Una femna de Marinhana (País Marselhés), nomenada Aicha, s’encadenèt diluns de matin davant l’ostal de la vila e i passèt la nuèch. La femna, maire de sièis enfants, vòl mostrar aital “la volontat d’èsser relotjada”, après aver recebut la notificacion de son expulsion, segon d’informacions de La Provence.
 
“Rèsti dins la Marinhana vielha amb mei cinc fius”, çò ditz la femna, que sa filha ainada demòra pas amb ela. “Dempuei aperaquí dos ans, demoram dins un lotjament qu’aperten a la municipalitat. Lo logatari precedent foguèt expulsat e nosautres intreriam illegalament dins l’apartament perque sabiam qu’èra voide”. De mai, la jove femna afirma: “[siáu] aubergada a títol gratuit dins la mesura que la polícia e lo gabinet dau cònsol constatèron, a l’epòca, qu’èri dins lo lotjament e nos i laissèron demorar amb leis enfants provisòriament”.
 
Encara segon las informacions de La Provence, la situacion d’aquela ocupacion es estada a l’espèra pendent dos ans, fins que dissabte passat Aicha recebèt una letra d’uissièr que li comuniquèt l’expulsion.
 
“Nos cau partir, per ont anar? Fa aperaquí dètz ans que fau de demandas per un lotjament sociau. Mon dorsier arriba jamai. Fa quinze jorns, encara, una comission se deviá tenir, e encara ren”.
 
Per çò qu’es de la municipalitat, dison: “[coneissèm] ben aquela mamà, qu’a ja esqüatat quatre o cinc lotjaments comunaus. Avèm efectivament demandat una expulsion d’aqueu lotjament, qu’es dins una zòna que fa partida dau Programa Nacionau de Requalificacion dei Quartiers Ancians Degradats (PNRQAD) e que deu èstre voidat. En esperant, son dorsier es tractat per lo servici dau lotjament. Mai se la notificacion se mandèt ben dissabte, lo procès d’expulsion prendrà de temps, ela se la metrà pas per carrieras dins lei jorns avenidors”.
 
Tocant son dorsièr de demanda de lotjament a la comuna, la municipalitat afirma que “lo servici dau lotjament a fach son trabalh. Lo dorsier es passat dos còps en comission, foguèt refusat un primier còp perque èra incomplet, puei un segond còp perque lo lotjament èra tròp petit per lo nombre d’enfants que l’anavan ocupar. Lo dorsier, se contunha de lo seguir, mai en la matèria fasèm çò que podèm, non pas çò que volèm. Trobam doncas que la cambada d’aquela dòna es un pauqueton prematurada, dins la mesura qu’ela se la metrà pas a la pòrta dins lei jorns que venon.”
 
Aicha contunha sa protèsta. A capitat de s’entrevistar amb la directritz generala dels servicis de la comuna, mas per ara, li an pas prepausat cap de solucion.
 
De parents e d’amics son anats sus plaça per li mostrar lor sosten e li portar de qué manjar e beure.