Aqueste dimenge 26 de genièr se tòrna dubrir le Carnaval de Limós. Aquesta fèsta, que cada annada dura dos mesis e mièg, es reputada èsser le Carnaval mès long del Monde. Ten per origina las manifestacions dels molinièrs del parçan que celebravan la remesa de lhors redevenças ja fa mès de quatres sègles.
La sason 2014 comptarà 26 sortidas. Cada dissabte e dimenge a 11h, 16h30 e 22h, cadun al sieu torn, las diferentas bandas de Carnaval prendràn possession de la Plaça Centrala de la vila per i fèr la fèca, es a dire dançar suls aires tipics e tradicionals que son ritmats e repetitius. En tot dançar, los carnavalièrs mainejan una carabèna (una longa cana fina enribanada) e lançan de confètis. La banda se plaça davant les musicaires. Al dintre d’una banda cadun se vestís de la medissa manièra: sovent pòrtan le vestit del Pierròt limosenc amb un lhop sus la cara. Pas una onça de pèlh se deu fèr véser: pòrtan de gant e de colaretas per pas que diguns les pòsca reconéisser. Darrièr les musicaires se plaçan les godils, es a dire de carnavalièrs que venon fèr la fèca sens que fagan partida de la banda qu’es de sortida. Les godils, caramascats elhis tanbens, se vestisson de totis les biaissis possibles. I a pas que l’imaginacion coma limit.
Fèr le torn de la plaça dura un parelh d’oras, ja que s’arrèstan a cada cafè per i beure una copa de blanqueta: la fèsta de Carnaval es tanbens la fèsta del vin.
A la primièra sortida, un carri de Carnaval es plaçat al mitan de la Plaça. Ça que representa demòra secret fins al moment qu’òm le sortisca. En general es lhigat a un eveniment de l’actualitat locala. Qualquis escapadissis dison qu’ongan le carri representarà un episòdi de la vida viticòla de la ciutat. V’ac veirem ben.
La sortida de la nuèit, totjorn, es mès emocionanta que las del jorn, ja que le percors es esclairat amb d’entòrchas enfocadas e que les aires causits son mès ponhents. Es a aqueste moment que vertadièrament se pòt sentir l’ambient blos e multisecular d’aqueste Carnaval e tot le pès de l’estacament de Limós a la siva tradicion.
Per ça de la lhenga occitana, cal dire que, tristament, se fa ausir cada còp mens. D’efièit, una tradicion del Carnaval de Limós es la de la china. Chinar, aquò vòl dire anar cap al public per lhor dire de badinariás, per lhor lhançar qualquis vertats amb l’impunitat de demorar anonim jos una masca, en tot prene una votz de tèsta. L’art de la china se fa en occitan, pas en francés. Jamès le francés a pres la plaça de la lenga nòstra per chinar, mas coma la siva coneissença demesís, se china de mens en mens. La banda del Pont Vièlh es coneguda per èsser plan abila a chinar en occitan.
A la darrièra sortida de la sason, anomenada Nuèit de la Blanqueta, Carnaval es jutjat e condamnat a èsser cremat. Le jutjament se fa en occitan e la dança a l’entorn del lenhièr es le tradicional Adieu paure Carnaval. Aquesta darrièra nuèit de festivitats es un moment dificilament descriptible, fòrt en emocions. Es una estona que cal viure per la poder comprene. Es un moment car al còr dels limosencs e de totis les abitants del ròdol.
Terric Lausa
La sason 2014 comptarà 26 sortidas. Cada dissabte e dimenge a 11h, 16h30 e 22h, cadun al sieu torn, las diferentas bandas de Carnaval prendràn possession de la Plaça Centrala de la vila per i fèr la fèca, es a dire dançar suls aires tipics e tradicionals que son ritmats e repetitius. En tot dançar, los carnavalièrs mainejan una carabèna (una longa cana fina enribanada) e lançan de confètis. La banda se plaça davant les musicaires. Al dintre d’una banda cadun se vestís de la medissa manièra: sovent pòrtan le vestit del Pierròt limosenc amb un lhop sus la cara. Pas una onça de pèlh se deu fèr véser: pòrtan de gant e de colaretas per pas que diguns les pòsca reconéisser. Darrièr les musicaires se plaçan les godils, es a dire de carnavalièrs que venon fèr la fèca sens que fagan partida de la banda qu’es de sortida. Les godils, caramascats elhis tanbens, se vestisson de totis les biaissis possibles. I a pas que l’imaginacion coma limit.
Fèr le torn de la plaça dura un parelh d’oras, ja que s’arrèstan a cada cafè per i beure una copa de blanqueta: la fèsta de Carnaval es tanbens la fèsta del vin.
A la primièra sortida, un carri de Carnaval es plaçat al mitan de la Plaça. Ça que representa demòra secret fins al moment qu’òm le sortisca. En general es lhigat a un eveniment de l’actualitat locala. Qualquis escapadissis dison qu’ongan le carri representarà un episòdi de la vida viticòla de la ciutat. V’ac veirem ben.
La sortida de la nuèit, totjorn, es mès emocionanta que las del jorn, ja que le percors es esclairat amb d’entòrchas enfocadas e que les aires causits son mès ponhents. Es a aqueste moment que vertadièrament se pòt sentir l’ambient blos e multisecular d’aqueste Carnaval e tot le pès de l’estacament de Limós a la siva tradicion.
Per ça de la lhenga occitana, cal dire que, tristament, se fa ausir cada còp mens. D’efièit, una tradicion del Carnaval de Limós es la de la china. Chinar, aquò vòl dire anar cap al public per lhor dire de badinariás, per lhor lhançar qualquis vertats amb l’impunitat de demorar anonim jos una masca, en tot prene una votz de tèsta. L’art de la china se fa en occitan, pas en francés. Jamès le francés a pres la plaça de la lenga nòstra per chinar, mas coma la siva coneissença demesís, se china de mens en mens. La banda del Pont Vièlh es coneguda per èsser plan abila a chinar en occitan.
A la darrièra sortida de la sason, anomenada Nuèit de la Blanqueta, Carnaval es jutjat e condamnat a èsser cremat. Le jutjament se fa en occitan e la dança a l’entorn del lenhièr es le tradicional Adieu paure Carnaval. Aquesta darrièra nuèit de festivitats es un moment dificilament descriptible, fòrt en emocions. Es una estona que cal viure per la poder comprene. Es un moment car al còr dels limosencs e de totis les abitants del ròdol.
Terric Lausa
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
Grand mercés Terric per aqueste article festiu.
Urosament qu'al Jornalet sèm pas tant pessismista coma lo narrator de la videò d'acompanhament tocant l'avenidor de la lenga nòstra.
Terric Lausa parla a bon dreit de FÈSTA, e non pas d'espectacle. Carnaval non se pòt vendre ni se mirar. Carnaval se fèsta. E una fèsta, aquò se fa en familha, o entre amics. Volètz un Carnaval coma lo de Limós ? Alara vos cal FAR Carnaval. Carnaval es una fèsta del pòbla, e non serà pas jamai un espectacle. D'aquí l'importança centrala de la china. Cal una complicitat fòrta entre los mascats e los badaires per que siá Carnaval, e non pas qualque estèrle passa-carrièra mai o mens costós. L'autenticitat del carnaval de Limós es bastida entièrament subre aquesta indispensabla complicitat. Lo jorn que s'anarà perdre, tot Carnaval serà perdut.
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari