L’èx-primièr ministre israelian Ariel Sharon es mòrt l’11 de genièr a ochanta cinc ans, après aver passat los uèch darrièrs ans de vida en estat vegetatiu. Aquestas darrièras setmanas sa santat aviá pejorat fòrça. A un dels melhors moments de sa carrièra politica, tombèt dins lo còma a causa d’un atac d’apoplexia e n’es pas pus sortit: èra lo 4 de genièr de 2006. Aquel meteis jorn Sharon foguèt declarat invalid permanent.
 
Politicament, òm se recòrda Sharon subretot per sa vesita polemica a l’Esplanada de las Mosquetas de Jerusalèm, en l’an 2000, qu’aluquèt la Segonda Intifada palestiniana. L’an seguent foguèt elegit primièr ministre, en un mandat caracterizat per la construccion del Mur de Cisjordania, per l’expansion territoriala de l’estat israelian e, parallèlament, per l’expulsion dels colons josieus de la Lista de Gaza e de quatre colònias cisjordanianas. Abans de se dedicar a la politica, Sharon aviá ja una longa experiéncia militara, començada tre la Primièra Guèrra Araboisraeliana de 1948-49, e mai aviá tengut un ròtle estrategic important dins la Guèrra de Kippur en 1973. Èra arribat al gra de general de l’armada. De fach, lo considèran coma l’ideològ de l’invasion de Liban de 1982, mentre que ja èra ministre de la defensa: durant aquela invasion se perpetrèt la matança de centenats de refugiats palestinians dins los camps de Sabra e Shatila, près de Beirot.
 
 
Installacion polemica

Durant aquestes darrièrs ans i aguèt polemica pr’amor de l’installacion de Noam Braslavsky. Aquel artista israelian botèt en 2011, en una sala de la galariá Kishon de Tel Aviv, un manequin de talha naturala que representava l’èx-primièr ministre prostrat al lièch. Lo manequin, amb los uèlhs badats e respirant, representava, per Braslavsky, l’inèrcia e l’androna ont se trobava la politica israeliana.