Actualitats
“França es pas ostila a l’independéncia de Catalonha”
O ditz lo jornalista catalan Martí Anglada dins una entrevista sus VilaWeb. Anglada es expèrt en politica internacionala e es estat correspondent a l’estrange mai de 20 ans
Los jornalistas Andreu Barnils e Liz Castro entrevistèron Martí Anglada, lo jornalista catalan que melhor coneis la premsa e la politica internacionala. Anglada es estat correspondent de la television de Catalonha TV3 e del jornal La Vanguardia pendent 20 ans en Israèl, al Vatican, a Brussèlas e a Berlin. A l’ora d’ara escriu de libres e fa de conferéncias sus la politica europèa. Sa conclusion es estonanta: l’estat francés es favorable al procès d’independéncia de Catalonha.
Dins l’entrevista, qu’an fach en anglés per l’edicion internacionala de VilaWeb, Martí Anglada explica que “França es pas ostila a l’independéncia de Catalonha”. O explica per de rasons istoricas: “Quand Napoleon ocupèt la Peninsula Iberica, annexèt Catalonha a França, mas per contra o faguèt pas amb la rèsta. Aicí degun sap pas que las quatre províncias que i a l’ora d’ara en Catalonha las faguèron pas los espanhòls, mas los franceses. E avián d’autres noms: lo departament de Ter (ara província de Girona), lo departament de Segre (ara província de Lhèida), lo departament de Montserrat (ara província de Barcelona), e lo departmanet de las Bocas d’Èbre (ara província de Tarragona). Per mantes franceses, nosautres fasiam partida de França e ara poiriam èsser, senon una part de França, almens un amic tan leial coma Belgica […]. Es impossible que siam independents contra nòstres dos vesins. Nos cal almens èsser los amics leials d’un. Es per aquò que disi que Catalonha serà la Belgica del sud, o serà pas”.
Dins aquela entrevista, Anglada explica tanben lo vejaire alemand del procès independentista catalan: “Los alemands sabon que 55% de lors entrepresas qu’an en la Peninsula Iberica son entre Barcelona e Tarragona. Es son fòrça inquiets pel deute public espanhòl, perque las bancas alemandas, e las francesas, an 35% del deute public espanhòl. Alavetz, vòlon que lors entrepresas demòren dins l’Union Europèa e vòlon a l’encòp una solucion pel deute. Aquò es çò que vòlon, amb independéncia o sens. Aquò depend dels catalans. Los alemands son ni per ni contra l’independéncia. Eles agachan solament”.
Fin finala, segon lo vejaire del jornalista catalan, la premsa estatsunidenca e britanica es fòrça mai dobèrta al procès catalan que la premsa europèa, perque s’identifican fòrça a las gèstas “democraticas, massissas e pacificas”. “Se passèt çò meteis amb las independéncias balticas. Se’n sentiguèron prèps”, çò ditz.
Dins l’entrevista, qu’an fach en anglés per l’edicion internacionala de VilaWeb, Martí Anglada explica que “França es pas ostila a l’independéncia de Catalonha”. O explica per de rasons istoricas: “Quand Napoleon ocupèt la Peninsula Iberica, annexèt Catalonha a França, mas per contra o faguèt pas amb la rèsta. Aicí degun sap pas que las quatre províncias que i a l’ora d’ara en Catalonha las faguèron pas los espanhòls, mas los franceses. E avián d’autres noms: lo departament de Ter (ara província de Girona), lo departament de Segre (ara província de Lhèida), lo departament de Montserrat (ara província de Barcelona), e lo departmanet de las Bocas d’Èbre (ara província de Tarragona). Per mantes franceses, nosautres fasiam partida de França e ara poiriam èsser, senon una part de França, almens un amic tan leial coma Belgica […]. Es impossible que siam independents contra nòstres dos vesins. Nos cal almens èsser los amics leials d’un. Es per aquò que disi que Catalonha serà la Belgica del sud, o serà pas”.
Dins aquela entrevista, Anglada explica tanben lo vejaire alemand del procès independentista catalan: “Los alemands sabon que 55% de lors entrepresas qu’an en la Peninsula Iberica son entre Barcelona e Tarragona. Es son fòrça inquiets pel deute public espanhòl, perque las bancas alemandas, e las francesas, an 35% del deute public espanhòl. Alavetz, vòlon que lors entrepresas demòren dins l’Union Europèa e vòlon a l’encòp una solucion pel deute. Aquò es çò que vòlon, amb independéncia o sens. Aquò depend dels catalans. Los alemands son ni per ni contra l’independéncia. Eles agachan solament”.
Fin finala, segon lo vejaire del jornalista catalan, la premsa estatsunidenca e britanica es fòrça mai dobèrta al procès catalan que la premsa europèa, perque s’identifican fòrça a las gèstas “democraticas, massissas e pacificas”. “Se passèt çò meteis amb las independéncias balticas. Se’n sentiguèron prèps”, çò ditz.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
.dels únics veïns que els catalans podem confiar son els occitans,no pas dels francesos que son uns autèntics genocides culturals.
França volia portar la frontiera duscas l'Ebre deperqué era la frontiera dita 'natural' -Saragossa inclosa, encara que se trapa al sud de l'Ebre. Los plans ja era feits. Los franceses perderon la Guerra Granda, coma se disià d'aicel temps, e tot aquò se frustrèt. Hélas (legisset en cursiva)! Ta francofilia catalana me fa pensar a ieu tabé a un anhéu que s'escapa dau lop per anar se recaptar en cò de l'ors, coma nos aprene Mathieu Castel
E ben! Manca pas que Françonet faga coma Potin: demandar lo restacament de Catalonha tota a França coma lo Vladimir vòl restacar Crimèa a Rússia.
Per anar mai luench, e per mostrar qu'aquel expèrt en politica internacionala sembla de pas ben manejar son subjècte (ò de far de conclusions un pauc a la lèsta...), vaquí çò que ditz lo ministre francés deis Afars Estrangiers, M. Fabius, a rapòrt dau referendum d'auto determinacion de Crimèa :
"En drech internacionau se pòu pas far un referendum per modifica de frontieras. Imaginatz un despartament de França que demanda son independéncia ! E s'aquò se generalizava a d'autres estats... Après, tot depende de la question que va èstre pausada. Se s'agisse d'anar devèrs mai de decentralizacion, va ben... Mai se, au revenge, es un biais de cambiar lei frontieras, aquò pausa problèma..."
Tirat d'aquel article : http://www.lemonde.fr/europe/article/2014/03/06/le-parlement-de-crimee-vote-le-rattachement-de-la-peninsule-a-la-russie_4378455_3214.html
Aquesta situacion vos ramenta ren ?
#5
100 ans de dominacion culturala e economica francesa e auràs d'un caire lei "flamencs", valent a dire lei catalanofòns retrogrades e d'extrèma drecha que vòlon pas quitar sa lenga e son linguisticament intolerant e de l'autre caire lei "valons", valent a dire lei francofòns dubèrts e tolerants, victimas de l'ostracisme dei marrits catalanofòns.
Enfin, serà coma aquò que serà presentat l'afar en França, evidentament. M. Anglada serà pas mai aquí per se ne'n regaudir.
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari