon pas grand causa mai qu'aquel "dieu donat" qu'es benlèu pas tant antisemita coma antisionista. Sabètz totes que i a de Josieus antisionistas, dins l'oposicion israeliana.

Malurosament, la confusion règna subre aqueste subjècte. E la confusion es lo lièirt del racisme, del fascisme, e de l'integrisme. Pr'aquò, òm pòt viure, assumir, sosténer lo Judaïsme, l'Islam, lo Crestianisme en combatent activament tota fòrma d'integrisme, d'imperialisme e de xenofobia. Mas aquò exigís d'èsser intelligent e compatissent, obèrt e entressenhat, educat e mesurat. Soi pas segur que los que venon pausar bombas davant una escòla josièva de la comunautat sefarada de Tolosa o sián mai que los que tuan d'enfants palestinians per las carrièras miserosas dels territòris embarrats jos de pulèjas de bombas o de balas d'assalh…

O sabon plan los Catalans e los Occitans, e aiçò dempuèi mila ans : una bona politica es laïca, per empachar tot egemonisme confessional, e aparar los dreits umans de cadun. La laïcitat es necessària, e mai s'es pas sufisenta. Òr, integrisme musulman, sionisme e franquisme, per exemple, non son pas politicas particularament laïcas : caldriá al mens poder analizar e criticar, racionalament, logicament, argumentativament, umoristicament, liurament, qué, de movements politics aital (coma tota autra postura politica) sens tombar aitanlèu jos l'acusacion de racisme.